Müdire Alex'ten bir cevap bekliyordu ama Alex ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu.Müdireyi hoşnut edecek hiçbirşey olmadığından.Delikanlı,ellerine bakmakla yetindi.Elleri keskin ışıkta her bir damarın görülebeileceği kadar solgundu.
''Alex?''
Okulun otoparkına bakan,yorgun dosyalar ve saksılar ile dolu bu küçük ve iç karartıcı odanın içinde çalışmaya nasıl katlanıyor,diye düşündü.
''Ne yapmaya çalıştığını açıklayabilir misin?''diye sordu müdire.Alex gözlerini kaldırarak okul müdiresine baktı.Nasıl katlanabildiği belliydi.Onun gibi insanlar bu dünyaya doğal bir yolla ait olurlardı.Onlar her zaman normal olanı ve kendilerinden bekleneni yaparlardı.Her şeyden önemlisi onlar tüm problemlerin çözümlerini sahip olduklarına inandırılmışlardı.Bir numaralı çözüm ait olmak ve kuralları izlemekti.Müdire Adriana Lopez bu felsefe üzerine inşa edilmiş bir krallığın kraliçesiydi.
''Bu durum beni oldukça rahatsız ediyor''dedi müdire.Alex onun gerçekten sinirli olduğunu fark etmiş ancak bir türlü silkelenip kendini toparlayamamıştı.''Dönem başlayalı üç hafta oldu ama sen okula bir hafta bile uğramadın.Bunu sana şimdi söylüyorum çünkü ileride dengeni tamamen kaybetmeni istemiyorum.''
Alex'in aklına Linnea geldi.Onu düşünmek genellikle dikkatini toparlamasına yardım ederdi ama şimdi tek hatırladığı birbirlerine nasıl bağırdıklarıydı.Onun gözyaşlarını düşünmek acı veriyordu.Onları durdurmak için birşey yapamıyordu.Çünkü : bu gözyaşlarına sebep olan ta kendisiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PRISONER-TUTSAK
HorrorKaçmak mı istiyorsun ? İşte o iş biraz cesaret ister.Çünkü bedenen ve ruhen ona aitsin.Ellerin her an kana bulanabilir.Bu seni soğukkanlı bir katil mi yapar? Her an sevdiğin kişiye savaş ilan edebilir,düşmanınla sıkı dost olabilirsin.Böyle yaşamak k...
