Medya; Git- Tuğkan
Bir gönül yarası,
Bir de iki gül kurusu kanattı beni.
Göklerde ki mavi,
Kalbime hançer oldu.
Sessiz sakin dilsiz bir zehir
İçime içime işledi.
Bir gül gibi soldum günden güne.
Yapraklarım koptu.
Dikenlerim köreldi.
Su vermez oldular.
Güneş doğmaz oldu.
Hani geçer derlerdi,
Giden gelir, ölen dirilir,
Solan tekrar can açarmı?
Can kırıkları biter mi?
Gönülün acısı diner mi?
