Lataet (Lucifer)

Merak

Kitapları hücresine götürdükten sonra kütüphaneye geri dönen Lucifer, bir gardiyanın kırılmış kilit karşısında durduğunu fark eder.

Cedric arkasındadır. "Lucifer? Endişeli gözüküyorsun. Ne oldu?"

"Y-yok bir şey. Hadi bahçeye çıkalım."

"Hani kütüphanede gezecektik?"

"Boşver kütüphaneyi hadi gel."

Dışarı çıkıp konuşmaya başlayan iki birbirlerini daha iyi tanıyorlardı. Ailesinin başına ne geldiğini ve kasabaya ne olduğunu anlattıktan sonra Cedric "Senin için üzüldüm. Ailen bir anda ortadan kayboldu ha? Bu barbarlara birisinin dur demesi lazım."

"O günden beri göremiyorum. En son annemin bana 'yat' dediğini hatırlıyorum. Son kelimesi buydu."

Yeniden bir gardiyanın sesi duyuldular. İçeri girmeleri söyleniyordu. Lucifer'ı bir anda bir heyecan sarıverdi. Aldığı kitaplar yerinde miydi acaba? Cedric'e sonra görüşürüz diyerek hücresine koştu. 

Kitaplar yerindeydi. Okumaya koyuldu. İlk önce "Yeni Başlayanlar için Basit Büyüler" kitabıyla başladı. Kitabın içinde bir cismi nasıl uçuracağınız, birinin kafasını nasıl karıştırabileceğiniz gibi bilgiler vardı. Bir geceyi daha kitaplarla geçirmeye koyuldu. Bir cismi uçurma (Levitate) büyüsünü yedek mum üzerinde denedi. Ancak yeni başlayan birisi gibi değil sanki bu büyüde usta birisi gibiymiş gibi düşüncelerini yönlendirip mumu istediği yere doğru uçurabiliyordu. Mumu indirdikten sonra büyüyü şu sözcüklerle kütüphaneden aldığı bir kitabın üzerinde denedi "Volantius!". Kitap havalandı ancak sonra sert bir şekilde masaya geri indi. Biraz daha çalışması gerektiğini anlayan Lucifer vazgeçmedi. 

Başka bir büyü olan ateş büyüsünü ise bir parşömen üzerinde denedi. "Flamma!" kelimesiyle parşömeni yakmayı başardı. Söndürme büyüsü olan "Extinguerne!" büyüsüyle parşömeni söndürdü. Biraz daha çalıştıktan sonra uyudu.

Ertesi gün bir gardiyan Lucifer'ın yanına gelerek kendisiyle gelmesini söyledi. Lucifer itaatkâr bir şekilde takip etti. Kraliyet odası gibi bir yerin kapısında durdular. Gardiyan kapıyı tıkladı ve girmesi söylendi. Arkasından Lucifer ile odaya giriş yapan gardiyan, odadan çıktı. Şimdi İmparatoriçeyle beraber kalmışlardı. 

İmparatoriçe "Adın Lucifer değil mi? Lütfen yaklaş.". Lucifer söyleneni yaptı ve yaklaştı. İçinde kötü bir his vardı.

"Eminim neden burada olduğunu merak ediyorsundur. Sana bu diyarı açıklayarak anlatmama izin ver. Bu diyar normal dünyadan ayrı olarak oluşturuldu. Büyüyle korunuyor. Şuna da eminim ki, bir önceki dünyada büyü kavramının tamamen yalan bir şey olduğunu ve yapanların da deli olduğunu söylemişlerdir."

"Evet öyle söylemişlerdi. Bakın, benim tek istediğim ailem. Bana onları geri veri-"

"Ailen öldü."

Bu iki kelime Lucifer'in afallamasına neden oldu. Bir an vücudunun boşaldığını ve bayılacak olduğunu hissetti ancak kendini tutmayı başardı. Ne diyordu bu kadın? Yalan olmalıydı. Ailesi ölmüş olamazdı. 

"Aslında bütün kasaba öldü."

"N-neden böyle b-birşey y-yaptınız?"

"Anlatacağım. Bizim buraya getirdiğimiz çocuklar, normal dünyada dışlanan ve yeterli değeri görmeyen çocukla-"

"Ben görüyordum! Herkes zekamı övüyordu!"

"Sen öyle zannediyordun. Sen daha fazlasına layıksın."

"Evet daha fazlasına layık olduğum için 2 gecedir burada esirim."

"Sen kendini bir esir olarak mı görüyorsun? Yo yo, o kelimeyi burada kullanmayız."

"Kullanmadığınız için mi kapılar demirden ve hücreler var?"

Bu soru karşısında İmparatoriçe resmen şah mat olmuştu. 

"Siz cevap veremiyorsanız bir soru daha sorayım. Beni normal bir şekilde kaçırmak yerine neden bütün kasabaya saldırdınız?"

"Ah, o mesele senle ilgili değil. Kral Axel vergi borcunu kapatmadı. Anlaşmamız halkı üzerineydi. Eğer 5 aydan fazla vergisini ödemezse halkının öleceğini söylemiştim. Seni almaya gelmişken o meseleyi de halletsinler istedim."

Bu kadın resmen psikopattı. Vergi borcunu ödemediği için masum insanları öldürmüştü. Bu insanların arasında ailesi de vardı. Söyledikleri İmparatoriçeye karşı büyük bir nefret duymasına yetecek türdendi.

"Bundan sonra hayatını burada geçireceksin. Arkadaşlar edinir iyice sosyalleşirsin. Senin de normal dünyada problemin bu değil miydi zaten?"

"Nereden biliyorsunuz bunu?"

"Buraya getirilecek bütün çocukları takip ederiz. Buraya gelene kadar başına bir şey gelmemesi için."

Lucifer korku içinde bütün hayatının izlenildiğini hayal etti. Ne yiyip ne içtiğine kadar her şeyi kadın biliyor olmalıydı.