[Zawgyi]
ကၽြန္မရဲ႕ ဝမ္းကြဲညီမေလးက Indiaကေန ဒီကို
ေျပာင္းလာတာ မၾကာေသးဘူး။
အေမရိကကို ရွာေဖြစူးစမ္းၿပီး ေလၽွာက္သြားေနတုန္း Indiaနဲ႔ Americaက သရဲပုံစံေတြ မတူေၾကာင္း
ဟာသေတြေျပာၿပီး ရီေနၾကတာ။ အဲ့လိုရီေနရင္း ကၽြန္မက သူ႔ကိုေမးလိုက္တယ္... သဘာဝလြန္ကိစၥေတြနဲ႔
ပတ္သတ္ၿပီး ၾကဳံဖူးလားလို႔။
အဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး သူမမ်က္လုံးေတြက်ယ္လာၿပီး ျပတင္းေပါက္ကို မ်က္ႏွာလႊဲျပီး ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
ခဏတာ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့တယ္... သူမက ညင္ညင္သာသာေလး "အင္း...နည္းနည္း...မဟုတ္ဘူး...တစ္ခါေတာ့ၾကဳံဖူးတယ္" လို႔ျပန္ေျဖတယ္။
"ကၽြန္မ College ဒုတိယႏွစ္တုန္းက မိန္းကေလးသီးသန္႔ ေဘာ္ဒါေဆာင္တစ္ခုမွာ ေနခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေ႐ွးရိုးစြဲမိဘေတြရဲ႕ ေ၀းရာမွာ ေက်ာင္းတက္ေနရလို႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့ၾကတာ။
ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာ တကယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ အေဆာက္အအုံက ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့
အိုေဟာင္းေနၿပီ။ လၽွပ္စစ္မီးေတြကလည္း အိပ္ခန္းေတြမွာပဲ ရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အေစာင့္ေတြရွိရင္ ျပတင္းေပါက္ေတြနဲ႔ လမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာ ဖေယာင္းတိုင္မီးေတြ ထြန္းထားေလ့ရွိတယ္။
ပုံမွန္လို အေစာင့္ေတြမရွိတဲ့အခါဆုိရင္ေတာ့ မင္းအခန္းထဲက ထြက္သြားရင္ အေမွာင္ထုႀကီးပဲ ျမင္ရလိမ့္မယ္။ မင္း သန္႔စင္ခန္းေတြဘာေတြ သြားခ်င္ရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုနိုးၿပီးေတာ့မွ သြားရမွာ။
တစ္ညမွာ...ကၽြန္မ သန္႔စင္ခန္းကိုတအားသြားခ်င္ေနခဲ့တာ။ မနက္၄နာရီအခ်ိန္ေလာက္ရွိမယ္... ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အိပ္ယာနားသြားၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းကိုလက္နဲ႔တို႔ၿပီး နိုးလိုက္တယ္။
သူမခ်က္ခ်င္းနိုးသြားတယ္..."နင့္ကိုေႏွာက္ယွက္ရလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါအေပါ့သြားမွျဖစ္ေတာ့မွာမို႔လို႔ပါ"လို႔ ကၽြန္မေျပာလိုက္တယ္။ သူမျပဳံးျပၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚကေန ဆင္းလိုက္တယ္။
စႀကႍတေလၽွာက္လုံး သူမက ရယ္ေမာၿပီး ကခုန္ေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္မသူမကို မျမင္ရေတာ့ဘူး... ဒါေပမယ့္ သူမလက္နဲ႔ ခ်ိတ္ထားေတာ့ မေပ်ာက္သြားဘူးေလ။ သူမ
ကၽြန္မကို စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘူး။ ခဏေနေတာ့ သူမ Bollywoodသီခ်င္းကို တိုးတိုးေလးဆိုေနတာ ၾကားရတယ္။
