Onun için yarış

Gülümse

"Nisa!" Kapının kırıldığını hatırlıyorum. Meriç'in oldukça da ki çocuğu, ağzından kan akana kadar dövdüğünü. Bağırışlar kulağımda yankı yapıyor, sağa sola çarpıyordu. "Meriç, Nisaya bir şey oluyor ..." Ellerimle kulaklarımı kapamaya çalışıyorum, olmuyor sesler kafamı delercesine yankılanıyordu. "Nisam. Bak güzelim bir şey yok, ben buradayım biz buradayız. Sakin ol."             

Beyaz bir tavana gözlerimi açtım. Ölmüş olabilir miyim, ölüp cennete olabilirim. Hadi ama cennete gidemeyeceğim belli. "Nisa? İyi misin." Yine mi ölmedim. "İyiyim de, ben neden ölmedim." Ellerim kocaman ellerin arasına alındı ​​"Böyle konuştuğuna göre kesinlikle iyisin, ve tekrar özür dilerim. Buda benim hatamdı, o çocuğu neden evime aldım ki." Evime ... Orası beni evimdi ama, evim demişti. Bizim evimiz miydi? "Evin mi? Meriç evlendik de haberim mi yok Güzelim!" Gülüyoruz, olan şeylere rağmen. Birlikteyiz çünkü. "Mevlüt, kanka ne zaman çıkacakmışız." Diğerleri de buradaydı "İsterse çıkabilir, sadece bayılmış dedi doktor." Gelecek olay, Meriç hayatıma iyi mi geliyorsun kötü mü. "Güzelim, bak gerçekten geçti bir şey." Kafamı kaldırıp Meriç'e baktım. "Meriç ne diyorsun?" Meriç telefonla konuşuyordu bir hışımla elinden aldım telefonu "Kim bu! Aptal herif!" Telefon kullanma inceledim ... "Nisan mı?" Kahretsin kedi kardeşimi kıskandım.

Hepsi kendi arasında konuşurken, ben ayrı yürüyordum. Kafam bulanıktı. Meriç beni ölüme atmış sonrada kurtarmıştı...                                                                                                                                             "Yalnız kanka kız taş gibi kaçırma!" Aralarından birinin bağıran sesini duydum, "Oğlum baksana manken kız! Meriç varken bize mi yazacak." Meriç'le olan yeri kısık söylemişlerdi, duydum...duydum! "Meriç hızını alamadın galiba? Aşiret mi yapacaksın?" Tek kaşım havada hepsinin suratına teker teker baktım, "Bebeğim vallahi ben bir şey yapmadım, kız yazmış bizde baktık." İki elini omuz hizasında kaldırdı suçsuzum der gibi "Kes Meriç yürü! Hatta siz o kıza gidin ben eve gidiyorum." Hızlı adımlarla sokaktan çıktım , saniyeler sonra bir el belimi sardı, Şok içerisinde bakıyordum suratına. "Kahretsin!" Meriç'in kalın sesi sokakta yankılandı...