Eremin etiketinde birinci olmuşuz - aşırı eremin hikayesi varmış gibi duyuruyorum - okuyan herkese teşekkür ederim.
/////
Sonunda ulaşmıştı yıllardır bildiği o eve. Nefes alamadığını hissediyordu fakat mutluluğuna engel değildi o an.
Her şeyini vermişti buraya ulaşmak için ve şimdi her şeyine kavuşacaktı. Daha ne isteyebilirdi?
Ön kapıdan girmek gibi bir alışkanlığı hiç olmamıştı burada. O yüzden kafasını kaldırıp çok da yüksek olmayan pencereye baktı.
Kilitlerdi orayı genelde mavi gözlü çocuk. Ama sırf onun hatırına açık bırakmıştı. En sevdiği şeydi onun için bir şeyler yapması.
Tırmanmaya başlamadan önce telefonunu tekrar çıkardı. İkinci tanıdık profil fotoğrafını aradı mesaj kutusunda. Gördüğü anda üstüne tıkladı. İki baş parmağı hızlı hızlı gezindi ekranda.
erenthedestroyer:
Mikasa
Armin'in evine gelir misin
Lütfen aceleye getirme
Benim de onunla konuşmam
gereken şeyler varVe teşekkürler
Bir şeyleri anlamamı
sağladığın içinmikakasaa:
teşekkür etmene gerek yok
sadece senin de bildiğin ancak
dile getirmeye korktuğun birkaç
şeyi hatırlattımyine de sevindim
iyi olmana
erenthedestroyer:
Ben de sevindim
Jean ile olanlara yani
Sonunda aranız olmuş
mikakasaa:
teşekkür ederim :)
konuşmanız bitince ufak bir
işaret yollao vakte kadar içeri girmem
erenthedestroyer:
Her zamanki işaret?
mikakasaa:
evet her zamanki :)
Yüzünde bir gülümseme ile yeniden cebine koydu telefonu.
Onu bu kadar önemseyen ve destekleyen biri olduğu için şükretti tekrar. Arkada bırakmak zorunda olduğu en değerli şeylerden biriydi Mikasa. Yine de onun kendi mutluluğunu bulduğunu bilmek içini rahatlatıyordu.
Kafasını kaldırıp pencereye baktı tekrar. Armin orada görünmüyordu. "Muhtemelen yatağında oturmuş ne diyeceğini düşünüyor" diye geçirdi aklından Eren. Onca yıldır tanımanın getirilerinden biriydi bu.
Son kez derin bir nefes aldı. Geriye kaç nefesi kaldığını düşünerek vaktini harcayamazdı. Önce zıplayarak demirleri tuttu. Ardından kendini çekti, dizini kenara koydu ve içeriye ufak bir bakış attı.
Tahmin ettiği gibi sırtı ona dönük, eğildiğinden ensesi açık kalmış bir Armin vardı. Gülümsedi kendi kendine. Sonunda o meleksi sesi duyacaktı.
Yatağa ayakkabıları ile basamazdı. Bu yüzden hemen orada, zor da olsa, çıkardı. Bu sırada ses yapmamak için üstün bir çaba harcadı tabii.
İki saniye önce bastığı yere koydu çıkardığı ayakkabıları. Kalanında vücudu kendiliğinden hareket etti.
Hızla kendini içeri çekti ve yatakta dizlerinin üstünde durarak sardı kollarını küçük bedene.
Sarışının ağzından ufak bir çığlık kaçtı. Yine de Eren arkasını dönüp kim olduğuna bakmasına izin vermedi. Daha da sıkı sardı sevdiğini.
Gerek de kalmamıştı onu tanıması için ona bakmasına. Sonuçta tanıdık koku çoktan dolmuştu mavi gözlü oğlanın ciğerlerine.
Ne ellerini oynattı ne kafasını. Sadece uzun zamandır bildiği o kokunun koruması altında gözlerini kapattı.
YOU ARE READING
you float like a feather in a beautiful world [eremin]
Fanfiction''Onca yıl hem duygusal hem de fiziksel olarak arkasına saklandığı maskeyi yüzüne öyle sıkı yapıştırmıştı ki çıkardığı zaman geriye hiçbir şey kalmamıştı. Soğuk bir sıfat vardı sadece'' [eren x armin] [angst] :¨ ·.· ¨: '· . ꔫ 12.09.2020 - 04.01.202...