(Alisson's POV)
*Το επομενο πρωι*
Ξυπνησα νωρις μαλλον. Η Hannah ηταν διπλα μου, ειχε κουλουριαστει στο πλαι. Η Maxi δεν ηταν πουθενά πρεπει να ειχε ηδη ξυπνησει. Δεν ηθελα να ενοχλησω την Hannah. Περασε τοσα πολλα χθες..Οσο το σκεφτομαι τι της εκανε εκεινος ο κοπανος..
Σηκωθηκα σιγα σιγα και προχωρησα προς το εσωτερικο μπανιο του δωματίου. Δεν ειχα ιδεα ποιανου ηταν αλλα δεν νομιζω να πειραζει που το χρησιμοποιήσαμε. Δεν μπορω να κανω μπανιο εδω μεσα ομως, οποιαδηποτε στιγμη μπορει καποιος να μπει μεσα. Θεε μου..
Τι ωρα ειναι; Δεν ειδοποιησα κανεναν για τι που ειμαι. Πρεπει να εχουν ανησυχήσει. Πρεπει να βρω τκ κινητο μου.
Αρχισα να ψαχνω ήσυχα το δωμάτιο για να μην ξυπνήσει η Han. Πουθενά. Ανοιξα την πορτα. Ισως να ειναι στο σαλόνι ή στην κουζινα. Κατεβηκα τις σκάλες και τι να δω; Τη Maxi, με εκεινον τον τυπο που ηταν και χθες βραδυ. Πως μου τον ειπε η Hannah; Zayn νομιζω..δεν ηθελα να ενοχλησω και ξαναεπεστρεψα στο δωματιο.
Η Hannah ειχε ξυπνήσει και με έψαχνε.
"Καλημερα Ali.." Ειπε και η φωνη της ισα ισα που ακουγοταν.
"Καλημερα, γλυκια μου. Πως εισαι;"
"Ποναω..τα ποδια μου ειναι τοσο βαρια. Χριστε μου.." Άρχισε να κλαιει. Οχι οχι δεν πρεπει να κλάψει τωρα. Ετρεξα και την πηρα στην αγκαλιά μου.
"Σωπα,οχι μην κλαις. Ολα καλα θα πανε. Θα βρουμε ποιος στο εκανε αυτο. Στο υποσχομαι! Πρεπει να φύγουμε ομως απο εδω..η Maxi ηταν κατω με εκεινον τον τυπο. Δεν της μίλησα."
Σιωπη. Δεν μιλησε καθολου απλα μου κουνησε το κεφάλι της δείχνοντας να συμφωνεί.
"Θα πρεπει να σηκωθεις ομως. Μπορεις; Θα σε παω σπιτι σου.."
"Οχι οχι οχι σε παρακαλώ. Οχι σπιτι μου..δε-δεν μπορω..θα πρεπει να τους πω τι εγινε και δεν ειμαι καλα για να το κανω αυτο..Σε παρακαλω.."
Η φωνη της ηταν τοσο σιγανη. Με το ζορι την ακουγα,σαν ψιθυρος. Βουρκωσε παλι. Δεν μπορουσα να την παω σπιτι της.
"Ενταξει..θα παμε στο δικο μου. Και θα μεινεις σε μενα σημερα."
Δεν απαντησε, σηκωθηκα και προσπαθησα να τη βοηθησω να σηκωθει για να μπορέσουμε να φυγουμε. Πηρε τα πράγματα της και με επιασε δυνατά στο χερι. Έτρεμε. Δεν ξερω αμα ηταν απο φοβο ή λογω του χθεσινου συμβαντος..Απλα επρεπε να φυγουμε απο εκει μεσα..
