Παγιδευμένοι [Will Edit]

🏅 16ο Κεφάλαιο

"Πώς σου ήρθε τώρα αυτό?"

"Επειδή τελειώσαμε την άλλη συζήτηση και...."

"Ναι, αλήθεια είναι"

"Γιατί το έκανε αυτό?"

"Θα προτιμούσα να μη μιλήσω για αυτόν"

"Είστε στα μαχαίρια εξαιτίας αυτού που έγινε?"

"Απλά δεν τον χωνεύω. Από τη μέρα που έπεσε πάνω μου, όλα πάνε στραβά"

"Γιατί? Σου έχει κάνει και κάτι άλλο?"

"Έχουν γίνει διάφορα. Δεν θέλω να το συζητήσω" σκέφτηκε τον Ράιαν και την ηχογράφηση.

"Οκευ, καταλαβαίνω. Πάντως είχα ακούσει ότι είναι κολυμβητής. Κάποιοι έλεγαν ότι πέταξες νερό σε ένα παιδί, αλλά δεν τους πίστεψα"

Η Άσλευ σκεπτική.

"Ο Άρον δεν είχε καμία δουλειά να μπλεχτεί, ό,τι και να έγινε. Ήθελε να με ρεζιλέψει και τα κατάφερε"

"Δεν νομίζω να έγινες ρεζίλι Άσλευ. Ένα απλό ατύχημα ήταν"

"Τέλος πάντων... Δεν θέλω να το συζητήσω άλλο"

"Ναι, οκευ. Σορρυ"

Λίγο αργότερα και αφού δεν είχαν να πούνε κάτι άλλο, σηκώθηκε για να γυρίσει στο δωμάτιο της.

"Είναι αργά. Θα πάω και γυμναστήριο αύριο. Καληνύχτα"

"Καληνύχτα Άσλευ. Θα τα πούμε"

Γύρισε στο δωμάτιο της και η Λία κοιμόταν ήδη. Έβαλε πιτζάμες και έκανε διατάσεις πριν πέσει για ύπνο.

Μία εβδομάδα αργότερα

Ο Άρον συνέχισε επιτακτικά τις διπλές, εξουθενωτικές προπονήσεις και το γυμναστήριο για να καταφέρει να αυξήσει την αντοχή του.

Σήμερα είχαν χρονόμετρο. Δηλαδή οι αθλητές θα έτρεχαν τα αγωνίσματα τους και ο προπονητής θα κρατούσε χρόνο.

Είχε έρθει η ώρα του Άρον για να τρέξει τα 50 πεταλούδα.

Αυτό, που μονάχα για λίγα δεύτερα του δευτερολέπτου δεν έπιασε τα όρια στους προκριματικούς εθνικής.