new life again (jjk)

18.

jungkook gelip kolunu omzuma attı ve

jk: yani güzelim gönül isterdiki aynı karavanda kalalım ama senin gece beni boğma ihtimalini göz önüne alınca 2 tane karavan kiraladım. 

jungkooka ters bir bakış attım ve kolunu gösterdim

derin nefes aldı ve kolunu indirdi

o: karavanınının kapısını kilitle her an bi bıçak alıp sen uyurken sana saplayabilirim.

dedim ve karavana yürümeye başladım

jk: hadi ama yapmasın böyle bişey

kahkaha attım

o: yaparım o yüzden ayağını denk al

karavana girdim

**

1 saat sonra kapım yumruklanmaya başladı 

jk: bebeğim hadi kahve içelim

o: ya sen belamısın yaa siktir git

jk: hadi ama miniğim kırma beni

miniğim dediğinde bi an duraksadım çünkü öncedende sürekli bana miniğim derdi.

karavandan çıktım ve yanına gittim bi sandalleyye oturudm

o: iyi hazırla kahveyi

jk: emredersiniz majesteleri.

kahveyi hazırladı ve karşıma oturdu.

jk: ben sana her şeyi sordum sende ikiletmeden cevapladın teşekkür ederim :)

o: düzgünce konuşcağımızı söyledin bende kabul ettim o yüzden ikiletmenin bi manası yok.

jk: sen merak etmiyomusun

o: hayır

jk: iyi sen merak etmiyosun ama ben anlatacağıım

umursamaz gibi davrandım ama aslında dinliyordum.

jk: sen gittikten sonra kendimi çok eksik hissettim bazen senin olmadığını unutup sanki evden sen varmışsın gibi sana sesleniyodum. ama sonra aklıma gelince sabahlara kadar ağlıyordum. bu dönem benim için çok zordu. sadece 1 aydır çok mutluyum o gün menajer sizin geliceğinizi söyleyince herşeyimle toparlandım. çökmüş gibiydim beni öyle görmeni istemedim. şuan yanımdasın.

o: jungkook üzülmeni gerektircek hiç birşey yoktu.

jk: anlamadım

o: bunları yaşamamızın tek sebebi senken nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun. 

jk: inan bana tek sebebi ben değilim. ama sana bunu anlatamam üzgünüm.

ayağa kalktım 

o: iyi ozaman san afiyet olsun

dedim ve karavana gittim kapıyıda kilitledim.

saat geç olmuştu hemen uyudum.

***

sabah uyandığımda üzerime siyah kısa bir crop siyah dar bir pantolon ve siyah bir hırka giydim.

dışarı çıktım

jk: günaydın 

o: eve gidebilirmiyim artık

jk: çokmu gitmeyi istiyorsun 

o: evet biran önce gitmek istiyorum 

jungkookun yüzü düştü 

jk: tamam toparlan gidelim.

*

arabadaydık ikimizde konuşmuyoduk nedensizce ağlamak istiyordum.

geçmişi özlüyordum bu çok saçma ben çok acı çektim özlememelisin geçmişi olivia.

hiç farketmediğim bie anda gözümden bir damla yaş düştü

jungkook bunu fark etti arabayı durdurdu ve elini yüzüme getirip akan göz yaşımı sildi.

jk: iyimisin 

dalmıştım hemen toparlandım ve 

o: iyiym devam edelim sıkıntı yok

jungkook kafasını salladı ve yola devam etti kafamı cama yasladım ve dışarıyı izlemeye başladım.

* 

eve gelmiştik arabadan indim ve 

o: teşekkür ederim. güzel bir gündü 

dedim jungkook gülümsedi bende eve gittim

o: ah kalbimmm hızlı hızlı atma lütfen çünkü hızlı atmanı gerektircek hiç birşey yok...

***************************************

#### bu bölümü bilgisayradan yazdığım için kıyafetin resmini koyamadım kusura bakmayın####