UMURSAMAZ

2 BÖLÜM (SIR)

Sıçrayarak uyandım ve nerede olduğumu anlamaya çalıştım .

Kafamı sol tarafıma çevirince .Baran'ı gördüm .Baran yanı başıma oturmuş elleriyle omuzlarını kavramıştı.

Tam olarak neden burada olduğuma dahil hiç bir fikrim yoktu ,sadece başım feci şekilde ağrıdığından düne karşı aklımda hiç bir şey yoktu.

Toparlanmaya çalıştım yürüyecek halim yoktu.Yorganı üzerimden atar atmaz ayağı kalktım bir an neye uğradığımı şaşırdım başım dönüyordu yere düşmemek için komidine tutundum .

Komidini tutununcada üzerindeki gece lambası yere gürültülü bir ses çıkararak düştü ses ise Baran'ı ayağa kaldırdı.

''Demek uyandın .''

''Uyandım.'' Dedim başka ne söyleyebilirdim ki.Ne kadar süredir baygın olduğumu da bilmiyordum ,burada olma sebebimi de bilmiyordum..''Baran beni hemen eve götür lütfen.''Dediğim sırada sesim titriyordu .Baran ellerini saçlarının arasına daldırırken kahkaha attı .''Her şeyi hatırladığında senle ne yapacağım .?Başımı belaya sokmaktan farksızsın. Biliyorsun seni öldürmem lazım.'' Dediği sırada,çenesi gergindi. Ne demeye çalışıyordu?Şu an ki baş ağrımdan kelimelerini telaffuz edemiyordum .Sanki tek tek harfler başımda dolanıyor ,birbirleriyle kavga ediyor gibiydi.

''Ben anlayamıyorum neyi naptım ..-'' diyeceğim sırada lafımı böldü '' Lara daha tanımadığın bir kişiyle bir gün olsa, bir saatlik olsa bile buluşursan anlayamazsın .'' Yüzümü buruşturdum ,haklıydı daha kim ne inlesi bilmiyordum sadece adının ,Baran olduğunu biliyorum. Hatta gerçekten adı Baran mıydı ?Onuda bilmiyordum şu an için yabancı birinden farksızdı.

Şaşkın yüz ifademle ''Evet haklı olabilirsin ,haklısında sadece bana bir saat tanı aklım yerine gelsin o zaman tartışsak .'' Dediğim sırada.

Baran'ın yüz ifadesi değişti ve gerçek anlamda uğursuz bir gülümsemeyle aydınlandı.

''Eğer baş ağrın geçer de benden korkarsan şaşmam ama hazırlıklı olman lazım.'' Ah acaba neydi ?Neden başım ağrıyordu ?Bunları düşündükçe beynim kazan gibi kaynamaya ,daha beter hal almaya başladı.

Bir an bayılacak gibi oldum ,o arada Baran'ın elleriyle kolumdan tutup kaldırdığı fark ettim. ''Kahvaltı yapsan daha iyi olursun belki ,ne dersin?'' diyerek gülümsedi.'' Haklı olabilirsin dün den beri hiç bir şey yemedim .'' Baran bir süre durdu ve ''Yardım edecek misin? yoksa zorla mı yardım ettireyim.'' Derken bi bakış attı.''Tamam ben yumurta kırayım sende ne içersin?.''

Baran gülümseyerek baktı.'' Kahve olabilir .'' dedi . Sofrayı kurduk kahveleride hazırladık . Ben ''Harika gözüküyor .'' derken Baran sadece ''Hı hı '' diyerek ağzına bir lokma peynir attı.

Aradan bir saat geçti .Baş ağrım geçmişti.Sanki düne dahil anılarım yerine geliyor gibiydi.Evet geliyordu en son Baran'la bir iddia ya girdiğimizi onun kazandığını ve akşam saat sekiz çivarı okul parkında buluştuğumuzu bana ''Hazır mısın ?'' dediğini ve işte onu korktuğum ve tüylerimin diken diken olduğu anı hatırlıyorum Ba- Baran'ın bir kurt adama dönüştüğünü hatırlıyorum.

Aniden vücudumum korku ve adrenalin ile irkildiğini farkettim .Ne yapacağımı şaşırmıştın evet Baran haklıydı beni öldürmesi gerekirdi bu onun sırrıydı ve ben gözlerimle görmüştüm.Galiba Baran yüksek derecede korktuğumu anlamış gibi yanıma geldi.