agreed? agreed. ↬ park jimin

1.7 "HAYATIMDA BÖYLE SAYGISIZLIK GÖRMEDİM"

"Hassiktir bahsettiğiniz Sungwoo bu muydu?" Az ötede Mijoo ile sohbet eden çocuğa bakıp okkalı küfrünü ağzından kaçırdı Jimin. Yanındaki Taehyung, çilekli sütüne pipeti sokup içmeye başladı. "Biz dedik adam yakışıklı diye." 

Jimin, tamamen yanlış anladığını fark edip kafasını kaşıdı. "Ben diğer Sungwoo'dan bahsediyorsunuz sandım, bu çocuk aklıma hiç gelmedi." Jimin'in diğer yanındaki Jungkook ise gözlerini kısarak ileride noonasıyla konuşan çocuğa bakıyordu. "Gözüm hiç tutmadı bu çocuğu."
Jimin hala yanlış anlamanın verdiği sinirle konuştu. "Ulan zaten ha, he, nam, nim desen yeni isim üretirsin. Vere vere ikinize de aynı ismi mi verdiler bir de yetmiyormuş gibi aynı yaşta, aynı sınıftalar. Şansımı sikeyim affedersiniz." Hiçbir şeyi tınlamayan Taehyung bir daha yorum yaptı. "Yakışıklı çocuk." Jimin bir hışımla Taehyung'a döndü. Onu sinir etmede üstüne yoktu.

Taehyung ise aptalı oynaması gerektiğini düşünüyordu. Yıllardır her anında yanında olduğu arkadaşını tanıyordu. Mina'yı uzaktan izledikçe kahroluşuna hep o tanıklık etmişti. Bu durumdan sıkılmıştı ve her ne kadar Jimin'e söylediğinde inkar edeceğini bilse bile farkındaydı ki Mijoo'ya karşı tavırları yavaşça değişiyordu. Bu yüzden o da bunu fark edene kadar aptal rolünü üstlenecekti.

"Bu çocuk niye Mijoo noonayla takılıyor demiştiniz hyunglarım?" Jungkook sorgularcasına arkadaşlarına döndü. Bir de yetmemiş gibi Jungkook'a anlatması vardı fakat anlatırlarsa Mijoo onları keser biçer üstüne küllerini denize dökerdi.

İki arkadaş birbirlerine bakıp akıllarına gelen tehditle sesli yutkundular ve şirince Jungkook'a dönüp baktılar.

"Biz de bilmiyoruz." Aynı anda söyledikleri cümleyle oldukça şüpheli durmalarına karşın Jungkook gözleri kısık şekilde ikisini süzdü.

"Acayip şüpheli hareketleriniz var ama neyse ki bunu irdelemeyecek kadar üşengecim. Çevirdiğiniz boklar elbet gün yüzüne çıkacaktır." Bu sefer tehditvari konuşan Jungkook ile yine sesli yutkundular. Hep genler yüzünden böyle olmalıydı.

O sıra önlerinden geçen Mina ve gülüştüğü çocukla Jungkook gözlerini bu sefer o ikiliye dikti ve ofladı. "Birdiler iki oldular resmen al birini vur ötekini. Beni delirtmek istiyorlar bakın gerçekten." Jungkook sinirle yerinden kalkıp ablasının peşinden gideceği sıra durdu ve arkadaşlarına döndü. "Mijoo noonayı gözetme görevini de size devrediyorum olur da o çocuk noonaya yaklaşırsa falan arıyorsunuz. Ben de şu gerzeğe bakayım bunun da mı aklı fikri oynaşta diye. Uzun zamandır kimseyi dövmüyordum." Son cümlesini gülerek söylemiş ve oradan ayrılmıştı.

Jimin, Jungkook'un hemen ilerisindeki Mina'ya omuzlarını düşürerek baktı. Böyle arkasından izlediği kaçıncı erkekti kim bilir, saymayı bırakalı çok olmuştu. Bu manzaraya istemsiz alıştığını fark etti ama kafasını çevirdiği anda gördüğü görüntüye hala alışamamıştı. Düşününce, buna da alışmak istemiyordu.

"Sence de fazla yakın durmuyorlar mı?" Jimin gözlerini onlardan aldırmadan sorusunu Taehyung'a yöneltti. Taehyung ise bitirdiği sütten sonra bir diğer sütü içmeye başladı. "Yoo, alakası yok. Öyle ki seninle ben daha samimi bir pozisyondayız." Jimin, kendisine hiç de yardımcı olmayan arkadaşına karşı saçlarını karıştırarak oturduğu sandalyede geriye yaslandı.

"Ne isterse yapsın banane, sadece bana yardım edecekse kendini vererek yardım etsin başka bir şey istemiyorum ondan." Sesli şekilde söylenip Taehyung'a döndüğünde onun telefonuyla oyun oynuyor olduğunu gördü. Tek deliren kişi olmak canını sıkmıştı. "Ne haliniz varsa görün gidiyorum ben." Jimin oturduğu sandalyeden hızla kalkıp sınıfa gitmek üzere okula girdi.

"Peh yardımmış. Senin kendine yardımın yok be. Bir de diğerlerine mi yardım edeceksin?" Merdivenleri çıktıkça Mijoo'ya söylenmeyi ihmal etmiyordu. "Hayır yani bana da yardım ediyorsun ama öyle içten içten gülümsüyor musun bana?" Sınıfa girdiğinde bile hala gördüğü görüntü aklına geldikçe derin nefes alıyor ve saçmalığını tartışıyordu.