Sabahları erken kalkmayı seven Duru çalan alarmı ile dikilmişti yatağında. Biraz boş boş etrafına bakındıkdan sonra ayağa kalktı ve laboya gidip abdestini alıp namazını kıldı. Ne kadar düzenli olarak kılmasada namaz kılmak ona huzur veriyordu. Namazın ardından hızlı bi kahvaltı faslının ardından odasına çıkıp hazırlandı. Bol paça bi pantolon üzerine ise klasik bi bluz giydi ve kendini dışarı attı. Terzinin açılmasına iki saatt vardı. Duru yürümeyi çok severdi zamanıda olduğundan otobüse binmek yerine yürümeye karar verdi ve açık havanın, sonbaharın tadını çıkartarak yürüdü. Terziye geldiğinde yarım saat kalmıştı dükkanı açtı temizlik yaptı. Ustası geldiğinde işlerin yapıldığını görünce bugün birazda tamir yapmasını kendisini geliştirmesini söyledi. Duru o gün farklı kıyafetler üzerinde tamir ve daraltma yaptı. Günü gayet güzel geçiyor du.
Ne var ki uzun zamandır uğramayan unutkanlığı o gün akiam üzeri tekrar uğradı durumundan habersiz olan ustası işinin başında idi. Duru aniden kahkaha atmaya başladı. Durmadan gülüyor ve sayılıyor idi.
Zavallı adam ne olduğunu anlamaya çalışıyordu, telefon da konuştuğunu sandı ilk önce ancak dikkatli bakınca gözlerinin kapalı olduğunu farketti telefonuda diğer masada idi. İyide o zaman kiminle konuşuyor du neye bu kadar gülüyordu bu kız. Ustası tedirgin olmaya başlamıştı artık ayağa kalktı Duru ya doğru gitti hastamıydı yoksa. Ama bu zamana kadar hiç böyle olmamıştı. Hem nasıl bi hastalık ki bu böyle. Adam kızım nasılsın dicek olduki Duru derin bi uykudan uyanır gibi uyandı ve hiç bişe olmamış gibi davranmaya devam etti. Ustası sorup sormamakta kararsız kaldı. Fakat durumu iyi görünüyordu. Belki aklına bi anısı geldi ona güldü evet evet başka ne olabilirdiki.
Akşam eve otobüs ile dönen Duru otobüste iken işde iken attığı kahkahaları hatırladı ve ağlamamak için zor tuttu kendini. Otobüsten iner inmezde eve attı kendini. Üstünü bile değiştirmeden yatağa attı kendini ve hüngür hüngür ağlamaya başladı o kadar ağladıki en son yorgun düşüp uyuya kaldı..
İyi geceler Huşsuzum..
