Karanlık Işıklar

2. bölüm: neden bayıldın

Cidden bu kadar güçsüzmüsün ?

Bir can. Bir hayal. Birazcık umut. Bir nefes. Bir kalp atışı. Yıldızlar...yıldızlar gibi öylece kayıp gitmişti.

"Ne güçsüzünden bahsediyorsun sen öldü kız öldü! Üzülmeyeyim mi ?"

"Evet öldü dediğin gibi artık yok! Gözünden akıttığın bir iki damlanın onu geri getireceği falan da yok"

Konuyu kapatmaya karar verdim. Belli ki duygusuz birisiyle konusuyordum devam ettirmek saçma olurdu.

"Bana ne oldu ?"

"Korkudan bayıldın"

"Ben korkudan bayılmam!"

Dudakları yavaşca kıvrıldı ve gözlerimin içine baktı.

"Ama bayıldın"

Sinirlenip yataktan kalkmaya çalıştığim sırada

"Otur"

Diye emretti. Bu çocuk kendini ne sanıyordu. Hızlıca ayağa kalktığım sırada başımin dönemsiyle arkaya geri düştüm.

"İstersen kalk"

Kalkamadığımi biliyordu ve karşımda durmuş eğleniyordu. Sinirli sinirli baktığım sırada

"Sen kalkmaya çalışakoy ben kaçar"

Ne yani beni burda yanlız mı bırakacaktı ? Dur bi saniye zaten o benim neyim oluyordu ki ? İsmini bile bilmiyordum. O sırada içeri hemşire girdi.

"Merhaba küçük hanım arkadaşınız başınızın döndüğünü söyledi. İsterseniz bir serum daha verelim.

Kafam karışmış gibi hemşirenin suratına baktım

"İyide benim hiç arkadaşım yokki"

"Yankı bey öyle demedi ama"

Yankı kimdi. Neden "bey" deniliyordu? Salak salak hemşirenin suratına baktığımda

"Yankı bey müdürün oğlu. Ayrıca yanınızdan çıkan çocuk hani uzun. Hatırlamıyormusunuz"

"Hatırladım hatırladım sadece kafam karıştı seruma gerek yok " dedim. Ve öylece çıkıp gittim.

Hayatımda bir arkadaşa ihtiyacım yoktu. Bir kaybetmeyi daha kaldıramazdım. Mert diye fısıldadım mert...mert. hayır hayır hatırlama hatırlama derken omzuma dokunan bir elle sıçradım. Müdürümüz karsimdaydı. Gözlerim dopdoluydu.

"Kızım seninle bu bayılma olayını konuşmak istiyorum bir kaç dakikalığına odama gelebilirmisin ?"

Neydi bu şimdi? Basit bir bayılmayı neden sorguluyordu ki. Yavaş ve temkinli adımlarla müdürün odasına girdiğim sırada yüzüme tanıdık bir koku çarptı.deniz.. evet oda bugün taşındığım kollar gibi deniz kokuyordu tertemiz bir kokuydu bu

Odaya girdiğimde revirde başımda olan çocuğun da içerde olduğunu gördüm. Neydi adı...mm.Heh! Yankı ne değişik bir isim. "Düşündüğün şeye bak salak" diye kendi kendime söylenerek koltuğa oturdum. Müdür gerilmiş görünüyordu. İkiside birkaç saniye yüzüme baktı ve müdür bana anlam veremediğim bir kaç cümle kurdu.

"Neden bayıldın"

"Bilmiyorum...sanırım korktum"

"Kızı düşerken gördün mü?"

"Evet"

"Bana ne gördüğünü anlatabilirmisin"

Anlamaz bakışlarla müdüre baktığım sırada.Müdür ilkinden daha stresli bir sesle

"Eğer gördüğün şey bir intihar vakası değilde bir cinayet vakasıysa biz biteriz. Sana ne istersen verebilirim. Ailene de paraysa para burssa burs. Sınav notları"

Hala salak salak müdürün yuzüne bakıyordum. Ne saçmalıyordu bu adam. Ne saçmalıyorsun sen demek istedim ? O kız intihar etti demek istedim. Ağzımdan hiç bir kelime çıkmadı.

Yankı sıkıntılı bir şekilde iç geçirdik ten sonra. Ayağa kalktı ve babasına

"Kızın bir şey bildiği yok bırak gitsin. Yeni kız sende bu konuşmayi unut yoksa sonu kötü biter. Şimdi yürü"

İtaatkar bir tavırla kalktım ve koşturarak müdürün odasından çıktım. Cinayet vakası da ne demek oluyordu. Adımları mı daha da hızlandırdığım sırada kolumda hissettiğim bir acıyla durdum. Hızla arkami döndüğüm sırada onu gördüm. Yankıyı

"Bir şeyler bildiğini biliyorum yeni kız. Okulun ve babamın batmasına izin vermeyeceğim. Yarın uzun bir gün olacak"

Yarın uzun bir gün olacak...

Merhabalaaaaarrrrr. Sonunda 2. Bölüm geldi ve bu bölüm bir nevi baş karakterleri tanıdığımız bölümdü. Sizce bu bir cinayet olayı mı? En kısa zamanda yeni bölüm geleceeekkk. Oy vermeyi unutmayınnn sizi seviyorum ve sizden bir ricam olacak. Yakın ve oldukça yetenekli bir arkadaşım var onuda takip ederseniz sevinirim ismi:bne_eliff