🐧 Chapter (24)🐧

16K 1.4K 66
                                    

Unicod

စက္ကပိုင် အလုပ်သွားဖို့ ပြင်ဆက်ပြီးသော်အခါ မှန်ရှေ့တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး မှန်ရှေ့မှာ ခွာကာ ကုတင်ပေါ်ပါး‌ေဖာင်း‌ေဖာင်း‌ေလးနှင့် အိပ်နေသော ချစ် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး...။

"ချစ် ကိုယ်သွားပြီးနော် "

တေဇ အကျောဆန့်ကာ မျက္စိမပွင့်တစ်ပွင့်နှင့် စက္ကပိုင်ကို လှမ်းကြည့်ကာ..

"သွားတော့ မလို့လား..'

"အင်း ဒီနေ့လည်း ပေါက်ကရတွေ လျှောက်္မစားထားနဲ့နော်
ကိုယ်ပြန်လာရင် ချစ်‌ေသာက်ချင်တဲ့ သရက်သီး‌ေဖျာ်ရည် ၀ယ်ခဲ့ပေးမယ်"

"အင်း အင်း ...လိုက်္မပို့တော့ဘူး အိပ်ချင်သေးလို့.."

"ဟုတ်ပါပြီး..."

ကိုပိုင်အနားကထွက္သွားပြီးတော့ တေဇလည်း အိပ်ပျော်ချင်ဆီသို့...။
ဘယ်လောက်အိပ်ပျော်သွားလည်းမသိ စားပွဲပေါ်မှကျယ်လောင်စွာမြည်လာသော ဖုန်းသံကြောင့် တေဇလန့်နိုးသွားကာ
ဖုန်းကိုကောတ်ယူပြီး.....

"ဟယ်လို..."

"ဟေ့ ဗိုက်ကြီးသည် ငါကို ထွက်ကြို အုန်း ငါမင်းတို့၀န်းထဲ
မျက်စိလည် နေလို့ "

"ဟင် ဘယ်ထွက်ကြိုရမှာလည် "

"သူတောင်းစားရယ် ငါဒီနေ့ မင်းအိမ်လာမယ်လို့ပြောထားတယ်လေ မင်းဘဲပျင်းလို့ အိပ်လာပါဆို"

"ဟုတ်သား အခုမင်းဘယ်နားမှာလဲ "

"မသိဘူး ငါအိမ်ရှေ့တစ်ခုမှာ ရပ်နေတယ် "

"ငါလာခဲ့မယ် ခဏစောင့်.."

ဖုန်းချလိုက်တော့ ကိုပိုင်ဆီက ပို့ထားတဲ့စာကို တွေ့တော့ ၀င်ဖက်ကြည့်လိုက်သည်။

*ချစ် နိုးရင် ကိုယ်ဆီစာပို့အုန်း *

တေဇလည်း* နိုးပြီး *ဟုပို့ကာ ည၀တ်အိပ် အင်္ကျီနဲ့ဘဲ ရန်ပိုင်ကို သွားခေါ်တော့သည်။

_________________

ရန်ပိုင်တစ်‌ေယာက် နေလယ်၁၁နာရီ နေရောင်ခြည်အောက်္မှာ အကာကွယ်မပါဘဲစောင့်နေရတာကြောင့် ချွေးများကျောပြင်တစ်လျှောက် စီးကျနေလေသည်။
ခဏအကြာဖုန်း၀င်လာတာကြောင့်

အကြင်နာစစ်ရင်(အၾကင္နာစစ္ရင္)[Complete]Kde žijí příběhy. Začni objevovat