Linggo ngayon.Naka upo sa sofa.At sa kasamaang palad.Hindi ko kasama ngayon si Tryken.Why?
Kasi magjajamming daw kasi sila ng mommy at daddy niya.Mayaman sila sa totoo lang.Marami kaming kompanya sa ibang bansa at sa Pilipinas.Ang sakanila naman.Ay iba't ibang Resorts and Malls.At ang iba naman ay sa Ibang bansa din.Kaya marami ang pagkakatulad namin ni Tryken.Iyon nga lang! mas maingay siya kaysa saakin.
-____- Pero wag kayo. Nakakamiss rin pala ang kaingayan nang babaeng iyon.
Bzz..Bzzz. calling* Tryken.
Malamang Inaccept ko yung call.-__- Baka magtampo yun e.Mas dagdagan pa ang kakulitan nya kaysa dati.
"Hello!"-Tryken. Umpisa palang basag na eardrums ko.-__- Ay.Hindi pala.Laging basag ang eardrums ko nito tuwing kausap koqa itong babaeng ito.
"Oh! bakit ka tumawag?!Uuwi kana ba?!"-Ako na sinuklian rin ng pagkalakas na sigaw.
"Wala lang! Hindi e! Hindi pa ako makaka uwi.Baka Sa Thurs. pa daw kami uuwi e! Ui..miss mo na ako no!"-Tryken
"Hindi kaya! Pero joke.Oo miss ko na yung kaingayan mo!.Ay bakit?! Hindi ka makakauwi ngayon? E paano na yung pasok nat--"
"Nag bigay na si Daddy ng Excuse sa Principal Uni.! Kaya don't worry!.I'll be fine! O sya! may pupuntahan pa kami! bye! See you! Lab. lab.! mwuah!!"
Tooot* toot*
Ano to? Tumawag lang saglit?Tapos. Haays. Ang boring tuloy.-___-
"brgeuweyeuw" Ano bayan.Gutom na ako.Ilang beses ba akong iiwan nila mama na hindi ako nilulutuan ng ulam! Ang sabi ko sakanila.Bago sila aalis.Wag nilang kakalimutang magluto! Mas lalo na ang paborito kong Gintaang gabi! Wala kayang tutulad sa ginataan ni mama!Ayoko si manang.Alam mo ba kung bakit? E kasi.Nagpaluto ako kay manang dati ng ginataan.Pero ano? Kinati ang lalamunan ko.Kaya hello?! Nasan na ba sila mama?! Mana pang sa labas nlang ako kakain ng paborito kong ginataan.-__-
Haay's.
Nag ayos na ako ng gamit ko.At nakahanda na akong lumabas ng bahay ng biglang.O_O
Kablag*!
"Hi! Bestfren!"
Na shock ako.Bakit ba lagi nalang ako sinusurprise nitong lalaking to? Kaya ang nangyari ngayon? Muntikan na akong bumaliktad dahil sa sobrang gulat.OA right? =__= Pero patuloy akong hindi umimik dahil sa gulat.
"Labas tayo?! Nagugutom na ako e! Hindi pa ako nag tatanghalian!"
Nagising ako sa pagkatulala at Inimikan ko kaagad para hindi halata.
"Hello?! Obvious ba? Alam mo na ngang papalabas na ako ng bahay e! Sa tingin mo?! Anong ibig sabihin nito?! Manang! paki sara na po yung gate!"Sigaw ko sakanya.Na nagtuloy-tuloy ako nag lakad papalabas ng bahay.
"Okay! so saan tayo pupunta?!"-Von
"Hoy! anong tayo?! Ako lang!"-Ako na nag patuloy parin sa paglalakad.
"Okay so.Wala ka palang balak na maki sakay saakin?"-Von kaSabay ang pag papacute na mukha.
Sabagay? Mahihirapan nga pala ako kung hindi ako sasakay.Mas mapapadali ang pagpunta ko sa Restaurant kung sasakay ako sakanya.>__< Gutom na kaya ako.-___-
"No! sasakay ako!"-Ako Na nagmadaling sumakay sa Cotse nya.
"Baba!"-Von Ano nanamang problema nito? Kanina atat lang to ah.-___-
Kaya.Ano pa bang magagawa ko? Nagtangka na akong bumaba sa kotse niya.
"Bakit?! Akal----"-Ako
"Hindi ka sasakay saakin hanggat hindi mo nababanggit sakin yung salitang bestfriend! Kaya baba!"-Von
Hindi ako nakapagslita.Oo nga no? Bakit nga ba hindi ko na nasasabi sakanya ang salitang iyon? Nung simulang hinalikan nya ba ako?
No! wag kang mag pa apekto don Gwyneth! Dapat lang na sabihan mo siya ng bestfriend! Kasi bestfriend mo sya.Oo bestfriend mo sya!
"Okay! Bestfriend! O ano! Narinig mo na?!" sabi ko sakanya ng deretsuhan.Saka ako sumakay uli sa kotse niya.
"Okay bestfren! Saan ba ang punta natin?!"-Von Na nilingunan nya ako habang sinisimulan nang mag drive.
"Basta.Sundan mo nalang ang sasabihin ko."-Ako
"Okay."-Von
Inistart ko nang sabihin kung saan kami tutungo.
"Sa kaliwang kanto"-Ako
"Pagkatapos sa kaliwa.Sa Right street naman."-Ako
Sumusunod naman siya.
"Okay.Deretsuhin mo tong street nato."-Ako
"Tapos"-Von Habang tutok na tutok sa daanan.At sa mga instructions ko.
"Then.I left mo ulit.Next left mo uli.Then deretsuhin mo lang tong street at hintayin mong sabihin ko na hinto."- Ako na habang nakangiti.
Maya-maya.
"Okay.Stop na"-Ako
Inihinto nman kagaad ni Von.Kaya lang.Hindi niya nagustuhan kung saan kami huminto.
"Ayaw ko Dito!"-Von
"Bakit ba?! Gusto ko nga rito e!"-Ako Na sinisigawan ko sa loob ng cotse niya.
Alam nyo ba kung bakit ayaw niya rito? E paano? Sakanila tong Restaurant na ito e! Wahahaha! Oo.Isa na kasi dito ang pinaka dabest na ulam na ginataang gabi.At mga sweet foods like chocolate cakes.Kaya kapag wala si Mama? At hindi niya ako nilulutuan? Dito ako kumakain ng mga paborito kung mga pagkain.
"Bakit ba ayaw mo rito?! Eh ang sarap sarap nga ng mga pagkain nyo dito e! Mas lalo na yung paborito kong ulam!"-Ako
"Oo! Inaamin ko! Masarap nga mga pagkain namin dito! Dabest nga e! Pero! Nakakasawa din kaya! Ikaw kaya dito! Na halos laging kumakain sa restaurang to! Hindi ka kaya magsasawa?! Ha?!"-Von na hindi mapigilang sumigaw.
"Haller?! Dito nga ang gusto ko e! Kaya wala kang magagawa! Kung ayaw mong kumain dito.Edi wag! umalis ka mag-isa mo.Be"-Ako na binelatan ko habang papalabas ng cotse niya.
Wala siyang nagawa.Kaya sinundan niya nalang ako kung saan man ako uupo at pupwesto.
"Hi maam a-and Sir! Ahm..A-ano pong order N-nyo?" Sabi nung waiter samin na halatang nashock sa katabi ko nang makita ang boss nyang si Von I mean.Bestfren.
Tiningnan ko naman si besfren. Parang isang daang dakumal na bato ang nakadagan sakanya dahil sa Burangot niyang mukha.Haller? Buti nga dito ko napiling kumain e.Dag-dag pa sa costumer nila.-___-
Pero minsan sa swerte ko.Hindi na pinababayaran ni tita ang mga kinakain ko rito.Alam nyo ba kung bakit? E kasi ano pa daw bang halaga ng pagkakaibigan namin ni Von kung babayaran ko pa daw yun? Well.Wahahaha.Napa-isip ako dun.May silbli rin pala tong besfren kong to.>___< Pero.Ngayon? magbabayad na ako.Kasi baka isipin ni Tita dito na namimihasa na ako.>___
"Hoy! Von! I mean Bestfren! Bakit ka naka ganyan? Ampangit mo pag ganyan ka umasta."-Ako sabi ko pa sakanya ng eye to eye.
"E kasi nga----"-Von
"Oo na! Alam ko na isasagot mo!"-Ako Na sinigawan ko ng pagkalakas.Atsaka bumalik sa pagpipili ng pagkain.
Tapos na akong namili ng pagkain.Hinihintay ko nalang na ilapag sa lamesa at lantakan ng mabilisan.Lumingon uli ako kay bestfren ang pagkaing pinili ko sa menu. Walang ibang ginawa kundi paikutin lang naman niya sa mga daliri niya ang dalawang pisong hawak niya kanina pa.Ganyan ang lagi kong nakikita sakanya kapag nakikita kong naboboring siya sa paligid.Ni minsan hindi mo makikitang may pake alam iyan sa mundo.
-__- I don't care.
Ayan na.Inilapag na ang mga inorder kong pagkain.Sisig,toasted hamon,pinakbet,tinola and my one and only Ginataan.
BINABASA MO ANG
MANHID ka ba?
RandomIto ang istorya na kung saan makakarelate ka.Kung ang taong papaasahin ka,maghihintay ka at maghihintay hanggang sa mahabang panahon hagga't syay nakakasama mo pa saiyong tabi.Hindi papakawalan kahit na kailanman. JUST READ THIS STORY,then you REALI...