Geçmişimin söküklerini dikiyorum gözlerine her baktığımda
Sesini duyduğum her an yamalıyorum sanki paramparça olan kalbimin kırıklarını
Panzehiri gibisin sevgili kabuk bağlamış yaralarımın
Sonsuzluğa uzanan gökyüzümde güneşe ihtiyaç duymuyorum
Gülüşün hem gecemi hem günümü aydınlatıyor çünkü
Sahi kimdim ben senden önce
Sadece nefes alıp veren bir bitkiden neydi beni ayıran fark sahiden
Bir gün sorarlarsa yaşamımın anlamını bana
Satırlara dökeceğim
Seni anlatacağım onlara
Diyeceğim ki
Ayracı oldu hayatımın ikiye böldü zamanımı varlığıyla
Öncem de O oldu sonram da...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMRİN OLUR
PoetryBeni uçurumdan aşağı itmiş olsan dahi, gözlerimle aşık ve aptal tebessümümle tek düşündüğüm şey, sırtıma değen ellerin olurdu sevgilim...
