Introduction:
Yes! Cm8 ko si crush ngayong fourth year dito sa MNHS! Alam ko silent mode kami dahil nga parang na hurt ko siya, pero atleast nandiyan siya. Even her presence is enough for me.At malay natin? Destiny may behold opportunities for me sa loob ng maraming araw… malay natin.
Daldal dito, daldal doon. Ang karaniwang state ng classroom ng unang araw ng pasukan.
New friends, new vibes at tropa.
Daming opportunities, just yours for the taking.
Nanahimik ang lahat ng may pumasok na lalaking naka uniform ng school teacher.
Siguro siya ang adviser namin.
Tumayo ang lahat and greeted the stranger.
“Good morning sir! Welcome to IV – Inspire, mabuhay!”
Medyo nagkamali pa nga iyong iba dahil nanibago sa section name.
Including me. Haha
Nagsalita ang stranger.
“Good morning class, from now on, ako na ang inyong class adviser, ako nga pala si Sir Pedro Banos. I expect great things sa inyong lahat. especially dahil kayo ang first section dito sa MNHS.”
Said the stranger, ayy! Sir Banos pala.
Ininstruct kami ni sir, unang una, sa mga bayarin.
Mga fees at funds.
Pagkatapos ay iniabot na sa amin ang aming temporary schedule.
Panghapon pala kami.
Pagkatapos ng mahigit isang oras ay pinag recess na kami ni Sir.
At automatically, naisip ko si Mich.
Sumulyap nga ako.
Sabay kaming nagkatinginan sa mga mata
At sabay ring tumingin palayo.
‘Di ko ba alam kung kilig o lungkot ang dapat kong maramdaman dahil parang ngayon, hanggang tingin na lang ako. L
Isang beses ay nagkausap kami ng tropa ko.
Iyon ulit, pero ngayon may dumagdag,
Kami na ngayon ay sina
Samuel, Fredrick, Randy, Jerome, Jayson Maul, at Alex.
Oo, dalwa ang napadagdag, galing mo talaga sa math!
Si JM o Jayson Maul ay kaklase ko noong second year. Ka vibes ko lang din yan noon.
Si Alex naman ay kaklase ko last year pero hindi ko siya masyadong nakakausap. Pero ngayon ayos naman.
Nagkaroon kaming pito ng “Manly – talk.”
“Mga boss.” Sinimulan ko.
“Kamusta? Long time no see ah.”
“Sus! Para 61 days lang nagkahiwalay long time na?” Alex interrupted.
“Tol, sa pagkakaibigan, time doesn’t count.” Banat ni Samuel.
“Alangan may kamay ba ang orasan?” patawang sinabi ni JM.
“Oo! ‘yung minute hand at hour hand?” binasag kong sinabi.
At napatawa na lamang kami sa mga kalokohan namin.
Lumipas lipas ang oras at walang masyadong teacher kaya eto
Tambay with friends.
Uminit ang usapan.
“O sige, kung magiging magkakatropa din lamang tayo, bumuo tayo ng trust.” – JM
