"Aslı,bunlar masa beşe."
Tepsiyi alarak masa beşe götürdüm.
Karşı masadaki adam eli havada bir şekilde bana bakıyordu.
Yanına gittim.
"Buyurun,siparişiniz neydi acaba?"
"Bana şefinizi çağırın lütfen."
Yapma bir gülümsemeyle,
"Niçin acaba?" dedim.
"Sizin gibi ,iş konusunda bu kadar yetersiz ve görgüsüz elamanları,nasıl bulabildiklerini soracağım."
Bu kendini beğenmiş adama fazlasıyla sinirlenmiştim ama yine de gülümsüyordum.
"Tabii,hemen efendim." dedim ve mutfağa gittim.
Sinirden dudağımı ısırıyordum.Bu kendini bir şey zanneden adama bir ders vermeliydim.
Masadaki bıçağı aldım ve elimde gezdirmeye başladım.
Bunu yapmalı mıydım?
Sonuçta,bu kadar kendini beğenmişlik fazlaydı.
Böyle konuşabilme yetkisini ona kimse vermiyordu!Bunu yapacaktım,yoksa hiçkimse bu adama bir ders vermeyecekti.
Bunu ben yapacaktım.Bıçağı tuttum ve avucumun içine küçük bir kesik attım.
Kesik küçük olmasına rağmen fazla kanıyordu,avucumu tuttum ve gözlerimi kapattım.
İçimden bir şeyler geçirdim ve içeri tekrar masaya döndüm."Şefiniz nerede?"
"Şefimin bir işi varmış,sonrasında sizinle ilgilenecekmiş." Konuşurken zorlanmaya başladığını hissettim.
"N-nasıl..." Derin nefesler alıyordu.
"Sonra ilgilenecekmiş?"
"Bana öyle dedi,siz iyi misiniz efendim?"
Konuşmayı kesti ve derin derin nefesler almaya devam etti.En sonunda birden gözleri kapandı.
"Efendim."
Adamın kafasıyla oynamaya başladım ve telaşlanır gibi yaptım.
"Yardım edin,sanırım bayıldı!"
Yan masadaki bir adam gelip bu kendini beğenmiş adamın nabzına baktı.
"Nabzı atıyor,112'yi arayalım."
Telefonumu aldım ve 112'yi arayıp konuşmaya başladım.
"Merhaba ben Mavi Deniz kafesinde çalışıyorum,buradaki bir müşterimiz bir anda bayıldı.Ne yapacağımızı bilmiyoruz."
Karşı tarafı dinliyordum ve kafenin konumunu verdim.
"Tamam,biz sizi bekliyoruz." Telefonu kapattım.
"Geliyorlarmış,beklememizi söylediler."
"Neden bayıldı ki acaba,yediği bir şey dokunmuş olabilir mi?"
"Sadece kahve içiyordu,belki bir hastalığı vardır."
"Olabilir."
...
Kısa bir sürede ambulans gelmişti ve bu kendini beğenmiş adamı,hastaneye götürmek için ambulansa yerleştirmişlerdi.
Ambulanstaki sağlık personeli sorularını bize yöneltmişti.
"Tam olarak ne oldu acaba?"
"Açıkçası ben de bilmiyorum,benden şefimi çağırmamı istemişti.Ben de çağırmaya gittim,geldiğimde zorlukla konuşuyordu.Sonra birden bayıldı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kesik / Louis Partridge Fanfic
FanfictionLouis Partridge fanfiction Bilmem okur musunuz ... #louispartridge' de birinci