Bir ruh koleksiyoncusunun anıları

Deli Kız

   Deli deyince çoğunuz aklına davranışları aşırı ve taşkın biri gelir. Ancak bizimkinin durumunu  sınırlı bir delilik olarak kabul edebiliriz. 

     Sizler onu yeni tanısanız zeki, ağırbaşlı, oturaklı, edepli veya efendi gibi delilikle hiç alakası olmayan kelimeler tanımlayabilirdiniz. Ancak bir süre sonra fikirlerinizi tekrar değiştirip ona bu sefer  hayırsız vefasız bile

    İtiraf edeyim ben bile kısa bir süre onun vefasız olduğunu düşündüm. Ancak elimdeki bazı deliller bu fikrim ile uyuşmuyordu. Ancak onu gerçekten tanımak için gerekli çabayı gösterdiğimde deliliğini ve sebeplerini görebildim.     

    ilk tanıştığımızdan aklımda kalan hafif dalgalı koyu saçları, güzel berrak bir yüzü ve bunu tamamlayan  sakin aklı başında duruşu. Ancak bende onun ruhuna karşı merak uyandıran şey bir volkan edasıyla bakan gözleri.  Çocukluk yıllarını geride bırakıp bir yetişkin olan bu yeni ruh keşfe değer olabilirdi. 

   Hayat ile ilgili bir çok konuyu zekası ve bilgisi ile çözmüş edası ve sohbeti ile  erkekleri kolayca etki altına alabiliyordu. Buna ek olarak gerektiğinde çok etkili kullanabildiği bakışları  bu  konudaki ustalığını daha da pekiştiriyordu. 

    Ancak bir gün önce beraber gülüp sohbet ettiğiniz kız kayboluyor onla bazen günlerce iletişim kuramıyordunuz.  Bu garip davranışları ile size kendini sorgulatıyor, ardından bir süre sonra aynı samimiyet ile sizle iletişim kurabiliyordu. Bu ilk bakışta tutarsız görünen davranışlarından dolayı bir çok kişi onu vefasız ya da sahte olmak ile suçluyor ve onla görüşmekten vazgeçiyordu. İnsanların bu kadar çabuk ondan vazgeçmesi ise onun insanlara olan güvenini temelden sarsarak zaman zaman yalnızlığa ve depresyona sürüklüyordu. Kendini ifade etmek yerine travmatik  olarak karabatağa dönüşmek daha çocuklukta  yaşadığı  ayrılık olarak dememenin verdiği Ancak baştan söylediğim gibi gerekli çabayı göstermeden vazgeçmek bana uyan bir davranış biçimi değil. Bu yüzden onla görüşmeye onu tanımak için saatler süren sohbetlere o müsaade ettikçe devam ettim. İlk keşiflerim beklentimin çok daha ötesinde oldu.

     Bizim kızımız daha küçük yaşlardan bu güne kadar yaşadığı travmalardan dolayı bir sorun ile karşılaştığında karabatak misali suya dalıp ne zaman nerden çıkacağı bilinmeden insanlardan kaçıyordu. 

   Yokluğunun üstünden yıllar geçmiş babasının yerine ablasına baba, annesine ise güçlü bir koca gibi destek olmaya çalışıyordu. Ancak bu destek olma verdiği çaba karşılık bulamamış bu da delirmesine sebep olmuştu. Bu delilik ve bunun getirdiği mental yorgunluğa rağmen sessizce hayatına devam etmiş. Hatta deliliğini ailesinden bile bu ağır duruşu ile gizlemişti. 

       Kısa bir süre önce bu yük daha da ağırlaşmış olacak ki bir gene kayboldu. Bu kayboluşlarına ilk başlarda anlam verememe rağmen kısa bir süre önce fark ettim ki kafasını kuma gömerek  kendi tedavi ediyor. Bana göre kaçmak yada saklanmak sorun yada problemin çözümüne bir katkı sağlamamakta. Cesurca üstüne gitmeli ve onları çözmek için gerekli çabayı vermelisiniz. 

     Biraz sohbet ve üstüne biraz da alkol genelde samimi bir ortam yaratabiliyor. Bu samimi ortamlarda alkolün de etkisi ile insanların karakterlerinin derinliklerinde bazı şeyler görmek mümkün oluyor. Bu derinliklerde geçmişin izleri bariz ortaya çıkıyor.

Ben kendi adıma geçmişi hep iyi hatırlarım. Elbette her insan gibi benim de yaptığım yada yaşadığım bir çok kötü anım var. Buna rağmen onların ağır yüklerini taşımak yerine üzenlerini iyi anılar ile örtüp defnediyorum genelde. Çünkü bana göre hayatın inişli çıkışlarında uzun sure taşınan en hafif yük bile bir zaman sonra insani yoruyor.

Gelelim bizim deli kıza. sanatoryumundan çıkan mutlu hayata tekrar tutulduğunu sandığım o deli kız bir şekilde yanlış gizli kapıdan geçmiş. Burada geçmişi ile yüzleşmiş , bırakın kendi ile barışmayı orda gördüğü aynada kendini şeytan zannetmiş ve bunu kabullenmiş.

Odadan çıkınca da kendine geçmişinden dolayı duymaya başladığı kini, beklide nefreti artık önüne gelen herkese saçmaya başlamıştı.

Belki de daha önce onda iyi niyetim ile anlık öfke dolu kelimeler olarak gördüklerimi şimdilerde tedavisi için çok geç kalınmış ve bütün vücudu sarmış bir kanser olarak görüyorum.

Artık bana düşen nur içinde yatsın demek....