Our Broken Strings

Chapter 10

HAPPY READING

 NXS || NEXXUS

"Ezekiel! Ezekiel!" Sigaw ni Niño nang matanaw nito si Ezekiel na may akay-akay na bata sa kaniyang bisig.

Kasama niya ngayon sina Dheo, Maxi at Aleah na pare-parehong 'di mapalagay sa kalagayan ng iba pa nilang mga kasama. Nang nagsimulang magkagulo kanina ay agad silang napasama sa mga taong nagsitakbuhan palabas ng terminal. Nais sana nilang pumasok sa loob lalo pa't alam ni Niño na maaaring masangkot ang Ate niya sa nagaganap na engkuwentro, ay hindi na sila pinayagan pa ng mga awtoridad sa kadahilanang maaari silang mapahamak sa loob. Kaya 'di nila maiwasang mag-alala sa mga naiwang mga kasama lalo pa nang marinig nila sa 'di kalayuan ang pagpapakawala ng mga pulis ng sunod-sunod na putok ng baril.

"Ezekiel nasaan si Ate? Diba magkasama kayo kanina?" Bungad ni Niño sa kaibigan habang humahangos mula sa ginawang pagtakbo. Agad naman siyang sinundan ng ilan pa niyang mga kasama na parehong nag-aalala rin sa lagay ng dalawa.

"R-reggie is doing her duty as a p-police officer" saad ni Ezekiel while swallowing hard. He can't believe he just covered Reggie's lies.

"Kid, you stay with them okay? Your mother will be here any minute" sambit ni Ezekiel sa bata matapos niya itong mapatahan.

 "Opo, kuya! Thank you!" masiglang tugon ng bata and politely sat on the monoblock chair beside an officer.

Parang may kung anong humamplos sa puso ni Ezekiel ng tinawag siya nitong 'kuya', kaya 'di niya maiwasang mapangiti sa sinabi ng bata. He's been an only child, that's why most of his parents' attention was on his. He was quite spoiled though, but he knows his limits as well; yet all along, he realized how good it felt to be called 'kuya'. If given a chance, he would rather have a sibling. Actually, my mother plans to adopt becuase she can  no longer bear a child anymore, well I wouldn't mind at all.

"You're welcome, kid. Just stay with them, okay?" tumango muna ito bilang pagsangayon bago niya ginulo ang buhok nito as he bid his goodbye.

"Medic! Medic!" Sigaw ng isang pulis na may akay-akay na matandang babae. Kasunod nito ay si Reggie na nakatamo lamang ng iilang mga sugat sa braso at mukha, kasama ang isang babae na may dalang malaking backpack at hand bag. Biglang kumaway si Reggie sa kanilang gawi nang matanaw niya ang mga kaibigan malapit sa may benches.

Agad namang nagsidatingan ang medical team dala ang kanilang mga first aid kits at stretcher. Di naman mapigilan ni Niño ang sariling sumingit sa gulong nangyayari at lapitan ang kapatid na nagyon ay ginagamot na ang iilang sugat na natamo.

"Ate! Ate!" tawag ni Niño sa kaniyang ate na nakangisi pa sa harap ng medical team at nakikipagusap sa babaeng kasama nito.

"Niño!" masiglang bungad nito sa kapatid. 

Napabuntong hininga na lamang si Niño nang makitang maayos naman ang kalagayan ng kaniyang ate. Her ate always makes him worry every time she does her stunts; always playing as the hero even if it would risk her safety.

"Hoy Reggie, halos atakehin na kami sa puso ng sinabi ng mga pulis na pumasok ka roon sa bus kasama ng mga de-armas na mga lalake ha!" sikmat ni Maxi na kakarating lang din kasama ni Niño. Nakahinga na rin siya ng maluwag ng makitang maayos naman si Reggie.

"Ako pa ba! Wala lang 'yon ano!" pagmamalaki pa nito ngunit nakaramdam nalang siya ng biglaang pagbatok sa kaniya nito.

"Bhie, pinag-alala mo na naman ako riyan sa kagagahan mo! Nagpapaka-superhero ka na naman! Paalalahan lang kita Reggie Faith, hindi 'to kagaya ng sa mga palabas at commercial na pinagtatrabahuan mo ha! Totoo to! Paano na lang kung masaktan ka sa pinaggagawa mo ha!" pabulong na pagsumbat ni Maxi kay Reggie habang abala pa ang mga kaibigan sa pagtulong na rin sa ibang mga pasarehong nakatamo rin ng sugat mula sa paguunahang makalabas ng bus.