Bir Kutu Şekerleme {Baekyeol} |#Wattys2015|

HUNHAN~HMM... ACABA SEHUN NASIL EVLENME TEKLİFİ YAPTI?!

"Git başımdan..."

Sehun başını olumsuz anlamda sallamıştı.

"SEHUN! SANA GİTMENİ SÖYLEDİM!"

Sehun ellerini göğsünde birleştirmiş masum bir şekilde bakıyordu.

" Hayır!"

Luhan Sehun'a sinirli bir şekilde bakmıştı.

" O çikolatalar ne kadar güzel, ne kadar pahalı, ne kadar güzel, ne kadar güzeldi anlayabiliyor muyum? Ve sen ben yokken yedin!"

Sehun omuzlarını silkmişti.

" Bana ne? Çikolatalarını yemem bana kızma hakkını vermiyor..."

Luhan oturduğu yerden kalkmıştı.

" İyi! Konuşma o zaman benimle... Gidiyorum!"

Luhan vestiyerdeki montunu alıp hızlı bir şekilde dışarı çıkmıştı. Sehun garip bir şekilde kapıya bakarken Luhan geri içeri girmişti.

" Hava soğuk! Evde de küs kalabiliriz..."

Mırıldanıp odasına doğru ilerlemeye başlamıştı Luhan... Sehun Luhan'ın gidişini izlerken aptal bir gülümseme oluşmuştu yüzünde...

" Luhan! Luhan! Benim küçük geyiğim..."

Sehun yavaş yavaş Luhan'ın odasına giderken bağrıyordu.

"Git başımdan... İstemiyorum seni..."

Gerçekten?! Bir çikolata için şuan sevdiği adamı üzüyordu...

" Luhan! İçeri giriyorum..."

Kapının kolunu aşağı indirip içeri bakmıştı.

"Bir yere gideceğim... Senden gel!"

Luhan sinirli sinirli Sehun'un üzerine yürümeye başlamıştı. Sehun bir adım geri gidince yüzüne kapıyı kapatmıştı.

" Seninle cennete bile gelmem Oh Sehun!"

Sehun kıkırdamasını duymasın diye eli ile ağzını kapatmıştı.

"Tamam o zaman... bende karşı dairedi sarışın kız ile giderim... zaten geçen dışarı çıkalım demişti..."

Luhan'ın o kızdan nefret ettiğini biliyordu. Anahtarları alıp geri yerine koyarken çıkan ses evden çıkıyormuş izlenimi vermişti. Ardından kapıyı açıp kapadıkdan sonra duran Luhan'ı beklemek kalmıştı. Salona geçip oturmuştu. Ardından Luhan'ın odasının açılma sesi duyulmuştu.

" Hun... gittin mi? Gitmedin değil mi? Sehun... Sehun... Tamam özür dilerim saçma bir sebepten dolayı sana kızdım... Sehun... Bebeğim..."

Luhan'ın tedirgin ve yavaş adımlarla salona doğru yürüyordu.

" Saçma olduğunu biliyorsun!"

Luhan salona girdiğinde yerinden sıçramıştı. Sehun karşısında yüzündeki gülümseme ile oturuyordu.

" Biliyordum gitmediğini...!"

Luhan Sehun'un kucağına oturup kollarını Sehun'un boynuna dolarken bağırmıştı.

" Özür dilerim... Ama ben o çikolataları almak için kaç aydır para biriktiriyorum ve sen gelip yiyorsun..."

Sehun kollarını Luhan'ın beline sarıp onu kendine çekmişti.

"Bilmiyordum Lu... Özür dilerim..."

Luhan Sehun'a bakmıştı.

"Önemli değil! Zaten yemekten vazgeçtim... Ve o sarışın kız ile konuşma!"