6.bölüm

25 13 0
                                    

Gözlerimi açtığımda yatakta bir süre uzanıp kalktım hemen banyoya geçtim işlerimi hallettikten sonra kıyafetlerimi giydim ve Can'a mesaj yazdım

Siz:Can aşağıdamısın?

beklerken mutfağa geçtim birşeyler atıştırdıktan sonra telefonu elime aldım Can'dan mesaj gelmişti

Yeni çocuk: Evet yeni indim bekliyorum.

Siz:Geliyorum.

Hemen ayakkabılarımı giydim ve aşağıya indim Can oturmuş beni bekliyordu ama biraz yorgun gibi görünüyordu. Adımlarımı hızlandırarak yanına ulaştım
“Can sen iyimisin halsiz görünüyorsun”
“Dün uyuyamadım ondandır hadi gidelim taksi geldi zaten”
Dedi hemen ayağa kalktı taksiye bindiğimizde ikimizde konuşmuyorduk yol boyunca ikimizin ağzından tek bir kelime bile çıkmadı.

Okul'a girdiğimizde Can direkt sınıfa çıktı bende kahve alıp tek başıma oturmaya başladım neyi vardı bu çocuğun anlamadım anlamamıda beklemiyordum zaten ben yıllardır tanıdığım arkadaşlarımı bazen anlamıyordum daha yeni tanıştığım bir kişiyi nasıl anlayabilirdim ki
pek te yeni sayılmazdı ama neyse Nehir'in sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp Nehir'e baktım çok neşeli görünüyordu ki bu onun her zaman ki haliydi.

“Günaydın Damla nasılsın?” dedi yanıma oturarak.
“Günaydın.İyiyim sen” diye ona karşılık verdim ve gerçekten çok mutlu gözüküyordu bunu anlamadım sabah sabah ne bu enerji?
“Bende iyiyim ama sen biraz durgun gözüküyorsun kötü bir şey yok değil mi?”
“Yok” dedim sonra devam ettim
“Ama sabah gelirken Can biraz kötü gibiydi”
“Ee sorsaydın neyin var diye”
“Sorduk Nehir herhalde ama uykusuzum dedi”
“Belkide gerçekten uykusuzdur her insan bir değil ya gülüm hem onu daha yeni yeni tanıyoruz aramızda yabancı kalmasın diye biraz daha samimi davranmaya çalışıyoruz ki Buğra ve Levent gerçekten çok sevdi Can'ı” dedi ama çok haklıydı sonuçta Can'ı çok tanımıyorduk ve her insan bir değildi Can'da böyle birisidir belki. “Ama Can bizi çok önemsiyor bu çocuk hayatına giren kişilere çok değer veriyor anlaşılan baksana ilk çekim gününde seni davet etti mesela”
“Evet öyle hadi sınıfa geçelim ders başlamak üzere”
“Tamam hadi kalk kuşum”

Dersten çıktıktan sonra tüm grup yine aynı bankta oturuyorduk. Nehir söze başladı hemen “Noldu ya kimsenin sesi çıkmıyor”
“Kızım baksana biz senin enerjini yakalayamıyoruz bunu anla artık biz her sabah böyleyiz 'sabahın köründe' okula geldiğimiz için”
Dedi Levent sabahın köründe kelimesini bastırarak söylemişti ki Levent okul'un başlangıç saatine hep söven birisidir.
“Off ben sadece seninle konuşmuyorum tamammı ben bu soruyu tek sanada sormadım konuşmak istemiyorsan çek git orada tek otur!” dedi Nehir arkamızdaki bankı göstererek neden bu kadar yükselmişti kimse anlamadı burçak arayı sakinleştirmek için ayağa kalkıp
“Tamam arkadaşlar biraz sakinleşelim ben kahve alayım hepimize hem rahatlarsınız birazda” diyerek yürümeye başladı Buğra Burçak'a seslenerek Burçak'ın yanına gitti “Bende geliyorum sana yardım ederim ” Buğra ve Burçak gelene kadar hiç kimse konuşmadı  Nehir ve  Levent birbirlerine dik dik bakıyorlardı görende ikisini düşman sanardı. “Evet kahveler geldi” Burçak'ın sesini duyar duymaz hepimiz burçaklara baktık herkes kahvesini alıp içmeye başlarken ben Can'a baktım şu an gayet rahat görünüyordu ve ben bu olayı üstelememeye karar vedim bir sorunu olsaydı anlatırdı sanırım.

Okul çıkışı Buğra ve Levent'te bizimle gelmişti çünkü Can onları kendilerine davet etmişti oyun oynayacaklarmış ben onların yanından ayrılıp eve girmiştim bana sende gel diye çok ısrar etmişlerdi ama onlara çok yorgun olduğumu söylemiştim hemen kıyafetlerimi çıkardım ve duşa girdim ardından geceliğimi giydim ve mutfağa geçtim birşeyler atıştırdıktan sonra odama geçtim bilgisayarımdan film açıp izlemeye başladığımda kapı çaldı hemen ayağa kalkıp kapıyı açtım karşımda Levent ve Can vardı Can beni görünce kendini gülmek için zor tutuyor gibiydi bunun sebebini biliyorum üstümde şirinler görseli olan gecelik takımımdan dolayı bunu kuzenlerim bana hep yaptığı için beni bu takımla görüp gülen kişilere alışkınım ama büyük birisi olmam böyle şeyler giymemem anlamına gelmiyordu Levent ise beni böyle görmeye alışık olduğu için hiçbirşey demedi Can kendine gelerek söze başladı “Bizde seni çağırmak için gelmiştik ” dedi ve buğra elinde tabakla çıktı kapıdan “Ama ben seni tanıyorum gelmeyeceğini bildiğim için sana kek getirdim”
Buğraya gözlerimi devirip güldüm ve elindeki tabağı aldım “Gerçekten beni tanıyorsun Buğra ama bunu büyütmeyeceğim kaç yıllık arkadaşımsın sonuçta çok teşekkür ederim kek için”
“Ne demek her zaman”
Dedi Levent hepimizin hoşuna gitmişti bu sözü kahkaha attık ama Levent'in hoşuna gitmemişti “Neyse ya siz herşeyi abartıyorsunuz biz gittik istersen gelebilirsin”
“Teşekkür ederim ”
Onlar eve girince bende kapıyı kapattım ve odama geçtim ama çatal almayı unutmuştum hemen mutfaktan çatal alıp geldim kekimi yerken film izlemeye başladım.
Film bittikten sonra etkisinden çıkabilmek için elimi yüzümü yıkadım daha sonra mutfağa geçip yemek yapmaya başladım et sote yapacaktım çok güzel yapıyordum ve babam çok seviyordu mutfaktaki işimi bitirdikten sonra annemlerin gelmesini bekledim.

Annemlerin gelmesinin üstünden on dakika geçmişti ama annem hala inanamıyordu sanki hiç yemek yapmıyormuşum gibi
“Ellerine sağlık kızım çok güzel olmuş”
“Afiyet olsun babacığım”diyerek öpücük gönderdim annem bize gülerek “Ben hala şoktayım ya ben demeden nasıl mutfağa girdinde yemek yaptın” anneme gözlerimi devirdim ve konuşmaya başladım
“Anne görende hiç yemek yapmıyorum sanar neyse ben kaçar bulaşıklarda sende ”
Diyerek ayağa kalktım annemin ve babamın seslerini duyuyordum “zaten birşeyleri yaptıktan sonra illa bana birşey yaptırırsın”
“Tamam artık Seher kızın üstüne gitme bende yardım ederim sana”
Canım babam yine benim yerime anneme yardım ediyordu Buket ise yemek yememiş içeride çizgi film izliyordu ona el sallayarak odama girdim ve iki saat ders çalıştıktan sonra telefonuma baktım.

Bize karışmayın :)” grubundan mesajınız var

Kaşlarımı çatarak ekrana bakakaldım ne zamandan beri gruptan yazmıyorlardı.

Küçük abi:Selam millet n'aber?

Gerekmez :iyi sen

Küçük abi:Bende iyiyim napıyorsun?

Gerekmez:Şu an seninle aynı takside yolculuk yapıyorum..

Biriciğim:Bende iyiyim ama siz niye aynı yerde yazışıyorsunuz?

Gerekmez:Çok yoruldum ağzımı açacak mecalim kalmadı.

Burçak: Niye siz bu saate kadar neredeydiniz ki?

Yeni çocuk: Bize gelmişlerdi ama biraz fazla enerji harcadık.

Gerekmez: Hemde ne enerji.

Minik kuşum: Niye ne yaptınız ki?

Küçük abi:Hiç sorma

Gerekmez:Al benden o kadar...

Siz:Ay şimdi bende merak ettim ne yaptınız?

Küçük abi: Sesleri duymadın mı?

Siz:Ben odamda film izliyordum o yüzden hayır.

Yeni çocuk: O zaman bu olaydan sorumlu kişi anlatsın Levent sendeyiz

Gerekmez: Hemen bana suç atmayın ya ama anlatayım ufak bir yastık savaşından sonra her yer tüy oldu sonra Kevser teyze bizi görüp temizlik yaptırdı bu.

Biriciğim: Nee!!

Minik kuşum: hahahha evde kahkalara boğuldum şu an

Siz: Hahahahha

Küçük abi:Gerçekten hiç halim yok hadi ben kaçar eve gidip zıbaracam.

Gerekmez: bayy bende eve gidip geberecem.

Biriciğim:Görüşürüz.

Yeni çocuk: Bende kapkaranlık odada gözümü zor açık tutuyorum iyi geceler herkese.

Siz: İyi geceler görüsürüz yarın size daha fazla güleriz.

Minik kuşum: Aynen öyle hadi by.

Telefonu kapattıktan sonra şarkı açtım ve yatağa girdim en son duyduğum ses yedinci ev'in ayırt edemediğim bir şarkısıydı.

Umarım bölümü okuyan kişiler beğenir çünkü bu benim için çok önemli.🕊

Şansın Ta KendisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin