Ben: Yakında geleceğim anne hem merak etme çok iyi olcağım sen benim gelişim için ne yapacaksın onu söyle
Annem: senin için bir kaç şey hazırlayacağım
Ben: Ben sana siparişlerimi vereyim mi?
Annem: söyle bakalım
Sevdiğim yemekleri sıralarken gülerek dinliyordu beni sıralamayı siktir edip sarıldım anneme Hava alanına gidemiyordum Cihangir abi bırakacak onları Mihrimah'a döndüm şimdiden 1.60 boyunda olan bu kıza baktım aynı bendim onun yaşındayken bende böyleydim tek farkla kilo almıştım kollarımı açtım
Ben: Ne zaman üzülürsen beni araman yeter senin büyümeni kaçırmak zaten büyük kayıptı benim için bu yüzden yapabiliyorsansa her gün ara beni tamam mı?
Başıyla onayladı gülümsedi Eylül'e döndüm önce kollarını bağdaştırıp başka yere baktı sonra bana döndü gülümsedi bende gülümsedim sarıldım
Ben: Ben gelene kadar Dedelerde kal gelip ev işini hallettiğimde seni getireceğim ve ne olursa olsun o pislikle muhattap olma Çağlar yanında olacak zaten okey?
Dediğimde onayladı
FLASHBACK
Eylül: Gerçekten sana bunları söyledi mi
Başımla onayladım onu
Ben: Cihangir şahit duydu hepsini
Cihangir: Seni kullanmak istedi aklını başına devşir ve okulunu bitir yapabilirsin
Eylül: Ben..ben
Hıçkırıklarının arasından konuşmaya çalışıyordu göz yaşı düşünce yumruğumu sıktım
Eylül: Ben ona inanmıştım
Dediğinde hemen sarıldım belini sıvazladım
Ben: Onu unut ona o kadar bağlı değilsin boş ver onu üniversite kazandın hemde en iyi bölümü ona odaklan sonra yine aşık olacaksın aşık olmak sandığın kadar zor değil yemin ederim sen yeter ki yapabil inan
Dediğimde daha da kötü ağlıyordu biraz sakinleştiğinde bana baktı
Eylül: Özür dilerim
Dediğinde göz yaşımı tutamamıştım bu kız her zaman benden farklıydı ne kadar zeki olsam da asla ciddi değildim şebeğin salağın yerli yersiz konuşan dengesiz usul edep bilmeyen biriydim bir nevi her zaman ayarsızdım ama bu kız benim yerime farklıydı derse kafası çalışmasa da mantığı çok çalışırdı özür dilemeyen kızdı hayatında özür dileyecek bir şey yapmamıştı ve benim aksime özür dilerimin hiçbir harfini bilmiyordu ama şuan söylüyordu özür dilerim diyordu...
Hani derler ya hatasız kul olmaz bu da oydu her zaman ciddi duran kız benim şebekliğimden bıkan kız kardeşim özür diliyordu
Ben: Şşş sen özür dilenecek bir şey yapmadın
Dediğimde hafifte olsa gülümsedi
FLASHBACK END
Çağlar'a döndüm sımsıkı sarıldım
Ben: Seni özleyeceğim çocuk
Çağlar: Bende Annemler seni soruyor geldiğinde Rize turu bizi bekliyor desene
Başımla onayladım son kez sarıldığımızda ayrılıp ailem ile bahçeden çıkmışlardı arkalarında gülümsesem de gözlerim dolmuştu
Ha eun: Evet şirkete gitmeliyiz klip çekimleri var hadi gidelim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Crying My Heart// Kim Taehyung
Fanfiction"Uğruna her şeyimi kaybettim ama sonra ne anladım biliyor musun?" Diye bağırdım sinirden "Ne?" Umursamaz olması sinirimi bozuyordu ve ağlamak istemiyordum "Bazen kazanmak için kaybetmek gerekir ve ben seni kazanmak için her şeyimi kaybetmeyi seçtim"...