*ceren*
Birden kendimi çektim. Nedim ile birbirimize bakakalmıştık ki ben konuşana kadar;
-ya sen nasıl yaparsın böyle?
-ne nasıl?
-Nedim ne nasılı ne diyorsun
-çünkü ben seni sev...
-Sakın nedim sakın o cümlenin sonunu getirme getirdiğinde neler olduğunu hepimiz biliyoruz o yüzden sakın... dedim ve gittim bu sefer ona inanmayacaktım ona ve yalanlarına...Saat akşam 9du eve gidip anında çantamı toplayıp ilk uçakla gidecektim gerekirse otobüsle ama gidecektim daha fazla dayanamazdım ben bu saçmalığa.
*Nedim*
Ben hala oradaydım oturmuştum o banka düşünüyordum.
Neden söyletmiyordu ama o da biliyordu ona aşık olduğumu aklından silmeye çalışıyordu sadece gerçi aklından silse bile kalbinden silebilir miydi? Biliyorum o da beni seviyordu,aşıktı ama işte korkuyordu zamanında benim korktuğum gibi. Başa döndük sanki, ama ben biliyorum biz de olacağız her şeye inat.
Bir dakika ya giderse Allah kahretsin ya giderse ya daha uzağa giderse of of.*Ceren*
Gizlice kimseye haber bile vermeden bir not bırakarak çıktım evden usulca.
Neyse ki uçak bileti var gibi görünüyor havalanına gittim,uçak hazırdı biletimi aldım uçağa bindim tekrar o huzurlu yere gidiyordum.
2buçuk saat sonra varmıştım Bursa'ya evime gidip,duş aldım iş için erkenden yattım.Sabah kalkıp hemen kahvaltımı ettim,hazırdım işe çıktım evden.
Kafeye gittiğim de kapalıydı hayret dedim içimden patron geç kalmış içeri baktım bomboş ne olmuştu ki şimdi?
Feraye Ablayı aradım;
-Alo dükkana geldim bomboş ne oldu?
-Ah geldin mi sen haber vermeyi unutmuşum,ben memlekete gittim,dükkanı da sattım memleketimden akrabam olmuş yakınım zaten islerde kötüydü ordan da miras kalınca bırakmak zorundaydım pardon
-Ha anladım peki merak ettim ben de hoşçakal o zaman
-Hoşçakal.Ne yapacağım şimdi of of bir bu eksikti bir an önce iş arasam iyi olacak. Eve gittim,oturup düşündüm dün olanları çünkü başka yapacak hiç bir şey yoktu.
Acaba seviyor muydu beni?off offff saçmalama Ceren sevse terk eder miydi seni sakin öyle düşünme,peki ben onu seviyor muydum onca şeye rağmen bilmiyorum bilmiyorum ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi bilmiyordum.O kadar çok kırılmıştı ki kalbim ne yapacağım hakkında pek bir fikrim yoktu akşamdan sabaha kadar bunları düşünüp durdum uyuyakalmıştım annem arayana kadar;
-efendim anne
-Nasıl haber vermeden sadece bir not ile gidersin çabucak geri dön
-Nasıl dönerim ama olmaz ki
-Ben anlamam dediğimi yap hakkımı helal etmem
-anne ben çalışıyorum bursa
- Gerekirse burada da çalışırdım
- ilk ucakla gel
-Tamam anne tamamAnnem yine işguzarlik yaptı of gidemem ki ben hem evim var burada ama off bari uçak biletleri alayım bugüne.
Ilk uçakla gidiyordum yine o yere
Eşyalarımı topladım bir kaç mobilyayıda emlakçıya verip havalimanın gittim uçağa bindim.*2buçuk saat sonra*
Uçak inmişti ben de çıktım ama kimse beni almaya gelmemişti.
Annem aradi;
-Alo Ceren?indin mi?
-indim tabi geliyorum şimdi bir taksiye binip
-Aaa ablan gelmedi mi ? O alacaktı seni
-Gelmemiş görmedim neyse ben taksiye binicem geldiğim de konuşuruz
-Tamam bekliyoruzAblammış ablamda gelecekti zaten diyip taksiye bindim.
*yarım saat sonra*
Köşke gelmiştim ki karşıma anında çıkıverdi influencer damla hanım;
-Aaa Cerennn? Sen alıştın ha buralara bir gidemedin?
-Öyle oldu damlacım hadi baayy!
Diye söylenip gittim daha fazla çekemezdim.
Müşmilata girdim girmez olaydım cidden bak başladı dırdır;
-Gittin Ceren geldin bir daha göndermem seni
-Of anne of geldik ışte daha ne?
-oflama oflama tamam yemek yaptım ablan gelsin de bak kızım ablan gelir alıcam dedi emin misin ?
-ayy anne ablan yapmazmış git artık şu kızının yüzünü.
Diyip dışarı çıktım karşımda Nedim!
Yanıma geldi;
-Gelmişsin
-geldim annem ısrar etti
-Iyi yapmış
-hı ne demezsin
-Ben hep senin yanındayım hep seveceğim seni unutma
Bir şey demeden eve girdim geri arkamdan bakışını hissettim
Ah be Nedim Ah!
Ablamda arkamdan eve geldi zaten yemeğe oturduk
Yine herkes saçma sapan hakkımda konuşuyordu özellikle de ablam ama ben artık he diyor geçiştiriyordum.
Yemeğimi bitirip odama geçtim,Nedimi düşünmeden edemiyordum,ona hala aşıktım bunu da biliyordum belki de şans vermeliydim ama korkmuştum bir kere derken Nedim'in sözü belirdi kulağımda; "Korkmayalım" haklı olabilirdi ama bu nasıl olacaktı?
Ya da nasıl olacaksa olsun olsun artık dedim birden cesaretlendim ve Nedime mesaj attım;"Merhaba Nedim ben Ceren yarım saat sonra sahilde buluşalım mı? Konuşalım istiyorum."
Cevap geldi;
"Olur tabii"
*yarım saat sonra*
Evde herkes uyumuştu,ben de sessizce evden çıkıp sahile gittim nedim bankta oturmuş beni bekliyordu
-Hoşgeldin Cerencim
-Hoşbuldum Nedim..cim
-Ne konuşacağız ?
-Aslında direk sadede gelmek istiyorum
-gel
-Nedim söylediklerini çok düşündüm ben
-evet
-sen haklıydın korkmayalım yani aşığım işte sana ama söz ver bana birbirimizi hiç bırakmayacağız
-Ceren sana binlerce kez söz veriyorum seni asla bırakmayacağım
-Ben de ben de diyip dudaklarımız birbirine yapışmıştı bile sarılıyorduk hem aglıyorduk ama biz mutluyduk!Evet arkadaşlar bu bölüm de burada biter♡ arkadaşlar bu arada finale son iki bölüm artık klasik olarak uzatmak istemedim yorumlarınızı bekliyorum 🌻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kötü ve İyi
RomanceKötü ve İyi mi? Gerçek olabilir miydi? Nefretin adı aşk olur muydu? *************************************** Her imkansız gibi kavuşamayabilirlerdi ama çok güzellerdi, ama onlar birbirlerine çoktan aşık olmuşlardı,bütün kötülüklere rağmen...