ilk aşkımsın (tododeku)

Midoriya ile tanış anne..

Midoriya POV

Sabah todoroki'nin telefonumu sürekli çalmasıyla uyanmıştım. Telefonu şarj'dan çıkararak gelen aramalara baktım ve istemsizce oflamıştım ondan nefret ediyor değilim, sadece beni neden bu kadar aramıştı saat daha 07.21'di. Aramalar kısmına girerek onu aradım.

"Günaydın todoroki-kun kendime gelmem biraz zaman aldı da açamadım.."

"Günaydın midoriya seni sabahın köründe uyandırmak istemedim ama benimle buluşur musun?" 

"Todoroki-kun nereye gidiyoruz sabahın köründe?" yatağımdan kalkarak sordum.

"seni birisi ile tanıştırmak istiyorum.."

Biraz konuştuktan sonra telefonu kapattım ve sallana sallana banyoya girip hazırlanmaya başladım. Beni kiminle tanıştıracak ki? yol boyunca bunu düşündüğüm için todoroki-kun'un dediklerini dinleyememiştim. Yürürken aniden onun telefonun'un çalmasıyla titredim ve ona baktım, sakince telefonu açtı.

"Bir kaç dakikaya orada oluruz az kaldı." gülümseme ile telefonu kapattı ve cebinde koyarak bana baktı.

"Midoriya..neden şaşkın şaşkın bakıyorsun bana?" 

"yok.. şey aklımda 1 soru vardı da." utançtan kafamı çevirdim.

"neymiş o soru?" elimi tuttu ve gülümsedi ne soracağımı biliyordu ama yinede söylememi istiyordu..

"Nereye gidiyoruz ve kiminle tanıştıracaksın?"

"He? ama bu süpriz o yüzden söyleyemem ben varmamıza az kaldı!"

Onu ilk defa bu kadar mutlu görmüştüm 10 dakika boyunca yürüdük ve sonunda bir hastane'nin önünde durduk.

"Burada ne yapacağız?"

"Benim için önemli bir kişiyi ziyaret edeceğiz."

Sakince hastaneye girdik, Doktorlardan oda numarasını alıp asansöre gittik ve kapının önünde biraz durduk, todoroki iilk önce derin bir nefes aldı ve gülümseyerek kapıyı açtı.

"merhaba anne biraz geçiktim sanırım."

Beyaz saçları vardı ve gözleri griydi shoto'ya benziyordu. aptal midoriya annesi zaten.

"Midoriya ile tanış anne." ikiside birbirine gülümsediler sonra sarıldırlar.

"Merhaba midoriya, senin hakkında bir sürü şey duydum shoto'dan."

Ona gülümsedim ve üçümüz biraz konuştuk. Annemden bahsettim onunlada tanışmak istediğini söylemişti. Konu babama geldiğinde duraksadım. Todoroki-kun elini omuzuma koydu ve endişe ile bana baktı.

"Midoriya?"

"babamı hiç görmedim beni annem büyüttü." biraz gülümsedim ve cevap verdim, rei-san biraz gülümsedi ve konuyu açtığı için özür diledi.

"özür dilemenize gerek yok bazı kişiler bu soruyu bana çok sorarlardı alıştım o yüzden!"

görüşme zamanımız bittiğinde birbirimize sarıldık ve hastaneden çıktık. 

"Annen gerçekten çok nazik birisi! todoroki?.." bana baktı ve saçlarımı okşadı.

"efendim?"

"peki neden burada?" yüzünü biraz astı ve bu soruyu sormama pişman olmuştum.

"sonra anlatırım midoriya.. marketten birşeyler alalım mı? benim evimde takılırız biraz kardeşlerimlede tanışmış olursun fuyumi seni gerçekten merak ediyordu."gülümsedi.

"Olur!"

/ BONUS /

3. kişi POV

ikiside el ele markete gittiler ve büyük boy cipslerden almaya başladılar, midoriya gördüğü her çikolatayı arabaya koyuyordu. sonuçta endeavor'un parasıydı.

"midoriya sivilcen çıkacak fazla alma.." todoroki aldığı bazı şeyleri geri koyuyordu ama midoriya geri alıp arabaya koyuyordu.

"ben sağlıklı birisiyim merak etme!" todoroki ilk önce midoriya'ya sonra market arabasının içindeki ciplere ve çikolata baktı sonra yine midoriy'ya baktı. midoriya yenilgiye uğradığını anlayarak offladı ve bazılarını geri koydu.

"ananas al midoriya.."

"tamam seni de alıcam.." 

"ben satılık değilim midoriya?"

"ne yani ben satılık mıyım?"

"seni beleşe aldım ben" dilini çıkardı todoroki.

"hrr"

"sakin ol bebeğim marketteyiz"

markettekilerin bakışlarını umursamayarak ödeme gittiler ve 3 poşetle eve gittiler.

"keşke 2 tane daha cips alsaydım.." 

"midoriya.. midesiz falan mısın? 2 tane cips aldın üstüne 2 tane daha almak istiyorsun.."

"onlar benim favorimde! bana verdiğin değer bu kadar mı?!!?!?!?!?"

"neyin var senin.. belki regl olmuşsundur ve çöküş yaşıyorsundur.."