Kendi kendime ne kadar sürdüğünü düşünmeye başlamıştım sonra Daniel' e dönerek:
- Neredeymiş bu eğlence parkı ?
- Yaklaştık sabret, yoksa korktun mu ?
Gülümsemişti, "Korktun mu ?" diyene kadar korkmamıştım ama bu soru ilie aklımda bir sürü şüphe oluştu. Kaçırıyor mu yoksa ? Salak salak konuşmayayım en iyisi. Eğlence parkı diye geldiğimiz yer bir ev idi.
- Hey burası neresi ? Eğlence parkına gideceğiz sanmıştım.
- Burası benim evim, mereak etme sana bir şey yapmam.
Dalga geçiyordu ama gerçekten korkmaya başlamıştım. Neden buraya gelmiştik, neden beni evine getirmek istemişti ? "Keşke biber gazımı alsaymışım." diye içimden geçirmiştim. Çünkü şuan hiç korkmadığım kadar korkuyordum.
Evinin kapısını açtı, birlikte içeriye girdik. Olamaz, bu da ne ?! Yerlerde gül parçaları, ve mumlar vardı. Hayatımdaki en romantik ortama girmiştim. Sonra konuşmaya başladı.
- Okulda hep seni izliyordum, seni takip ediyordum çünkü sen, benim için yaratılmış gibisin. Sen benim en etkilendiğim kızsın. Senin gibi bir güzelliği görmemiştim.
Dedi o an kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.
- Kalbinin sesini duyuyorum, sen de beni seviyorsun değil mi ? Seni biraz sakinleştireyim.
Üstüme doğru yürümeye başladı, bende onun her adımında geri kaçtım. Sırtım duvara yaslandı, ellerini omuzlarımın üstüne koydu sonra bir elini saçlarıma geçirerek beni yüzüne yaklaştırmaya başladı. Öpüşecektik. Gözlermimi kapadım ve bir sihir gibi dudakları dudaklarıma deydi. Ellerimi sırtına geçirdim, sarıldım. 2-3 dakika kadar öpüştük. İlk kez dakikalar bana kısa gelmişti. Sanki 5-6 saniye sürmüştü.
Öpüştükten sonra kendimizi yemek masasında bulduk.- Bu yemekleri sen mi yaptın ?
Dedim dalga geçerek.
- Evet, bir gün başka hünerlerimi de göreceksin,
Dedikten sonra sırıttı. İçim ürpermişti. Yemeklermizi yedikten sonra:
- Eve gitmek istiyorum Daniel.
- Neden ki ?
- Bilmem sadecegitmek istiyorum.
- Peki, hadi bırakayım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkı Ararken...
ChickLit18 yaşında, kendi içindeki boşlukta kayıp ve çaresiz. Sadece kendine bir hayat arkadaşı arıyor, veya hayatındaki karanlığı aydınlığa çevirecek birisini. New York sokaklarında kendimle beraber yürüyordum. Hayatıma bir el uzanacak mı diye düşünüyordum...