9.

149 8 2
                                    

Lauren POV

"Hah! You stupid b*tch! Ang dapat sayo, pinapatalsik na sa GA!" A girl with a dark brown hair said.

"I-i'm sorry. S-sorry. P-please, s-stop." Nahihirapang sabi ni Zelle habang sinasabunutan siya ng babae.

Her face is like a mess. I saw his glasses at the ground. Basag-basag iyon.

I stared at her face again.

I never seen her like this before. I met her once. Talk to her once. At yun yung mga araw na masaya siya. Hindi yung nakikita ko ngayon. I pity her. Kung hindi siya magmumukhang nerd, hindi siya pagkakatuwaan ng mga bully dito.

"You must be punished you ugly creature!" She was about to slap Zelle but then I grabbed her arms.

She looked at me with disbelief.

"Who the hell are you to touch me, huh? Get your filthy hands off me!" Sigaw niya at nagpumiglas sa pagkakahawak ko sa kamay niya.

Pero mas malakas ako sa kaniya.

Lalo kong diniinan ang pagkakahawak ko sa kamay niya.

"Ooops. My hands is stronger than your hands." I said with a smirk and in just one swift, nakaupo na siya sa sahig habang nakatungkod ang kamay niya sa lapag.

"Argh! Sino ka ba?!" She screamed at me.

"I'm your worst nightmare." I said then I grab Zelle's arm dahilan para mapatayo siya.

Hinila ko siya papunta sa parking lot kung saan naka-park ang kotse ko.

I opened the passenger's door at pinaupo siya sa shotgun. Umikot naman ako papunta sa driver's seat.

Hindi siya nagsasalita sa buong byahe. Tahimik lang siya na nakatingin sa labas ng bintana.

Then I glanced at her for the last time.

I can see sadness in her eyes and...

Anger.

***

Hila ko pa rin ang kamay niya habang naglalakad kami sa mall which I owned. Dahil dito mas lalong nadadagdagan ang pera sa bank account ko. Lahat kase ng nabibili dito napupunta sa akin. Kahit sa ibang Ayala. Even the tuition fee's in Giannòvià. Well, that's my parent's idea.

The thought of them made me sad again. But I washed that thought away. They're not with me. I should forget about them.

"S-saan t-tayo p-pupunta?" She suddenly asked.

I came back to reality.

I didn't answer her. Hinila ko lang siya hanggang makarating kami sa dapat naming puntahan.

Eyeglassy Shoppy.

Pumasok kami sa loob and a two straight line of girls welcomed us. Magkakaharap sila sa isa't isa.

"Good Afternoon, Ms. Nostalgia." Sabay-sabay na bati ng mga babae na nakasuot ng pare-parehong short palda's at sleeveless white chaleco.

Hindi ko sila pinansin at dumaan nalang kami sa pagitan nila.

A white eyeglass caught my eye.

It's a thin white glass na may silver design sa gilid.

I was about to get it nang bigla niyang higitin ang braso ko.

"Oo kailangan ko ng salamin pero hindi ako bulag at mas lalong hindi ko kailangan ng pera mo pambili ng eyeglass ko. Marami ako niyan." That's it then she walked out.

Vigorious GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon