"Mula sa PAGASA.May bagong bagyong dadating sa Pilipinas na ang pangalan ay bagyong Kuring.Narito ang Parte na maaaring tamaan ng bagyong Kuring.Sa Luzon at mas lalo na ang parteng Visayas.Cignal no.1 ang Aurora,Panggasinan......At Cignal No.2 naman sa Parte ng Maynila.......At mas lalo sa Carigara,Leyte at Tacloban City ang maaaring mas matatamaan ng Bagyong Kuring.Mas matatamaan ito ng bagyong kuring kaya matatawag ng PAGASA ang Cig. No. 3.Ang mga nabanggit na pangalan ng lugar ay maaaring ang lahat ng Public at Private school ay ikinansela na.Kung marami po kayong mga nais na itanong tumawag lamang po sa 09987957---.Ito po ang naglalagablab na balita! 99.1 FM! Tutok radyo balita!"
At Narito Wala akong pasok.-___-
Ang oras ngayon ay 11:21 oclock in the morning.Tumingin ako sa labas.Sobrang lakas ng ulan.Ang sarap matulog ngayon kaso.Hindi talaga ako makatulog dahil sa kaiisip kung ano ba ang gagawin ko para malutas ang problema ko.E kung layuan ko nalang kaya siya? Pero baka mahalata niya na lumalayo ako sakanya at magtaka pa.
pipop* Sabi ng Cellphone ko.Inaasahan ko na si Von ang nagtex.Bakit ba ako umaasa? "Haays.Sabing wag nang umasa e".Sabi ng isip ko.Pero.Sa wakas.Nakauwi na raw si Tryken kagabi lang.Kaya agad ko siyang itinex na kailangan ko ang tulong niya.
"Hey.Dumating kana diba?! I need your help! Now na! Please! Ang tagal mong nawala ah! Kaya please bawi ka ngayon!"
Nagreply naman kaagad.Nagulat siguro sa tex ko sakanya.-____-
"Haler?!Hindi ba pwedeng magpahinga muna ako saglit lang?! Kahit isang araw lang?!Atsaka may bagyo kaya! Wag ka nga! Babawi ako pero hindi ngayon." Sabi nya saakin.Pero hindi na talaga pupwede.Kailangan gumalaw na ako.Kaya dapat makumbinsi ko na siyang tulungan ako.
"Please! Huhuhu! I need your help talaga! Please! I am Dying na!" Pilit kong tinext sakanya.
1 message receive*
"Okay! Fine! San ba tayo magkikita?!"
"Sa Coffee Shop.Salamat sa pang unawa! Alam mo namang ikaw lang maasahan ko e!."
send*1 message receive*
"Okay.I'll be there in 30 min.Baka maunahan pa kita ah.Dapat pagdating ko don.Nakita na kita kaagad na naka upo!.Bye.See you nalang dun!"
"Okay!" Sabi ko sakanya.
Nagbihis na ako kaagad.Nagdress at nagdoll shoes.At nag jacket.Iba na kasi ang panahon ngayon e.Kulang nalang umulan ng yelo.-___-
Pagkatapos non nagpahatid na ako kay manong.At saktong 25 min. naka punta na akong coffee shop.Hindi naman kasi masyadong traffic ngayon e.Kasi may bagyo.Kaya walang masyadong nag bibyahe at lumalabas ng bahay.
Naka upo na ako.At saktong pag-upo ko.Nakarinig ako kaagad ng pagbukas ng pinto.At alam ko na kung sino yun.Si Tryken. Wala namang nagbago sakanya e.Sa totoo nga e.Mas lalo pa siyang umitim -____- But I ignore it.Baka kasi hindi ako matulungan nito.-____-
"Oh! Kamusta!" Sabi ko sakanya na tinapik pa ang braso niya.
"Okay lang naman! Ikaw na babae ka ah! Muntikan pa akong mabasa dahil sayo! Ano nanaman bang problema mo?!" Sigaw niya saakin.Kita mo tong babaeng to.Kung hindi lang ako magpapatulong sakanya e!Masasapok ko tong babaeng to.
"Hehe.Sorry.A-ano kasi.Tungkol kay Von" Sabi ko sakanya ng mahinhin.
"Ano nanamang problema sa Bestfren mo? Magka away ba uli kayo? O Ano? Tell na kasi!" Sabi niya saakin na mukhang naiinis na.
Pinalapit ko yung tenga niya saakin at ibinulong na.
"Si Von.Bakit ganun? Yung puso ko biglang tatalon kapag nandiyan siya.Bakit noon naman kay Vhong.Hindi ito nangyayari?Pero bakit kay Von ganito tong puso ko?" Sabi ko sakanya na may tonong sobrang naguguluhan na ako .At hindi alam ang gagawin.
BINABASA MO ANG
MANHID ka ba?
LosoweIto ang istorya na kung saan makakarelate ka.Kung ang taong papaasahin ka,maghihintay ka at maghihintay hanggang sa mahabang panahon hagga't syay nakakasama mo pa saiyong tabi.Hindi papakawalan kahit na kailanman. JUST READ THIS STORY,then you REALI...