▪︎ 57 ½ ▪︎

99 6 5
                                    

"Ganon? Kailangan talagang patagalin bago pa sabihin sakin?" pag pasok ko nang walang katok, nag pipigil ng luha.

"Claire?"

"Ay hindi, Hyunjin. Multo ako. Awooo"

"Anong ginagawa mo dito?"

"Nakiki issue, kuya Chan. Bawal ko ba malaman yung dapat? Haha"

"Claire, hindi sa ganon. Nag hihintay lang kami ng tamang panahon."

"Okay lang naman. Matagal ko narin naman nang alam eh."

"HA???" gulat kayo?

"Oh, bakit kayo nagulat? Wala namang tide?"

"Kanino mo nalaman???"

"Para saan pa? Okay lang ako. Sinabi ko naman sa inyong bawal mag sinungaling eh. Buti nalang nalaman ko agad. Noh, kuya Changbin?"

"Hyung..."

"Sorry naman. Nadala lang ako."

"Kailan pa, Changbin??"

"Nung nag sleep-over kila Chan hyung."

"So kaya pala umiiyak si Claire non pag gising?"

"Oo, Hyunjin. Nangyari yung gabing yun. Akala ko rin nananaginip ako eh. Totoo pala lahat."

"Claire, we're sorry... I'm sorry..."

"Minho, pwede ba? Sabihin nyo nga sakin na panaginip lang toh. Na hindi totoo lahat yun?"

"Pero totoo yun, Claire."

"Kung totoo yun, ano yung pinag usapan nyo sa beach noong pinauna nyo ako bumalik?"

Flashback Minho's POV:

Pag katapos ng mga pangyayari kagabi, hindi ko na gustong maulit yung mga pag kakamali ko dati. I still love Claire. Paano ko mapapatunayan sakanya yun?

Anyways, aalis daw kami. Ewan ko kung saan, basta kasama lahat.

On our way to somewhere, nasa cave kami at binigyan kami ni Changbin ng torch. Pupuntahan ko na sana si Claire dahil may torch ako kaso tangina netong ni Han tumakbo papunta sakin.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

Nakarating na kami sa may magandang part ng beach. Lahat sila nag saya na kaagad. Mas mainam na malayo muna ako sa kanila para mag isip. Hindi rin naman nila mapapansin na wala ako. Kaya umakyat ako sa may seaside. May magandang view sa kabilang part netoh pero mas pinili ko dito sa mabatong part.

Naisip ko na sanang bumalik kaso bigla kong narinig ang mga pamilyar na boses.

"Oh, dahan dahan sa part na yan Claire ha. Madulas."

"Opo, kuya Changbin."

Awts gege. Si Changbin pa nga kasama si Claire. Pero ano bang nangyayari dito kay Changbin? Gusto nya ba si Claire? Ayoko ng patagalin pa 'to. Kaya naman nung paalis na sila, bigla akong nag pakita at hinatid ko sila pababa ng seaside cliff.

"Changbin, paunahin mo na si Claire. Mag usap tayo."

"Ha? Okay, sige. Claire, mauna ka na sa camp. Susunod nalang ako."

"Oh, okay..." at umalis na si Claire at nag lakad kami ni Changbin papunta sa mga bato batong part ng dagat.

"Ano bang pag uusapan?"

"Deretsahan nga. May gusto ka ba kay Claire?"

"Kung ikaw ay ako, Minho, ano sa tingin mo isasagot mo?"

"Sasabihin ko yung totoo. Kaya sagutin mo ang tanong ko."

"Kung sasabihin kong oo, tatanggapin mo ba agad yun? Lalo na't ex mo si Claire? Bakit? Ikaw? Mahal mo pa ba si Claire?"

Sa tanong ni Changbin... hindi ko sya masagot agad... oo, mahal ko pa si Claire... pero hindi ko masabi.

"Silence means yes?"

"Sagutin mo muna tanong ko... Changbin... deretsohin mo."

"Oo nalang. Oo, Minho. Mahal ko si Claire. Simula pa noon, hindi nawala pag mamahal ko sakanya. Eh ikaw? Ikaw na pumalit sa pag mamahal ko sakaya? Mahal mo pa siya diba?"

Pag karinig ko ng mga salitang yun, natahimik kaming dalawa. Nag lakad lakad ako... iniisip ko kung anong isasagot ko...

"Mahal mo pa siya, diba?"

"Mahal na mahal ko siya, Changbin... sobra..." at sabay tingin sa baba. Nag pipigil ako ng luha.

"Kung ganoon... patunayan mo, Minho..."

"Anong sinasabi mo, Changbin?"

"Minho... sa mga sandaling toh, matagal ko ng napapansin ang pag mamahal na mayroon ka kay Claire." halata naman pala. Tanga mo, self.

"Minho... gusto ko lang sabihin sayo na sa loob ng anim na taon, ipapaubaya ko na sayo yung taong matagal ko naring mahal... Minho... alagaan mo si Claire ha? 'Wag mo na sana siyang sasaktan ulit. Sana hindi ko na siya makitang malungkot dahil sayo. Ipakita mo sa kanya kung gaano mo siya kamahal. Higitan moko, Minho... mahal ka ni Claire. Sana isang araw, makita ko kayong dalawa na masaya na at wala nang pag iilangan pa... ingatan mo siya, ingatan mo si Claire, Minho..."

Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman. Mahal na mahal pa ni Changbin si Claire. Bakit hindi ko nahalata dati pa? Sana hindi ko na pinilit sarili ko. Sana hinayaan ko nalang silang dalawa na sumaya. Ang tanga...

End of Flashback

I tried to stop my tears from falling but I can't... it's just that it hurts more than a break-up.

"Diba pag mahal mo, pinag lalaban mo? Bakit pinakawalan mo, kuya Changbin?"

"Hindi sa lahat ng oras dapat mong ipag laban, Claire. Kung masaya na sya sa iba, palayain mo. Happy Anniversary."

I'm lost of words... hindi ko na alam kung anong sasabihin ko. I feel guilty. Why did I even forget you? All this time when I was happy, you're there drowning in tears, smiling in pain. But why do I feel like I still love you? I'm scared...



boom panot. look who's crying ugly sanaol po 🙂👍

TAKOT : lk [√]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon