DİLEMMA

☆3.Bölüm☆

(Paranormal Olaylar Yaşanmadan 4 Ay Öncesine Gitmiştik. Oradan Devam Ediyoruz.)

Eve geldiğimde çantamı kapının kenarına bırakıp, kulağımdaki kulaklığı çıkardım. Ayakkabılarımı kapının yanına çıkarıp bıraktım. Salona gidecekken mutfaktan gelen kokular beni oraya yönlendirdi. Mutfağın girişinden içeri baktığımda annemin fırından yeni yapmış olduğu, dumanı daha üzerinde olan kurabiyeleri çıkarıldığını gördüm. Kurabiyeleri tezgaha bıraktı ve elindeki eldiveni çıkarıp üzerlerine çikolata parçaları eklemeye başladı. Beni fark etmemişti, ben de onu oyalamamak için direkt olarak odama yol aldım. Merdivenleri normal bir tempoda çıktım, odamın kapısını açıp içeri girdiğimde kapıyı yavaşça kapattım.

Salına salına yatağıma gidip yüz üstü kendimi yatağa bıraktım. Kafamı sol tarafa çevirdim, gözlerim hala kapalıydı. Camdan gelen serin esinti ile yüzüme hafiften soğukluk vurdu. Gözlerimi açtım ve sırt üstü döndüm, tavana bakmaya başladığımda bu sefer de sıkılıp, düz bir şekilde yatakta oturmaya başladım. Bir süre sonra gözlerim hafiften gözlerim kapanmaya başlayınca yorgun olduğum ve uyumaya ihtiyacım olduğu aklıma geldi.

Giysi dolabıma gidip üzerimdekileri çıkarıp beyaz üzerinde siyah benekler olan bir pijama takımı giydim. Yatağa geçtim kafamı yastığa koydum ve gözlerimi kapattım. Zaten uykuya ihtiyacı olan bedenim de beni uyumaya itti.

🌬☁️

"Tatlım Tessa, hadi uyan. Hem sen eve ne zaman geldin?" diye bir ses duyduğumda gözlerimi açtım. Karşımda annem vardı ve beni uyandırmaya çalışıyordu.

"Merhaba anne." Ellerim ile gözlerimi ovuştururken yatakta doğruldum.

"Merhaba, eve ne zaman geldin sen? Hiç fark etmedim."

Elimi rastgele sallayıp "Mutfakta işin vardı, bende oyalamak istemedim." dedim sakin bir ses tonuyla.

"Anladım, ama şimdi kalkman lazım, yemek yeme vakti."

Kendimi tekrar yatağa bırakırken "Tamam anne, birazdan geliyorum." dedim. Annem odadan çıkıp gidince bir süre sonra yataktan kalkıp odamdan çıktım. Koridordaki banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkayıp kendime geldim.

Merdivenlerden indiğimde annem masasa oturmuş beni bekliyordu. Bende masaya oturunca yemek yemeye başladık. Yine her zamanki gibi babam yoktu ve nerede olduğu meçhuldü.

"Babam yine gelmeyecek mi?" diye sordum çatalımla önümdeki yemekle uğraşırken.

"Tatlım biliyorsun baban çok yoğun çalışıyor ve çoğu zaman eve uğramıyor." dediğinde başımı salladım. Bunu biliyordum, yoğun bir çalışma temposu vardı ve ben onu görmeyeli neredeyse 2 ay olmuştu. Aradığımda ya telefonu kapalı ya da çalıyor ama açılmıyordu.

"Biliyorum, peki ne zaman bizi görmeye geleceği bir fikrin var mı?" dediğimde başını hayır anlamında salladı.

"Hayır Tessa, bilmiyorum ama istersen bu ayın sonunda onu görmeye gidebiliriz. Eminim o da bizi gördüğüne sevinecektir."

Başımı kaldırıp gülümsedim. "Tabii çok güzel olur. Onu çok özledim."

"O da bizi özledi."

Bu konuşma dışında başka bir konuşma yapmamış ve sessizce yemeğimizi yemiştik.

Yemekten sonra odama çekilip çalışma masasına oturdum. Kitap ve defterleri masaya koydum. Gerçekten bazen çalışasım olmuyordu ve dersi bırakıp masadan kalkıyordum ama şimdi çalışmam gerekiyordu.