Şansın Ta Kendisi

7.bölüm

On beş dakikadır otobüs bekliyorum ama gelmemişti sinirlerim yavaş yavaş gerilmeye başlamıştı ilk iki dersimiz boş diye ikinci ders işlenirken okula gidecektim ama otobüs gelmediği için geç kalabilirdim burada bekleyemezdim yoksa daha çok beklerdim hemen taksi çağırdım taksi gelince taksiciye hızlı olmasını söyleyip telefonumu çıkardım dersin başlamasına daha vardı o yüzden rahattım Nehir'de benim gibi ikinci derste gelecekti hemen arayıp gelip gelmediğini soracaktım
Telefon ikinci çalmasında açıldı
"Alo!"
"Alo Nehir okuldamısın?"
"Evet daha yeni geldim sayılır sen yakınmısın okula?"
"Daha var gelmeme."
"Niye geç çıktın kızım ya inşallah yetişirsin"
"Ya otobüs bekledim gelmeyince mecbur taksi çağırdım yetişirim merak etme "
"Tamam bekliyorum görüşürüz "
"Görüşürüz kanka"
Telefonu kapatıp çantama koydum yaklaşık on beş dakika sonra okula girdim ders daha başlamamıştı ve Nehir sınıfta değildi telefonumu çıkarıp Nehir'i arayacaktım ki Burçak yanıma geldi
"Hahh Damla biz bizim sınıftayız seni almaya geldim bende"
Soluk soluğa kalmış burçağa baktım koştuğu için yorulmuştu
"Tamam hadi gidelim"
Sınıfa geldiğimizde sınıfta bizim grup dışında kimse yoktu ve bu bizim için daha iyiydi
"Oo Damla hanım hoşgeldin "
Buğra'ya gülerek "Hoşbuldum" dedim ve Can'ın yanına oturdum.
"Şans hep Nehir'le sana gülüyor Damla bizim hiç ilk iki dersimiz boş olmadı "
Levent'in bizi kıskanarak kurduğu bu sözüne gözlerimi devirdim
"Aman Levent ya seninde oldu ilk dersinin boş olduğu" dedi Nehir ben konuşmadan haklıydıda. Biraz sohbet ettik.

Ders başladığında hepimiz derslerimize girdik ve tarih dersi bittikten sonra bahçedeki aynı yerimize geçtik.
"Ee bir hafta sonra on beş tatile giriyoruz plan yapmamız gerek" diyerek konu açınca tüm gözler Buğra'ya döndü ve bu konu hepimizin gözünü parlatıyordu ister istemez
Can heyecanlı bir sesle
"Benim çekimlerim başlayacak yani "
"Bizde ziyaretine geliriz oğlum valla biz gelince setin daha eğlenceli olur söylemedi deme" Levent'te en az Can kadar heyecanlı görünüyordu ama sebebini anlamadık Levent niye bu kadar heyecanlıydı.
"Ondan eminim kardeşim"
Uzunca bir sohbet ettikten sonra hepimiz yine derse girmiştik.

Neredeyse bir saatten belli yoldayım ve ben daha annemin iş yerine yetişememiştim ben ne şanssız insandım yaa yeni başlayan ve İstanbul'a yeni gelen bir taksi şöförüyle yarım saatlik  yolu bir saate gelmiş üstelik iki katı para ödemem gerekiyordu taksi şöförüne uzanarak "Alın beyefendi iki katı ödüyorum sayenizde"
"Bu İstanbul'un suyundan mı havasından mı? Bilmem ama herkes aksi" dediği an bir kahkaha patlattım ne yani suçlu bizmiydik "Siz yolu uzatmazsanız kimse size söylenmez ve kızmaz" diyerek çıkıştım ama bana dalga geçer gibi "Tabi tabi" deyince bende ona edebipeceğim en büyül bedduayı edip arabadan indim.

Annemin yanına gittiğimde çok şaşırmıştı ve çok sevinmişti annemin odasında oturup kahve içip sohbet etmiştik annemin iş arkadaşlarından ikiside bizimle oturmuştu şimdi ise annemle arabada sohbet ederek eve gidiyorduk annem bana okulla sorular soruyor bende cevaplıyordum. Nihayet eve geldiğimizde arabadan koşarak indim ve hemen asansörü çağırdım çok yorulmuştum hemen yatacaktım asansör geldiğinde annemi bekledim annem gelince hemen asansörden 4.kata bastım evin katına gelince kapıyı anneme açıp sırıttım annem bana göz devirerek asansörden indi ve zile bastı kapıyı Buket açınca annemin kucağına atlayarak "Anne!"
Diye çığlık attı "Benim güzel kızım" diyerek Buket'in yanaklarını öptü ve kucağından indirdi Buket bana sarılınca bende ona sarılıp yanağından öptüm "Anne ben yatacağım çok yoruldum bugün" deyip odama doğru ilerleyince
"Kızım bari gel de birşeyler ye " dedi annem.
İtiraz etmeden elimi yüzümü yıkayıp mutfağa geçtim hemen birşeyler atıştırarak ayağa kalktım
"İyi geceler herkese"
"Kızım ne bu acele her gün geç yatıyordun"
"Çok yorgunum baba yarın konuşurum hadi ben gittim"
"İyi geceler abla"
"İyi geceler kuzu"
Buket'e cevap vererek mutfaktan çıktım annem ve babam benim hakkımda konuşup gülüyorlardı ama aldırmadan odama resmen koşar adımlarla gidiyordum odama girip kapıyı kapattım derin bir nefes alarak dolabıma yöneldim geceliklerimi giyerek kendimi yatağa bıraktım "şükür kavuşturana" deyip kendimi uykunun kollarına bıraktım.