Bölüm 1

14 2 0
                                    

Adım eda 21 yaşında hukuk öğrencisi  annesini kaybetmiş  ailesiyle hiç anlaşamayan bir kız sevmiyordum onları hep bana şiddet uygulayan babam ve annem bunlar gözümün önüne geliyordu hep ve yin aynı şekilde
babam bağırarak beni çağırmaya başladı

BABAM:"edaaa lan gerizekali gel buraya"
dedi
Yine o gerizekali lafını kullanmıştı aptal adam abaca beni neden yapmışlardı ki
Annem.:" kiz sana diyor baban çık o odandan dışarı"
ahh yine o lanet kadının sesi hemen çıkmasam bu odadan beni gelir saçımdan sürükler biliyordum

" ne var bee ne istiyorsunuz aile kiliklilar sizi"

hafif siritmistim cümlemi kurarken zaten hayatim boyunca tam 10 sene katlandım onlara ondan önce annemin olduğu zamanlar hiç böyle hissetmemiştim o varken bile bu baba denen adam bile gözüme hoş görünüyordu düşüncelerimi babam bozdu

BABA:"lan niye daldın gene salak bu kesin"

dedi"efendim ne istiyorsunuz benden okuldan eve evden okula gecede çalışıp para getiriyorum size ne ne istorsun daha "dedim

BABAM:" daha fazla para istiyorum  onun için akşam bir adam gelecek güzelce giyin şu güzel o vücudun biraz ise yarasin "
dedi
Ne ne diyordu beynimde sözler yankilaniyordu o beni pazarlamaya mi kalktı ne yapıyordu bu adam hayır olamazdı ben pazarlanacak kadın değildim buna asla izin vermezdim
" ne diyorsun şerefsiz bana vücuduma pazarlicaksin ha ölsem de asla ama asla olmaz bu is unut" diye bagirdim

Hemen odama gidip buradan kurtulmalıyız ama nasıl dememe kalmadı bana bir tokat attı hemen dudağım patlamış ti o anne diye geçinen kadın gülüyordu babam beni öğün bir güzel dövmüştü hemen odama kitlendi beni.

adama bugün halimin olmadığını söyledi yarın gelecekmiş odama babam girdi yine tabi baba denirse ona hemen olduğum yerden kalkıp ona doğru  yürüdüm"sen çok şerefsiz kalleş bir adamsın"dedim  beni yine vurup mahvetmisti ama bunlar yeterdi artık beni boğazıma yapışıp sıktı ve söyledi
" yatacaksın oğlum sen vücuduna para kazanırken bende keyip edecem" dedi gözlerimden korku yerine nefret burumusti bıraktı boğazımı zorla nefesimi alıp veriyordum odadan çıkınca yine kapandı ve yere çöküp dizlerimin üstüne ağladım hemde öyle böyle değildi evet artık karar vermiştim kesinlikle kacacaktim ama nasıl diye dolanırken odada aklıma bir fikir geldi baba gece içip içip gelirdi odada hep sakladığım odanın anahtarı vardı okula giderken bastirmistim ve direk yatağın üstündeki yastığın içinden anahtarı çıkarttım ve kapıyı açma zamanı değildi biraz beklemliydim odamın küçük penceresinden baktığımda gecenin geç saatler olduğunu anladım içeriden seslere gelmiyordu hemen anahtarla kapıyı açıp çıkmıştım üstüme sadece bir hırka almıştım montum bile yoktu kaliya gelip dış kapiyida açtım ve çıkmıştım şimdi nere gidecektim ki.
bana zorla okulu biraktirmislardi 1 sene önce o kadar farklıydı ki heryer sanki başka şehirde yaşıyordum gibi geldi bana hızlıca uzaklaştım oralardan hemen kaçmam lazımdı yoksa beni bulabilirlerdi koşmaktan ayaklarımda derman kalmamıştı nefes bile sigmiyordu içime ne yapacaktım ne gidecektim diye düşünmeden koşuyorum sonunda caddeye çıkmıştım koşar adımlarla giderken bir anda arabaya anı firenle durdu o kadar bilinçsizce koşuyorum ki fark etmedim bile  araba durur durman yanıma bir adım yaklaştı öyle heybetliydi ki iri yarı bir adamdı yanıma gelip
"bırseyeyiniz var mı hanım efendi". Dedi hanım efendim dedi bu sözü duymayalı yıllar olmuştu sadece kafami sallamakla yetindin hayır  anlamında
"isterseniz gideceğiniz yere kadar bırakayım" dedi gidecek bir yerim bile yoktu ne deye ektim ki adama o kadar soğuk tu ki bırsey diyemeden
" hayır tesekurler" dedim tek isteğim hemen buradan uzaklaşmakti.
Koşar adımlarla gidecektim ki beni kolumdan tutu anı hareketle kolunu çektim elinden" ne yapmaya çalışıyorsunuz" dedim
"Bırsey yapmıyorum hanım efendi  "dedi
Bende bı okadar sertim sadece kasımın verdiği bir soguklukla ellerimi kollarima sardım aniden ceketini çıkartıp bana doğru uzattı hayır anlamında kafamı sallarken ban dönerek
"lütfen müsaade et sana yardım edeyim" dedi ben biraz kararsız kalsam da
"tamam sadece bu günlük dedim"
Hafif siritti ve olur anlamında salladı hale ceketi üstündeydi ve çok fazla odunsu kokuyordu aslında ondan çok korkuyorum çünkü iyi birimi kötü birimi bilemiyorum sadece dikkatli olmalıydım tetikte kalmalıyım dedim kendime ve kendimi yola verdim o kadar güzeldi ki arabalarla geçişler güzeldi hemen bir villa gibi bir eve geldik.
Ben kendime bunlarınki evse bizimki ney dedim kendi kendime aklimdakilerden sıyrılmaya o boğuk sesiyle
"hadi içeri girelim"dedi 

Kafamı salla yeterli oldu indim eve girdik ama gerçekten sadece siyah ve beyazdı sanki dünyada başka renk yokmuş gibi üst kata doğru yönleri beni ben evi inceleme koyulurken
O da bana garip birsekilde bakıyordu duvarda hep farklı tablolar vardı neyse canım zaten yarın gidecektim niye bu kadar inceliyorsam bana ki hem beni bir odaya götürdü bura yine aynı şekilde Bem beyazdı  acaba yatarsam kirlermi  diye düşünceye daldım beni odaya bırakıp karşıma geçti
"tanışalım mı benim adım yiğit BEYZADE peki senin adın ne niye o sokakta koşuyorsun" diye sorular soruyordu
" eda ben başka bırsey ilgilendirmez sizi" dedim o da bana "peki" dedi odadan çıkacak Di ki tam bana dönerek"eda hanım duş orda bir kaç parça eşya var dolapta istediğin gibi kullana bilirsin kardeşimle bedeniniz aynı galiba "dedi ve kapıyı kapattı kendini beğenmiş şey yaa yiğit BEYZADE imiş salak niye geldiysem bura ben açaba, neyse bütün duyguları dan sıyrılıp kapıyı arkadan kitlendim ve duşa girdim sıcak bir duş bana çok iyi gelmişti yatağa yatıp kurtulduğum için şükür edip uykuya daldım.


Evet arkadaşlar ilk bölüm sizce nasıl 🔞bölümlerde  var ama şu değil zamanı gelince hersey yazılacak hadi bakalım yorumlarınızı bekliyorum

siyah beyaz bir aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin