Duydukları karşısında şaşkına dönmüştü beomgyu. Ne saçmalıyordu bu çocuk. Ondan vazgeçmek için ne kadar uzak durmuştu ondan. Sürekli eve kapanmış, arkadaşlarından uzak kalmıştı üstelik o da sevdiği halde. Sinirlenmişti.
Taehyun'a değil kendine sinirlenmişti. Taehyun da onun gibi düşünmüş olmalıydı. Neden korkaklık edip açılmadım ki lafları beynini kemirirken daha da geç kalmak istemiyordu. Pişman olmak istemiyordu.
Hızlıca ayrıldı taehyundan. Küçüğü ona kırgın gözlerle bakmaya başladı.
" Pişman değilim, ne sevdiğim için ne de açıldığım için. Eğer kalbimi kıracaksın lütfen kırma."
"Gerizekalı madem sende açılacak cesaret vardı ne diye bu zamana kadar bekledin?"
Beomgyu elini kavradı karşısındaki çocuğun. Odasına girdi ve yatağına oturttu. Taehyun neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Beomgyu ise o sırada çocuğu geriye doğru ittirmiş ve sırtını yatak başlığına yaslamasını sağlamıştı.
Hemen ardından kendisi de yatağa oturup başını tae'nin dizlerine yasladı. Hala ne olduğunu anlamaya çalışan taehyun tepki vermeyince beomgyu onun elini alıp saçlarına götürdü. Diğer elini ise iki eli arasına alıp avuç içini öptü.
" Bu kadar beklememeliydik sanırım. Çok geç kalmışız gibi hissediyorum." dedi sessizce beomgyu.
Taehyun oldukları pozisyonu sevmişti. Ama özel hissetmek istiyordu. Yatakta kayıp kucağındaki başı kaldırıp kollarının arasına almıştı.
"Bu kadar beklettiğim ve arada saçmaladığım için özür dilerim."
"Arada mı? Her lafında sonra abim gibisin diyordun, senin yüzünden senden uzaklaşmaya çalışıyordum. Seni sevmemeye karar vermiştim."
Büyük gözleriyle bakıyordu taehyun. Saçmalamıştı ama seviyordu yetmez miydi? Ne yani artık sevmeyecek miydi?
"başaramadım tabi ki aptal şey. Bana öyle dolu gözlerle bakma. Seni tanıdım tanıyalı seni seviyorum taehyun. Senden vazgeçemeyek kadar hem de."
"gyu, bir daha bir şey olursa bana sessiz kalma olur mu, ve vazgeçme de. Sadece benimle konuş. Ve bende seni seviyorum choi beomgyu."
Kollarının arasında ki yüze bakıp sinir etmek için devam etti.
"Abim gibisin Hyung."
"Başlatma yine abine taehyun. Cidden sinirleniyorum."
"Bende seni yeonjun hyungla shiplediklerinde
çok sinirleniyorum beomgyu. Soobin hyung nasıl sinirlenmiyor anlamıyorum.""Bizi birleştirmeye çalışıyorlardı o yüzden ses etmiyordu."
"yapacağım şey için kızma bana olur mu?"
Beomgyu'nun arkasına geçip sıkıca sarıldı ve o anda bir fotoğraf çekti.
@taehyunamagyok
@beomjunniie sayfanın ismini taegyu yaparsan her şeyi unutabilirim :)
Gönderi yorumlara kapatılmıştır.
"Annen beni damat olarak kabul etti sanırım, bizi tek bırakmak için bizim eve gitti. Bu ilişkide sevilen damat ben olacağım gyu."
"Sen öyle san tae. Annen beni her gördüğü yerde durdurup artık açıl oğluma diyordu."
Taehyun bunun yalan olduğunu düşünse de Beomgyunun gülüşü sayesinde gerçek olduğunu anlamıştı.
"Neyse ki senin açılmanı beklemedim."
"iyi ki beklemedin taehyun."
Bittibittibitti...
Okuyup buraya kadar benimle geldiğiniz için çok teşekkür ederim.
Ve yeni bir kurgu attım okursanız seveceğiniz düşündüğüm bir kurgu.
Görüşürüüüz 🧡🧚♀️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DON'T GİVE ME HOPE |TAEGYU |
FanfictionBeom: bana neden bu kadar umut veriyorsun tae, neden kendimden daha fazla nefret ettiriyorsun?