METRES

4.Bölüm

Rüzgar saçlarımın uçuşmasına neden olurken deniz kıyısına vuran dalgalara kendimi bırakmıştım doğru yapıp yapmadığım konusunda hâlâ kararsızdım. Fakat kendimce haklı olduğum taraflar ağır basıyordu. Yanağıma süzülen son göz yaşınıda sildikten sonra ayaklandım. Daha önceden çıkartmış olduğum ayakkabılarımıda elime aldıktan sonra eve gitmek üzere bir taksi çevirdim ve bundan sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı konusunda gayet emindim.

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

Dün gece zar zor uyumuş sabah ise bunun sersemliğini tam olarak yaşıyordum. Kendim için bir sandviç hazırlarken sürekli olarak esnemelere son veremediğimde tekrar banyoya girdim, aynada ki yansımam tam bir depresyon insanı oluvermişti. Avucuma doldurduğum soğuk suyu hızlıca yüzüme çarptığımda vücudumda istemsiz titremeye engel olamamıştım. Elime aldığım havluyu hafifçe yüzüme bastırıp kuruladığımda biraz da olsa kendime gelmiş hissediyordum.

" İşe geç kaldığını bildirmek isterim bayan Arya ." Kız kardeşim alaycı bir tavırla bana seslendiğinde mızmızlanarak cevapladım.

"Dalga geçmeyi bırak Serra. Kendimi kraliyet ailelerinde gibi hissediyorum."

Kahvaltı için tekrar mutfağa döneceğim sırada telefonumum melodisi buna engel olmuştu.

Telefon ekranına baktığımda dün geceden beri içimden geçirdiğim "insan merak edip bir kez olsun aramaz mı? " isyanlarım son bulmuştu. Arayan Aras di.

İçimden bir ses açmamam gerektiği doğrultusunda iken bunun ucuz gönül işlerininden olmadığı aramızdaki 'patron- asistan' ilişkisi bana gelen aramayı yanıtlamaktan başka çare bırakmıyordu.

"Buyrun?" İstemsizce yanıtladığım telefon sesimede yansıdığında ses tonu ona karşı olan kızgınlığımı eritivermişti.

"Seni merak ettim Arya . Dün gece neden çekip gittin. Bir sorun mu var?" Tam olarak yumuşamayam sinirlerim yeniden alevlendiğinde kendisine olan kızgınlığımı anlamadığını fark ettim.

"Hayır,bir sorun yok." Konuşmakta zorlanıyorcasına cevapladım.

"Pekala, görüşürüz." Cevap vermemi beklemeden kapatmış tüm bu konuşmanın anlaşılmazlığıyla beni baş başa bırakmıştı.

'
Aras Karahanlı'nin ağzından;

Lisa ile olan konuşmamı sona erdirdiğimde Defne burda olduğunu belirtmek istercesine hafifçe öksürdü.

"Ne ara personellerinle kişisel konularda bu denli ilgilenmeye başladın Arya?" Ayak ayak üstüne atmış beni sorgularcasına konuştuğunda kıravatımı takmakla meşguldüm.

"Seninle uğraşamayacağımm Defne." diyerek derin bir nefes aldım.

"Ucuz bir asistana verdiğin ilginin bir kısmını bana çok görüyorsun. Öyle mi?" Tartışmasız geçen tek bir günümüz dahi yoktu.

"Takındığın bu tavırdan çok sıkıldım Defne  Tahammül sınırlarımı zorluyorsun. Mutlu olduğumuz tek gün yok." Sesimi oldukça yükselttiğimde Defne benim geri dönüşü olmayan en büyük hatamdı.

Daha fazla tartışma istemediğimde ilk önce odadan daha sonra evden çıkmıştım.

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

Arya'nın ağzından;

"Günaydın Aras Bey, imzalamanız gereken evrakları getirdim." Dünü dünde bırakmaya karar vermiştim. Masasına bıraktığım evrakları imzalarken derin bir nefes alarak konuştu.

"Bana sade bir kahve getirir misin Arya? Ayılmaya ihtiyacım var."

Cevap verme gereği duymadan odasından ayrıldığımda uzun koridorda ilerlerken genç iri kıyım bir herifle çarpışmıştım. Dengem sarsıldığında bunu istekli bir biçimde yaptığını belli eden sinsi gülmsemesi yüzümün düşmesine neden olmuştu. Baştan aşağı beni iyice süzdüğünde gitmek üzereydim ki kolumu hafifçe kavrayarak ona bakmamı sağladı.