İstila

Baskın

   Jessie bu planı çok beğenmişti fakat Parker'a ne olacaktı? O herşeye dayanıklıydı. Soğuğa bile! İnsanlar giderse onu hangi zombi öldürecekti. Bu konuda yine iş insanlara düşüyordu derken bir çığlık sesi duyuldu. Jessie hemen oraya koştu. Küçük güzel bir kız çocuğu "Dev bir yaratık gördüm. Galiba hedefi biziz!" diyerek ağlıyordu fakat yanındakiler onun dediğini umursamıyor, sadece onu yatıştırmaya çalışıyordu. Jessie'nin aklına direk Parker geldi. Çünkü Parker Jessie'yi arıyordu. Bunun nedeni Jessie'nin Parker'in ilacını çalmasıydı. Parker ondan sadece intikam istiyordu. Bunu da alacaktı.                   

   Hemen sonrasında iğrenç denebilecek bir ses duydular. Hemen askerler siper aldılar fakat görünürde birşey yoktu hala. Acaba karşılarına nasıl bir yaratık çıkacaktı? Bilim insanları da bu arada K45-60 gezegenine gidecek olan uzay mekiğini hazırlıyorlardı. K45-60 gezegeninin araştırması henüz bitmemişti fakat orada yaşayabilme şansları yüksekti.

   Bu arada dev yaratığı bekleyen askerler beklediklerini buldular. Yaklaşık 4 metre boyunda kırmızı gözlü şişman bir yaratıktı. Askerler ona ateş açtı fakat hiçbir işe yaramıyordu. Onun arkasınadan birkaç tane daha değişime uğramış yaratık geliyordu. Onlar da yaklaşık 4 metreydi. Askerlerin silahları bu dev yaratıklara işlemiyordu. Jessie siperini bırakıp hemen uzay mekiğinin olduğu yere koşmaya başladı. Bu yaratıkların surları geçmesi zordu fakat imkansız değildi. Bilim insanlarının hazırlığı daha bitmemişti. Son olarak yakıt doldurma işi kalmıştı. O da uzun bir zaman gerektiriyordu. Jessie siperdeki askerlerin çok uzun süre dayanamayacağını biliyordu. Çünkü Parker zekiydi ve düşünebiliyordu. Kesinlikle bir yolunu bulurdu.

   Acaba K45-60 gezegenine gidebilmek için bilim insanları yakıtlarını zamanında doldurabilecekler miydi?