1 BÖLÜM (GECİKME)

916 84 11
                                    

Annem ve ben il sınırında , rüzgarın içinden geçtiği babamdan kalma ,iki katlı bir dublex evde yaşıyoruz.

Burası en yakın arkadaşım Arya'ya yakın tek yer.

Yarını sabırsızlıkla bekliyorum her zaman ki gibi yeni olaylar yeni arkadaşlıklar edineceğimden eminim .

Biraz geç olsada.

Yatağıma bir hücumla atlayarak uykuya dalmaya çalıştım .

Ara sıra saate bakıyordum gecenin ikisini gösteriyordu.Çok yorgundum , uyumam lazımdı.

Ve uyku.

"Ah Lara !Ah Lara! ."

Daha sabahın ilk ışıklarında annemin azarını işitmem kadar hüzün verici bir olay var mıdır ? Tabii ki var ,bunun üstüne okula yetişmek.

Aa oo galiba annem geliyor merdivenden çıkarken giydiği ev terliklerinin mermere çarpan -tok tok- seslerini duyabiliyorum .

Ayrıca "Lara kızım.Haydi kalk ." Diyişlerinide.

Annem odaya gelmeden kalkmam lazım tüm gücümü yataktan doğrulmak ve gözlerimi açmak için kullansamda ,yorgun bedenim bana karşı direniyor kalkmama engel oluyordu.

Tam o sırada kapıdan çıkan paslanmış gıcırtılı ses korkudan gözlerimi açmama mani oldu .

Ben bile şaşırmıştım galiba korkmak lazımmış.

Ya da annemden .

Yataktan var olan gücümle doğruldum bir kaç adım atsam lavaboya yetişirdim ama nafile tekrar sıcacık yatağıma döndüm tam bir ara uykuya dalmışken biri üstümde ki yorganı çekince irkildim aniden-

"Hey ama anne yapma şunu okula gitmeye bilirimde ." Annem bana bakarken ."Peki Kızım gitmeyebilirsin hoş okula ben gitmiyorum." . Ciddi miydi hakket ,gitmeyebilirsin mi dedi şaşkındım .

"Peki anne o zaman bir yorgan lütfen ."

Annem bana o ara afal afal bakarken bir anda çığlık attı o şokla yataktan fırladım .Annem "Demek bağırmam lazımmış sana iki dakika aşağıya indin inmedin." .

Ben "Tamam inmezsem n'olur." derken annemin gözlerinden öfke fışkırıyor gibi oldu .Ahh! işte ne olcak kalktım ve doğruca lavaboya yöneldim ,elimi yüzümü yıkadım aynada yansımama bakarken

kendi kendime "Hey bebek bu güzellik ne böyle ." Diye söylenirken annemin sesini duydum "Tabii ki güzel olacaksın kızım bende senin zamanında o kadar güzeldim ki bana bakmayan erkek yoktu." Ah ah (!)anne hep kendini över.

Nerden duyduysa bilemem fakat işine gelince duyuyor . İşine gelmeyince duymuyor.

Saçlarıma baktım sıkı bir at kuyruğu ile mükemmel olabilirdi, evet mükemmel olacaktı .Olmazsa uğraşmak epey yorucu olurdu.

Lavabodan çıkarken gardırobuma doğru yol aldım kapağı açar açmaz üzerime bir çığ düştü ne ara dağılmıştı ki daha iki gün önçe pırlanta gibi her şey yerli yerindeydi .

-Hımm-, elimi kıyafetler arasından çıkararak okul formamı aramaya başladım -ha-burdaymış derken hemencecik üzerimdekileri çıkararak tiksindiğim okul formalarını giydim .

UMURSAMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin