(Mart-2014)
Yaşanmış bir çınardan,
Baharla gelen rüzgar.
Dallarında tomurcuklanan,
Birbirinden ayrı esintiler.
Kimine güneş çarpar, kurur dallarda
Bazısı küser birbirine, sallanır inatça
Aşk doğar filizlerde,
Birbirini arar yapraklar ötesinde.
Mevsimler olgunlaştırır hamları;
Neşeli güneşleriyle,
Fırtınasından savrulan dallarıyla,
Birbirlerini tutan gövdesinde.
Mevsim geçmişse hayattan,
Yeni birer fidanlar yetişir hamdan.
Artık rüzgarda buluşanların özlemi,
Fidanın köklerinde son bulur.
Ve son günün güneşi doğar,
Amansızca vedaya koşar.
