MAFYA'NIN MİNİk KIZI (Düzenleniyor)

3.BÖLÜM(Düzenlenmiş hali)

Şuan nemi yapıyorum? Babam olduğunu öğrendiğim adam ağzıma zorla açmaya çalışıyor ama ben Nur isem o prasa yemeğini asla yemem!
"NUR AÇ AĞZINI!BAK BANA ZOR KULLANDIRTMA NURR!" ha şuan sanki zor kullanmıyo!
"Ya ben bunu yem-" sözümü kesen şey Babam olğunu öğrendiğim şahışın prasa dolu kaşığı ağzıma sokmasıydı.
"Hah işte böyle."
"Hayır yağğ" diyip ağzımdan prasayı attım. "NURRR! YETER YA YETER! SENLEMİ UĞRAŞICAM LAN!YE ŞU YEMEĞİ ARTIK BEBEKLİK YAPMA NUR! YA ŞU YEMEĞİ BİTİRİRSİN YADA... YADA CEZANA KATLANIRSIN NUR!" O kadar çok bağırmıştı ki yerler bile sarsıl diye bilirim
İç ses:Abartma len !
Kes len !
İç ses:aman beğğ gidiyem ben!
Defol!Durduğun kabahat

Gözlerim dolmaya başladı hatta gözyaşlarım akmaya başladı. Hıkcırıklarım çoğaldı ve nefesim daraldı öyle çok ağlıyordumki nefesim kesilip duruyordu
"Bağ-ır-ma lü-lütfen."
Dukaklarım aşşağya sarkmıştı gözlerimden akan yaşların haddi hesabı yoktu kafam aşşağya eğik nefesim ikide bir hıçkırıklarıma karışıyordu zar zor konuşmuştum.
O kadar ürkütücü bakıyorduki,kaşları çatışmıştı göz rengi maviden lacivert'e dönmüştü adeta,çene kasları ortaya çıkmış dişlerini sinirden sıkıyordu ve öyle korkunç sesi vardıki çok korkmuştum "Ko korkuyorum."
"O ZAMAN BAĞIRTMA NUR!YE ŞU YEMEĞİ YA SENLE UĞRAŞAMAM SABAHA KADAR NUR! BUNDAN SONRA SAKIN 1 DEDİĞİMİ İKİLETMEDEN YAPICAKSIN!"
Bu sefer daha şiddetli bağırmıştı ve yerimden sıçramıştım ağlamam dahada şiddetlenmişti.Acaba ona Baba dersem bağırmayı kesermiydiki?Hayır o benim babam değil! Ama korkuyorum,belki bağırmayı keser o zaman.
"Ba-ğırma korkuyorum Baba" kafamı yerden kaldırıp yüzüne baktığımda karmaşık bir duygu gördüm yüzünde kızgınlık,pişmanlık,mutluluk ve hüzün vardı ama hangisinin daha yoğun olduğunu seçemiyordum.
Kollarını belime sarıp beni kendine yasladı "Özür dilerim babacım çok özür dilerim." BABACIMMI? Bu kelime kalbimde büyük bir durgunluğa yol açmıştı sanki kalbim kan pompalamaktan bıkmış gibi hissettim,o adam benim babam. nedakar istemesemde babam.
"A- ma Korkuyorum"
Elini saçıma götürüp oksadı ve öpücük kondurdu
"Korkma meleğim , korkutmak istemedim lütfen ağlama.Ve benden korkma meleğim ben senin Babanım lütfem." Evet o adam benim babam doğru ama bu bana bağırması ve korkutması gerçeğini açıklamaz.
"Olabilir Ama bana bağırma lütfeen korktuumm "
Bu sefer ağlamam nefesime karışmıştı sanki nefes almıyordum.
"Nefes al birtanem nefes al" Nefes almaya çalıştım ama olmadı
"Hı hı hı hı" (nefes almaya çalışırken çıkarttığı ses misali)
"Nur nefes al!Hadi meleğim Ağlama sakinleş özür dilerim miniğim sakinleş nefes al!"
" hı hı hı (bu seste düzenli nefez aşırken çıkardığı ses)
Sonunda nefesimi düzene sokmuştum
Babam (evet artık baba demeye karar verim ne kadar babam oluğu gerçeği birazda olsa beni üzerken)
Babam beni göğüsünden kaldırıp kafasını boynuma gömdü ve kokumu içine çekti daha sonrada sulu bir öpücük bıraktı. Kokum onu rahatlatmıştı heralde.Boynumdan öpünce huylandım ve kıkırdamaya başladım
"Gülmek sana çok yakışıyor meleğim.Seni korkuttuğum için çok özür dilerim."
"Teşekkür ederim, BA-BABA"
İlk önce terettüd etsemde sonra bir çırpıda söyledim babamın yüzünde kocaman bir gülücük oluştu burnunu burnuma sürtüp
"Baban sana kurban olsun Cennet kokulu kızım benim." Bu dediği beni çok mutlu etmişti,içimde bir yerda baba sevgisi boşluğunu doldurmuştum artık,artık bir babam var ve beni seviyor tamam biraz çok bağırıyor beni korkutuyor ama olsun...
Ama ya Annem?Masandan kalkıp salona geçitiğimizde Babam beni kucağından bırakmadan koltuğa oturdu,aklıma takılan bir şey vardı neden Annemden bu kadar nefret ediyordu ve hep dikkatimi çekti neden Anneme hep "o kadın" diyorduki?
Sorsam gene bağırırmıydı?
"Şey ıııı"
"Noldu meleğim?"
"Şey birşey sorcamda."
"Sor meleğim."
"Ama şey ııı kız-kızarsan die ko-korkuyorum." lanet olası kekelemiştim ya uuff
"Kızmam meleğim ne söylemek isitersen bana söyleyebilirsin çekinmene gerek yok ben senin babanım tamamı?"
"Tamam."
"Şimdi söyle bakalım ne söyliyceksen?"
"Şeyy ıı,Annem...Annemden neden bu kadar nefret ediyosunki?"
Bunu söyliyince yüzünde hiçbir mimik oynamamıştı
"Bunu şimdi anlatamam bebeğim ama akşam söz anlatıcam tamamı?"
"Tamam"
Önüme gelen saçım'ı kulağımın arkasına yitti "Akşam yemeğine bi arkadaşım gelicek hem seninlede tanışmak istiyormuş,hazırlansan iyi olur."
"Ama benim kıyafetlerim yokki."
"Yanılıyosun var,bir gün seni o kadından alıcağımı bildiğim için bu evde bir odan var ve dolabında giyisilerde var."
"Teşeklür ederim."
Beni kucağından indirdi ve "Gel bakalım sana odanı gösterelim minik şey." dedi,yav ben minik değilim yaaa! Babam önde ben arkada merdivenlerden çıktık 3.kata geldiğimizde koridorun sonundaki odaya doğru ilerledi kapıda "MİNİK KIZIM"yazıyordu bu hoşuma gitti ve gülümsedim.Kapıyı açtığımda karşıma süper bir oda çıktı