ilk aşkımsın (tododeku)

Sabah

Midoriya İzuku POV

Sabah erken kalkmıştım ve başım çok kötüydü, yatakta oturur pozisyona geldiğimde önümden dün geceden kalan bütün anılar gözlerimin önünden geçmişti, bana sarılmaya çalışan bir çift kolla kafamı yana çevirdim ve Todoroki-kun'u görünce kızarmaya başlamıştım.

"Midoriya?.."

Todoroki-kun kalkıp oda oturdu ve gözlerini ovuşturdu sonra çoktan karışık olan saçını yine karıştırdı. Bana sakince baktı ve gülümsedi, Ben kızarırken o nasıl gülümseyebiliyordu anlamadım? örtüyü üstüme çekip yüzümü içine gömdüm çünkü aşırı derecede utanıyordum.

"G-Günaydın todoroki-kun!"

Sesim sonlara doğru daha çok kısılmıştı ve kekelemiştim, Todoroki elinyle saçımı karıştırdı ve başıma öpücüğünü kondurdu. Ona yavaşça utanarak baktım. Hala Çıplaktı ve onun vücuduna bakıp durmak istemiyordum.

"Arkan nasıl? yani demek istediğim biliyorsun işte"

Bunu hiç düşünmemiştim, Ayakta kalabilecek miyim onu bile bilmiyordum Dik durmaya çalışsamda arkama gelen ağrıyla dik duramıyordum. Elimi yüzüme götürdüm ve yüzümü kapattım.

"Biraz ağrıyor.. dik duramıyorum ayakta kalabilecek miyim bilmiyorum.."

Kapının tıklatılmasıyla kafamızı kapıya çevirdik, Annem içeriye girdiğinde todoroki'yi ayağımla iterek yere attım.

"İzuku- bir şey mi bölüyorum acaba... çok üzgünüm günaydın ikinizede ben hemen çıkıyım"

"Sizede günaydın inko-san çocuğunuzu izinsiz yaptım sorun olmaz umarım ama benle olacağından dolayı sorun görmüyorum onla flörtleşmeye çalışan herkesi yakarım"

Todoroki kafasını yatağın kenarından çıkarıp gözünde ki yıldızlarla söylemişti, BU- BU ANNEMLE TODOROKİ NASIL DA RAHAT KONUŞABİLİYORDU?? Sakin kalmaya çalıştım ve annme günaydın diyerek odadan kovdum. O sırada Todoroki arkamdan geldi ve belime kollarını dolayarak arkamdan sarıldı.

"Utanmana gerek yok midoriya, Dün adımı inliyordun zaten o zaman untansaydın daha iyi olurdu~"

"Kes sesini Todoroki..hem ben o zamanda utanıyordum tamam mı?"

Yataktan kalkmaya çalıştım ve yerden boxerımı (?) alıp banyoya gittim.

-Zaman Atlaması-

Annem, Todoroki ve ben masada oturup kahvaltı ediyorduk. Aramızda neden çok gergin bir aura vardı, Anneme ne diyeceğimi bilmmiyordum. Annem boynumu işaret ederek bana gülümsedi, Boynumdaki izleri nasıl saklıyacağımı düşünürken todoroki konuşmaya başladı.

"Saklamana gerek yok midoriya benim olduğunu görsünler."

Annem ağzındaki suyu yere fışkırtarak bana baktı, Ben de todorokiye baktım. Gerçekten çok utanımştım ve ne diyeceğimi bilmiyordum.

"N-Ne.. Sınıf arkadaşlarımın bunu görmesini istemiyorum.."

"Ama illaki görecekler saklamana gerek yok"

"Bende hergün montla gezerim"

"Kızdırma beni pamukşekerim Saklamayacaksın"

"Ok daddy."

Bu sefer Annemle Todoroki aynı aynda suyunu fışkırtmıştı.

"Fıskiyemisiniz noluyo?"

"İnko-san bizim bir işimiz var hemen salon kapısının önünde oluruz."

Daha todorki'ye cevap veremeden elimden tutup Mutfaktan çıkardı ve beni duvarla arasında aldı, İkimizde birbirimizin gözlerim bakıyorduk.. Bana Ona çok özelmişim gibi bakıyordu. Hayır onun gözleri parlıyordu.

"Bana öyle tatlı tatlı bakma dayanamıyorum ve eğer O boynundaki izler hakkında bir şeyler sorarlarsa onların bana ait olduğunu söyle midoriya."

VE bum yeni bölüm