kingdom - nyukyu

3

Chanhee yanındakine güvenmek istiyordu ama daha önce hiç kimseyle sırlarını paylaşmamıştı. Onunla sadece bir günde yakınlık kuran bu sıradışı çocuğa temkinli yaklaşmaya karar vermişti.

"Eğer yakında gideceksen neden sana güveneyim, neden sana sırlarımı açayım ki?"

"Yanında kalan insanlara güvenip sırlarını açtın mı hiç?"

"Hayır."

"O zaman bana güvenebilirsin. Sorunların için sana yardım ederim bir çözüm buluruz. Her defasında şöminenin önünde yalnız başına ağlayamazsın."

"İki yıl önce başladı her şey. Kendi başıma çok dışarı çıkmadığım için genelde abim ve arkadaşlarının peşine takılıyordum. Doğum günümü kutlamak için beni dışarı çıkarmışlardı. Her şey çok güzeldi, çok eğlenmiştim. Sonra arkadaş grupları içinde bir geleneklerinin olduğunu söylediler. Kendime bir kız ayarlamam gerekiyordu."

"Peki buradaki sorun ne?"

"Dediklerini yapıp bir kız ayarlamıştım ama sonra daha da ileri gittiler. Kızla yatmamı söylediler ve bilmiyorum... Bu benim için kolay değil."

"Sonra ne oldu?"

"Kızla buluşmak için sözleşmiştik. Ama onlar kızla yatmamı söyledikleri için buluşmaya gitmedim. Gölün kıyısına gidip bir süre orada bekledim. Tekrar yanlarına döndüğümde herkes tekrar eğlenmeye başladı. Onlara kızla yattığım yalanını söyledim. O gece saraya döndüğümüzde abim yanıma geldi ve yalan söylediğimi anladığından bahsetti. Aynı bu gece olduğu gibi beni dinlemeden bana bağırıp kızmaya başladı."

"Bu gece neden sana kızdı? Aynı olay yüzünden olamaz herhalde."

"Hayır, aynı olay yüzünden değil. Abim daha çok kılıçta ustalaşmak, at binmek gibi şeyleri sever. Bense kütüphanede tüm gün kalabilirim. Sarayın kütüphanesindeki çoğu kitabı okudum o yüzden son birkaç aydır yeni kitaplar getirilmesini sağlıyorum. Aralarında müstehcen kitaplar da oluyor. Abim de buna sinirleniyor."

"Abin tam bir kontrol manyağı."

Chanhee gözlerini ateşten çekip karanlık odaya baktığında gözleri sulanmıştı. Tekrar gözlerini ovuşturarak ayağa kalkıp yatağının yanında yerde duran kitabı eline almıştı. Az önceki yerine gelip oturmuştu ama bu defa ateşe değil Changmin'e dönüktü. Elindeki kitabı da Changmin'e uzatmıştı.

"Bu son gelen kitaplardan biri. Abim bunu bulmuş."

Changmin kitabı eline alıp sayfalarına göz atmıştı. Ardından tekrar Chanhee'ye baktığında ona inanmamıştı.

"O kadar yaygara bir kitap için miydi?"

"Evet."

"Sana cidden inanmıyorum. Gerçekleri anlat."

"Anlattım zaten."

"Anlatmadın. Kimse bir kitap için tüm sarayı ayağa kaldırmaz. Asıl sorun ne?"

"Anlatmayacağım."

Chanhee kitabı Changmin'in elinden alıp şömiye atmıştı. Sonra da kitabın yanışını izlemeye koyulmuştu.

"Kitabı neden yaktın?"

"Önemli değil. Zaten okumuştum."

Changmin artık yüzüne bile bakmayan prensin sorununu anlamayı kafaya koymuştu.

"Az önce abin ile kapıda karşılaştığımızda içeri girmesini engellemek için kolunu tuttum. Ve askerlerinin söylediğine göre abin beni öldürecekmiş."