Heaven

Φίλοι

Εγώ με τον Άγγελο δεν εχουμε μιλησει από...τότε.

Σχεδόν 15 μερες.

Ισως ήταν υπερβολή να πω ότι αγνοούμε ο ενας τον άλλον, αλλά από οτι φαίνεται μάλλον αυτό συμβαινει.

Ο μπαμπάς άνοιξε τα ματια σήμερα. Περασα τη μερα μαζί του, παρ'όλο που αυτός δεν ήθελε να με βλεπει.

Λογικό, η αληθεια είναι. Και εγώ δε θα ημουν ικανή να κοιτάξω κάποιον δικό μου στα ματια μετά από την απόπειρά μου.

Η μαμα δεν του εχει μιλησει. Ούτε εμένα. Προφανώς το πανε για διαζύγιο, αλλά περιμενει να σταθεροποιηθει η κατασταση.

Εγώ τι κανω; Καλή ερώτηση.

Προσπαθώ, θα ηταν σωστό να πώ. Ειναι περίοδος διαγωνισμάτων οποτε εχω στρωθει στο διαβασμα.

Δυναμώνω κι αλλο τη μουσική και παίρνω το βιβλιο στο χερι.

Έχω μέλλον. Είτε το θελω, ειτε όχι, μια ζωή εμποδια θα στεκονται μπροστά μου. Η σχεση των γονιων μου. Η σχεση μου με αυτούς.

Οι ατελείωτες σκεψεις που κανω κάθε δευτερόλεπτο.

Όμως να που οι σκεψεις μου διακοπτονται, από τον ήχο του κινητού.

Αυτός.

Το αφήνω να χτυπησει λιγο ακόμα μήπως κλεισει. Συνεχιζω ομως να κοιταζω την εικονα που ειχα βαλει  για όταν με καλει.

Ποσο μου ελειψε το προσωπακι του.

Ο ηχος κλήσης σταματάει, όμως αμέσως μετά ξανακαλει.

Ανάθεμα το πεισμα σου Άγγελε.

Με προκαλει να το σηκωσω, το βλεπετε;

"Ναι;"

"Ετσι θα το παμε τώρα;"

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς."

"Θα με ξεγράφεις κάθε φορά που στραβώνεις μαζί μου; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, υπηρχε λογος που νευρίασες μαζι μου;"

"Εχω διαβασμα."

"Αν δε μου πεις τι εχεις, θα έρθω εκεί και θα σε αναγκάσω."

Έλα και κανε ο,τι θες εδώ που τα λεμε.

"Γινεσαι κουραστικος, δεν προκειτ-"

"Σε δύο λεπτά ειμαι σπιτι σου, για δικο σου καλό, περιμενω να μου ανοιξεις..." με διακοπτει και το κλεινει χωρίς να με αφήσει να πω κουβεντα.

Τι κανει το ηλιθιο; Παει καλά;

Κοιταζω την ώρα στην οθόνη του κινητού μου, 11 παρα.