51.BÖLÜM

892 78 11
                                    

Yolculuk üç ay sürdü ama Prenses Larissa hiç yorulmamıştı.

Bu kadar uzun süre sonra sonunda Cernoir Dükünü görebildi.

"Şimdi ne yaptığını merak ediyorum ..."

Prenses Larissa, dükün savaş bilgisini unutamadı.

Gözlerinin içine baktığında, sanki hiçbir şey görünmemiş gibiydi. Sonsuz bir mürekkep, üzüntü ve acıdan başka bir şey yok. Hiçbir sıcaklık bilmediğine ve asla sevgiyi paylaşmadığına inanıyordu. Bu yüzden imparatora Cernoir Dükalığı'na gitmesi söyledi.

Prenses Larissa, Cernoir Dükünü ilk ağzında, buluşmalarının kader olduğunu düşündü.

İlk kez böyle hissetti. İlk bakışta ona aşık olduğunu inkar edemezdi.

Bu nedenle Larissa, Cernoir Düküne daha yakın olmak istedi.

İlk siyasi nedenlerden dolayı yardımına ihtiyaç duyduğu doğruydu, ama şimdi bunun nedeni kırık kalbini düzeltmek istemesiydi.

Ama maalesef söylentilerden daha soğuktu.

"Bu zaman ..."

Tekrar karşılaştıklarında, eskisinden çok daha yakınlarını umuyordu.

Böylece Prenses Larissa, her şeyi kaderin ve kaderin ellerine bırakarak ümidin sarıldı.

Onun zamankinden daha canlı hissetti.

* * *

Prenses Larissa mülke gelmeden önce düklükte pek çok şey olmuştu.

Öncelikle savaşa katılmayan vasallar Ölüm Ormanı'na doğru yola çıktılar.

Kendilerini adaletsiz hissettiler ama başka kaçış yoktu.

Böylece dişlerini gıcırdatmaya ve daha iyi bir planlamaya karar verdiler.

Öte yandan, Baron Vendos ve Baron Bernard ev ödevlerini Caville'e teslim ettiler.

Geçen ay, iki baron dükün malikanesinde kalarak raporlarını yazmıştı. Caville, düşesin huzuruna çıkmamaları onlara kalmalarına izin verdi.

Bu yüzden, iki baron Elody'yi gördüklerinde saklanmak zorunda kaldılar.

"Hala onun düşes olmak için vasıfsız olduğunu mu düşünüyorsun?"

"Hayır. Ekselansları!"

"Mümkün değil, Majesteleri!"

İki baron, yüzlerinde umutsuz bir ifadeyle düke baktıklarını söyledi.

Caville memnun bir ifadeyle rapora baktı. Rapor düşese minnettarlıkla doluydu.

"Majesteleri, ayrılışımızı erteleyebilirseniz ..."

"Doğru. Daha yeni döndüm ... Bir süre daha ailemle birlikte olmak istiyorum."

"Lütfen ..."

Caville dizlerinin uzerinde duran iki barona baktı.

Merhamet göstermesi ve hatalarını içtenlikle fark edenlere bir şans daha vermesi söyleyen eşinin sözlerini hatırladı.

Baronlar ile birlikte olmak istediklerini söylediklerinde Caville biraz etkilenmişti.

Sevdiklerinden ayrı olmanın ne kadar acı verici olduğunu biliyordu.

Pekala, sana bir ay daha vereceğim.

İki baronun yüzü bir anda aydınlandı.

Karar vermişlerdi.

Dükün rapora tepkisini görünce, eylemlerinin ne kadar yanı açıktı.

I'm Ready For DivarceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin