Kiera's POV:
It's been a week since nangyari sa akin ang clinic incident na iyon.
It's been a week na dn na di ko makita-kita si Ivin. Namimiss ko na sya.
Di ko na sya nakakasama, di ko makausap.
They even thought na wala na kaming dalawa. Mas lalo akong naiyak sa akala nilang iyon.
I was hoping pa rin naman eh, hoping na magkaka ayos pa rin kami. Pero, parang progress na nangyayari eh.
"Bess, ang sakit ng ulo ko sa major ko. Baka kailangan ko ng extra credits para makapasa" kanina pa ko kinakausap ni Aomi pero parang wala lang ako sa sarili ko.
"Kie? Okay ka lang?" Roy.
"Oo, okay lang ako" ako. Kahit sa loob ko ay hindi.
Maya-maya ay isang palo sa ulo ko ang naramdaman ko.
"Aray! Masakit yun ah!" Ako.
"Kala, ko manhid pa yang utak mo eh" Mich.
Kasama ko na rin parati si Mich. Magkamukha nga sila ni Roy,pareho sila ng facial preferences.
"Kiera, di naman sa lahat ng oras eh,lumulutang utak mo. Baka di yan bumalik sa utak mo. Mabaliw ka pa" Mich.
"Oo,tingnan mo kaibigan mo, matagal na nawala ang utak sa ulo nya" Roy.
"Ano?! Sinong tinutukoy mo?!?!" Aomi.
Yan na naman ang bangayan ng dalawa na yan.
"May tinutukoy ako? '' pa inosenteng sagot ni Roy.
"Tse! '' Aomi.
"Excuse muna, " Tumayo na ako at lumabas ng Cafeteria.
And sa loob ng two weeks. Eto na naman ako.
Iiyak na naman. All this pain. Its really hard being in this kind of state.
Never kong in-expect na magkakaganito kami ni Ivin.
Para bang panaginip lang ang halos 3 taon naming pagsasama then magiging ganito lang na parang walang nangyari.
Umiiyak lang ako at buti walang tao sa cr kaya malaya akong naghihingahos na umiiyak dito.
"Kiera?" Napasinghap ako sa tumawag sa akin at tumingin ako sa nakabukas na pinto. Si Ziian..
"B-bakit ka umiiyak?" Nagulat ako sa tanon nya. Walang bakas ng pagka-sarcastic. Full of concern lang ang boses nya.
"W-wala toh. I'm okay" napaingin na lang ako sa ibang direksyon.
"Si Ivin ba?" This time tumingin ako muli sa kanya. Hindi na concern ang nasa boses nya kundi. Inis? Galit? Ewan ko ba..
I bit my lower lip dahil pakiramdam ay maiiyak ako muli. Blurry na ang vision ko muli,pero parang may tumulo ding luha sa mata niya?
Si Ziian? Umiiyak?
"Bakit ka ba nagpapakatanga sa lalaki ni yun, Kiera!!!!" Sinigawan nya ako.
"I love him,Ziian. That's why...." ako.
Bigla nya akong sinampal sa pisnge. Napahawak ako agad sa pisnge ko. Masakit yun ah.
"Ang tanga mo talaga!!!!! Naiinis ako sa yo Kiera!!!" Half sob- half-anger na ang nasa tono ng boses nya. Di ko maintindihan bakit ginawa nya yun.
Maya-maya pa ay nakaramdam ako ng sakit sa ulo ko. Pero naghalo-halo ang sakit na nararamdaman ko, galit,depression,lungkot,pangungulila, di ko na maintindihan. Napaluhod na lang ako dahil sa pakiramdam ko ay nanghihina na ko.
The next thing i knew i was on the floor. Crying again. Di dahil sa malutong na sampal ni Ziian kundi sa sinabi nyang 'ang tanga ko'.
Tama sya siguro. Bakit nga ba ako nagpapaka-tanga? Bakit di ko magawang lumaban at harapin si Ivin.
Why am i so weak? Then a sudden jolt of pain barged in my head. Sobrang sakit. Parehas nung nakaraan.
"AHHHHHHHHH!!!!!! ANG SAKIIIIIIITTTTTTT!!!!!!!!!" i was screaming on top of my voice.
Sobra yung sakit nya. Parang unti-unting natatanggal ang bungo ko sa ulo ko.
"K-kiera? Wh-what's happening?" Naririnig ko pa rin si Ziian pero namimilipit ako sa sakit.
"Aray!!!!! Ang sakit ! Arghhhh!!!!" Nagpagulong-gulong na ako sa sahig sa sobrang sakit.
Maya-maya pa ay flashes of visions appeared. I'm hearing different voices.
'' i love you, My Kie....''
''I used her... because i still love you''
''Stop!!! Baby! Please!!! Stop!!!!"
''Nooooooo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
Then everything went black.
BINABASA MO ANG
Unforgettable Love
Teen Fiction---late updates They say love is better the second time around? eh paano kung ang second time na yun.... Ay ang first heart break mo pala... would you risk the present? Or remember the heart aches of the past?
