Üvey Abilerim

10. Bölüm

Nerde olduğumu almaya çalışırken ayağı kalkmaya çalıştım, Jungkook beni omuzlarımdan tutup beni geri yatırdı.

Y/n: N-Nerdeyim
Jungkook: Hastane de. Şimdik biraz dinlen, ben doktoru çarıcam.

Jungkook gitmek üzereyken kolundan tuttum. Bana endişeli bir yüzle bakarak

Jungkook: Noldu? Bir şey mi lazım?
Y/n: Herkes burda mı?
Jungkook: Yani Tae'yi, babamı, Teyzeni ve amcamı kast ediyorsan, Evet hepsi burda.
Y/n: İçeri girmesinler.
Jungkook: Neden?
Y/n: İstemiyorum. Sadece Tae ve sen gel
Jungkook: Pekiii

Bana tuhaf bakışlarla dışarı çıktı. Hâlâ ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Doktor geldiğinde beni hafif bir şekilde kaldırıp oturttu. Tae ve Jungkook"da odadaydı. Bir kaç incelemeden sonra

Doktor: Cidden çok şanslısınız. O kadar hızlı giden bir araba size çarpıyor ve siz biraz derin olsada bir kaç çizikle ve ezikle atlatıyorsunuz. Ama nolur nolmaz biz sizi yine bir kaç gün burda tutucaz.
Tae: Madem durumu iyi, neden burda kalıcak?
Doktor: Doğruyu söylemek gerekirse kalbin de ve ciğerlerinde zedelenme var. Bu nedenle biraz zor nefes alabilirsiniz.
Jungkook: Yani diyorsunuz ki "ölme olasılığı var. O yüzden burda kalıcak"?
Doktor: Iııı pek öyle değil ama, evet.

Uzun bi sessizlik oldu bense "Vay be ölüme bu kadar genç yaklaşıcağım aklıma gelmezdi. Y/N NE DİYOSUN YA SEN?!! So Ra beni öldürür! Gerçi ölmüş olucam ama o diriltip tekrar öldürür. Lan y/n ölceğini öğreniyorsun ama sen yine kendi kendine konuşuyon. Helal olsun"

  Bi anda Tae'nin bana bir şeyler dediğini görüp konuşmayı bıraktım.

Tae: Y/n beni duyuyor musun?..... CEVAP VERSENE!
Y/n: Bağırma! Hastanedeyiz.
Tae: O zaman ben "y/n" dediğimde cevap ver!
Y/n: Tamam ya! Noldu?
Jungkook: Üff sıkıldım. Ben çıkıyorum.
Y/n:........ Bekle benim telefonum nerde?!

Tae telefonu cebinden çıkarıp bana uzattı.

Tae: Ekranı kırılmış. Ama hâlâ çalışıyor.

Telefonu hızlıca elinden alıp So Ra ve Sangwoo'ya mesaj attım.

Whatsapp

Y/n:
Çocuklar?

Sangwoo:
Y/n sonunda mesaj attın!

So Ra:
İyi misin?!

Y/n:
Evet şu an iyiyim.
Ama bir kaç gün hastanede
kalıcam..

Sangwoo:
Sen sadece hızlıca iyileşmeye çalış. Başka bir şey yapma.

So Ra:
Evet nerde olursan ol
ama yine de iyileş.

Y/n:
Siz neden gelmediniz?

Sangwoo:
Okul var.
Yoksa bizde gelmeyi çok istiyorduk.

Y/n:
SİZ DERSE TELEFON MU SOKTUNUZ?!

Y/n:
HEMDE BENSİZ?!!

So Ra:
Jxnsdjsn
Tamam bir dahaki sefer beraber yaparız.

Sangwoo:
Evet biz de sensiz telefonu derse sokmak istemezdik.

So Ra:
YAZACAĞINA KAFANI KALDIR.
HOCA GELİYO!!

Sangwoo:
Ben ölmeye gidiyorum.
Bye

Y/n:
Jdndhsnhd
Byee

So Ra:
Neyse sen biraz dinlen.
Birazdan hoca benim yanıma da gelir.
Byee

Y/n:
Bye

Telefonu yanımda ki masaya koyup, Tae'nin yüzüne baktım. O da bana bakıyordu Bu uzun bakışmayı babamın içeri dalması böldü.

Babam: Y/n iyi misin canım?
Y/n: Evet iyiyim babacım
Babam: Neden içeri girmemi istemedin? Bir şey mi oldu?
Y/n: Yoo. Sadece beni bu halde görmen istemedim.

Saçlarımı okşamaya başladı. Gözleri kızarmaya başladı. Ben onun ağlamamak için zor durduğunu anlayıp;

Y/n: Baba ağlıyacak mısın??
Babam: Ne alakası var. Sadece gözlerimi kırpmayı unuttum.

Ona bakıp güldüğüm de oda bana gülmeye başladı. Bu güzel anı bozan bir telefon çaldı. Çalan şey tabi ki  babamın telefonuydu. Odadan çıkıp telefon ile konuşmaya başladı. Tae hâlâ bana bakıyordu. Muhtemelen diyerleri de okuldaydı.(Namjoon, Jin, Suga, J-hope ve Jimin). Yorgun vücudumu yatırmaya çalışırken Tae gelip bana yardım etti. "Bu çocuk neden hiç konuşmuyor? Senin burda kardeşin kaza geçirmiş sen ise hiç bir şey demeden otur?! Tuhaf" dedim içimden. Çok yorgun olduğum için kısa sürede uyuya kalmışım zaten.

(Saat 19:27)

Uyandığım da Tae'yi koltukta uyurken gördüm. Oda da sadece Tae kalmıştı. Bu yüzden bende telefonu alıp oynamaya başladım. "Yaa ben hastane yemeği yemek istemiyorum" dedim içimden. Sangwoo ve So Ra bi anda içeri girdi.

Y/n: ŞŞŞŞ! Sessiz olun Tar uyuyor.
Sangwoo: Hastane de uyunur mu be?
So Ra: Sus sus. İyi misin y/n?
Sangwoo: Evet seni çok merak ettik.
Y/n: Evet iyiyim. Bunu bana 2. kez soruyorsunuz.
Sangwoo: Sormayalım mı yani?
So Ra: Seni merak etmeye de gelmiyo ha.
Y/n: Tamam tamam. İyiyim merak etmeyin.
So Ra: Neyse benim gitmem lazım.
Sangwoo: Abin uyanmadan bende gidiyim en iyisi.
Y/n: Tamam. Byee

So Ra ve Sangwoo çıktığın da telefonu yine elime alıp oynamaya devam ettim. Kısa süre sonra Tae'nin telefonu çaldığı için uyanmıştı. Yerinden sekerek uyandığım için biraz endişelendim. Tae daha uyanamamış şekilde Jungkook ile konuştuğunu fark ettim. Bir şey demeden telefon oynamaya devam ettim. Tae bi anda bağırdı;

Tae: NE DEDİN SEN?! NERDESİNİZ ŞU AN?!!
Y/n: Noldu?!

*
*
*
*
*