You Won't Love Me ~YangHyuck~

«LUCAS'tan AYRILDIM»

Haechan ve Taeil eski zamanlara dönmüş gibiydi. Yine sarmaş dolaş geziyorlardı. Haechan'ın ona olan sevgisi başkaydı.

Taeil dersi başlamak üzere olduğu için sınıfına geçmişti. Haechan da mecburen sınıfına geçip ders çalışmaya başladı.

O sırada Yangyang okulun arka bahçesindeki sevgilisine ayrılık sözleri söylüyordu.

Başından beri sadece yakışıklı olmasına bakıp çıkıyordu onunla. Şimdi bir de Haechan onu sevmese de hatta sevmeyecek olsa da onun hissettirdikleri eklenmişti. Bu yüzden ondan ayrılmaya karar vermişti.

İlk defa bu kadar yoğun ve gizemli hislere sahipti. Ve bu da Haechan'a karşı gelişmişti. Onu izlediği her seferde bu duyguların arttığını fark etmişti.

Lucas onu anlayışla karşılayıp arkadaşlık teklif etmişti. Yangyang düşünmeden kabul etmişti ve o garip ortamdan uzaklaşmıştı.

Şimdi tek yapması gereken Haechan'a gitmekti. Tabi bununla ilgili bir zorunluluğu yoktu ama bunu yapması gerekiyor gibi hissediyordu.

Sınıflarına girdi ve oturduğu sandalyenin yanındaki sandalyeye oturdu.

Haechan bakışlarını kitaptan yanındaki çocuğa kaldırdı. Yangyang bir süre bir şey demeden Haechan'ı izledi. Dalıp gitmişti. Ama Haechan ne olduğunu anlamadığı için aklından binlerce düşünce geçiyordu.

Anlamış mıydı? Ona gizliden yazan hesabın sahibinin o olduğunu!

"Ne oldu? Niye öyle bir şey demeden bekliyorsun?"

Yangyang hayal dünyasından çıktı.

"Sana bir şey söylemek istiyorum."

"Tamam, söyle!"

"Ben Lucas'tan ayrıldım."

Haechan, yine heyecanlanmaya başlamıştı. Ama bunu neden gelip ona söylediğini ve ne demesi gerektiğini hiç bilmiyordu.

"Yani.. bunu niye bana söylüyorsun?"

Yangyang, güzel çocuğun şaşkın gözlerini izledi biraz.

"Belki bilmek istersin dedim!"

Peki buna ne demeliydi? Ters bir cevap vermek istemiyordu.

"Anladım.!"

Yangyang oturduğu yerden kalktı. Haechan'nın açık kahve saçlarını parmaklarıyla karıştırdı. Sonra da hızlıca ona sinirle bağıran Haechan'ı umursamadan kaçtı.

Sınıftan kaçtığı gibi biri bileğinden yakaladı. Haechan sanıp direk özür dilemeye hazırlanırken bunun Haechan değil de Taeil olduğunu gördü. Yüzünde tam bir yakalandın haylaz sırıtışı vardı.

"O hareketler neydi Yangyang? Sevgilin olmasa onu sevdiğini sanacağım..?"

Yangyang aklına gelen fikirle gülümsedi. Taeil hyunga güveniyordu.

"Sevgilimden Haechan ile buluşmadan önce ayrıldım."

Taeil inceyi hemen anladı.

Sevgilim yok. Sanabilirsin.

"Anlatmayacak mısın?"

"Belki sonra."

Taeil gülümsedi. Kendisi de Haechan ne kadar ona söylemese de Yangyang'a karşı bir ilgi duyduğunun farkındaydı. Her hareketini ezbere biliyordu onun.

"Şanslısın."

"Efendim?"

"Yani diyorum ki sevilebilecek en iyi ve en güzel insanı bulmuşsun. Şanslısın."

Tabi ki de bunu kastetmiyordu.

"Anladım. Sağol Taeil hyung."

"Kafeteryaya diğerlerinin yanına gidelim mi o zaman?"

"Hadi gidelim hyung."

Elini hyungunun omzuna attı. Yavaş yavaş kafeteryaya ilerlediler.

^-^

Haechan telefonuna gelen mesaja baktı. Yangyang'dandı.

Heyecandan eli ayağı titrerken mesajı hemen açtı.

Yangx2
Haechan!
Bana matematik çalıştırabilir misin?

Bir an mesajı fake hesabına attığını sanmıştı. Kendi normal hesabı olduğunu görünce rahatladı.

Haechan-iee
Çalıştırırım.
Ne zaman ve nerede istersin?

Yangx2
Bu haftasonu sizin ev uygun mu?

Haechan-iee
Evet.
Neden sordun?

Yangx2
Bizim ev o gün müsait değil ve tek bana uygun olan gün o da.

Haechan-iee
Anladım.
O zaman haftasonu benim evime gelebilirsin.
Burada çalışırız.

Yangx2
Çok iyi.
O zaman görüşürüz.

Haechan-iee
Görüşürüz Yangyang.

Yangx2
Senin o Yangyang diyen dillerini yerim|
Senin o Yangyang di|
Seni|

Haechan-iee
Ne oldu?
Ne yazacaktın ?

Yangx2
Bir şey yazmıyordum.
Klavye açık kalmış sadece.

Haechan-iee
Anladım.
Bay bay...

Yangx2
Bay bay Haechan!

Haechan-iee
Senin o Haechan diyen dillerini yerim |
Senin o Haechan di|
Seni|

Aklından geçen şeyi yazmaktan vazgeçti. Telefonu cebine attı. Odasına sakince girdi. Kapıyı kapattı.

Bir süre sonra ailesi onun çığlıklarına maruz kaldı.