Το επομενο πρωι, η Alisson ξυπνησε ανανεωμενη, προσπαθωντας να ξεχασει το χθεσινο συνβαν. Δεν υπηρχε περιπτωση να μιλησει στον Harry ξανα. Ειδικα μετα απο αυτα που της ειπε.
Εβαλε ενα απλο,καθημερινο,ασπρο φορεμα και το συνδυασε με ενα ζευγαρι σκουλαρικια και ενα ελαφρυ μακιγιαζ. Αφου πηρε πρωινο,ξεκινησε με τα ποδια για το σχολειο.
Δεν ηταν δυσκολο να βρει τον δρομο αυτη τη φορα. Υπηρχαν και αλλα παιδια που πηγαιναν με τα ποδια και το μονο που εκανε η Alisson ηταν να τα ακολουθει ωστε να μη χαθει. Καθ'ολη τη διαρκεια της διαδρομης ως το σχολειο,ηταν βυθισμενη στις σκεψεις της. Περπατουσε σαν ρομποτ,μηχανικα. Δεν ειχε την αισθηση για το που βρισκοταν και τι εκανε εκει.
(Harry's POV)
Να δω τι θα κανω σημερα. Μετα απο τα χθεσινα δεν μπορεσα να κοιμηθω. Νομιζω οτι της μιλησα πολυ αποτομα και δεν επρεπε. Αλλα η συμπεριφορα της, οι μορφασμοι της, οι χειρονομιες της,ολα. Ηταν πολυ εκνευριστικες. Η φωνη της τρυπουσε τα τυμπανα μου επρεπε κατι να κανω επειγοντως.
Την εβαλα στη θεση της,τωρα θα μαθει να μιλαει και να συμπεριφερεται στους αλλους σαν ανθρωπος και οχι σαν ψιλομυτα και ξινη.
(Τελος Harry's POV)
~Στο διαλειμμα~
"Καλημερα,Ali."
"Καλημερα Hannah. Τι εγινε εχεις κεφια σημερα;"
"Δεν ξερω,ξυπνησα πολυ χαρουμενη σημερα. Σαν να εχω ενα προαισθημα καλο οτι κατι ευχαριστο θα συμβει."
"Μακαρι τι να σου πω. Χαχα." Ειπε η Αlisson και εφαγε μια μπουκια απο τα δημητριακα της.
Ξαφνικα αντικρισε στο απεναντι τραπεζι τον Harry. Γυρισε το βλεμμα της αλλου μη θελοντας να συγκρουστουν τα βλεμματα τους.
Δεν γινοταν ομως να ειναι απεναντι της και να μην κοιταζει το υπεροχο προσωπο του κατω απο τον πρωινο ηλιο να γυαλιζει. Ουτε το χαμογελο του. Ουτε τιποτα.
Τοτε ηταν που τα βλεμματα τους συναντηθηκαν.Κατι περιεργο αισθανθηκε εκεινη τη στιγμη. Και εκεινος και αυτη. Απλα δεν ηξεραν τι ηταν. Μισος ή ερωτας;
Το κουδουνι χτυπησε και η Alisson σχεδον ετρεξε να φυγει απο την τραπεζαρια και να παει στο ντουλαπακι της να παρει τα βιβλια της Βιολογιας που ειχε τωρα.
Δευτερη μερα στο σχολειο και για καλη της τυχη το προγραμμα δεν ηταν πολυ βαρυ. Η βιολογια ειναι το αγαπηνενο της μαθημα και ηλπιζε να βρει μια καλη παρτενερ για να χρησιμοποιουν το μικροσκοπιο και να αναλυουν.
Μπηκε με τον αερα του νικητη μεσα στην ταξη. Συστηθηκε στον καθηγητη,τον κ.Elric. Το ονομα του ηταν καπως αστειο για την Alisson και δεν μπορεσε να συγκρατησει ενα πνιχτο γελακι.
"Συμβαινει κατι,κοπελα μου;"
"Οχι,οχι ολα καλα συγνωμη που σας διεκοψα."
Ο κ.Elric ηταν ενας μεσηλικας γυρω στα 55,ψηλος και γεροδεμενος οπως φαινοταν. Το μονο που η Alisson δεν παρατηρησε ηταν οτι ο 'θανασιμος εχθρος' της βρισκεται μεσα στην ιδια ταξη με αυτην.
Οταν η ωρα τελειωσε,η Alisson κατευθυνθηκε προς την τουαλετα. Εκει συναντησε τη Laura.
"Γεια σου, Laura, γλυκια μου! Αχ σε παρακαλω μη φορας καθε μερα σχεδον αυτο. Μπορουμε να παμε για ψωνια οποτε θελεις."
"Χαχα,Alisson οχι ευχαριστω μου αρεσουν τα ρουχα μου και εχω αρκετα δεν χρειαζομαι ψωνια." Της απαντησε προσπαθωντας να κανει πιστευτο το χαμογελο της. "Α,ξεχασα να σου πω."
"Τι εγινε,αγαπη μου; Ολα καλα;"
"Ναι ναι ολα καλα. Με βρηκε ο Ηarry πριν."
"Ωραια. Και τι να κανω εγω που ηρθε και σε βρηκε?"
"Μου ειπε να σου πω οτι θα σε περιμενει στο τελος της μερας εξω. Να μιλησετε. Αυτο ειπε και εφυγε. Τι σχεση εχεις εσυ με αυτον;"
"Ελα ντε; Δεν μιλαω με χαμενους. Αστον να με περιμενει. Εχω και αλλες υποχρεωσεις απο να καθομαι μαζι του και να 'μιλαμε' ενω ολοι ξερουμε οτι θα καταντησει να τσακωθουμε. Τελος της συζητησης θα μου επιτρεψεις να παω στην τουλετα να φρεσκαριστω τωρα. Τα λεμε." Απαντησε η Alisson και εφυγε προβληματισμενη.
Τι να ηθελε αραγε; Απο τη μια τον μισουσε και απο την αλλη στον σκεφτοταν. Και τωρα τι να ηθελε; Τι ηταν τοσο σημαντικο να της το πει; Ενα επρεπε να κανει για να μαθει λοιπον..
