Campus 12

sleepover

Pov noah

Louise loopt wat onwennig de living binnen. Ga maar zitten. fluister ik tegen haar. Dan opeens komt Dante binnen. Wat doet die Vincke hier? Vraagt hij op een onbeleefde toon. Die Vincke noemt Louise en had geen slaapplek en omdat een bokser een gentlemen is bieden wij haar er een aan. Zeg ik tegen hem. En zo is! Hoor ik Pa zeggen vanachter het fornuis. Ik wist dat als ik dat zou zeggen dat pa me gelijk zou geven. Ik zie Dante nog even wantrouwig naar Louise kijken en dan gaat hij zitten en negeert hij haar volledig. Voila het is klaar! Roept pa vanachter het vuur. Wat eten we? Roept Bo terug. Spaghetti!Roept pa weer. Spaghetti zonder vlees voor Bo. Spaghetti zonder kaas voor Noah. En Spaghetti met het extra vlees van Bo en de extra kaas van Noah voor Dante. Ik wist niet hoe jullie hem wouden dus heb ik van beide een beetje gedaan. Zegt pa terwijl hij onze borden voor ons neer zet. Smakelijk! Zeg ik en er wordt smakelijk terug gemompeld. Het is stil aan tafel. Dante kijkt Louise vernietigd aan, Bo en Sam zitten hand in hand, pa zit er maar wat bij en ik probeer Dante duidelijk te maken dat hij moet stoppen. Als iedereen gedaan is heeft zegt Louise: Het was echt super lekker, meneer De Smidt. Pa kijkt haar verwonderd aan en zegt dan: dankuwel voor het compliment.  We gaan allemaal van tafel Sam loopt naar mijn kamer en Louise en Bo naar die van Bo. Ik denk dat het de bedoeling is dat ik naar die van mijn ga. Dus ik kom binnen en zie Sam op mijn bed liggen. Wat denken we dat we bezig zijn? Vraag ik. Eigenlijk heb je echt wel een coole kamer. Zegt Sam. Ja, inderdaad en die kamer heeft een paar regels zoals niet met u schoenen op het bed. Zeg ik. Sam negeert mij compleet ik zucht, dit gaat nog een lange avond worden.

Pov louise

Ik stap Bo's kamer binnen en bedenk me ineens dat ik helemaal geen pyjama heb. Euhm, Bo ik denk dat ik nog even naar huis moet ik heb geen pyjama. Zeg ik. Geeft niks je kan er een van mij lenen. Antwoordt ze.  Hier pak deze ze geeft mij een van haar pyjama's die is van 3 jaar geleden. Die moet u dan wel passen. Zegt ze. Seg, begin jij ook al niet he. Zo klein ben ik niet . Antwoord ik haar en we beginnen allebei te lachen. We kleden ons om en ik merk dat mijn mouwen en broekspijpen wel te lang zijn. Ik rol ze snel op in de hoop dat Bo het niet zou zien. Wat zei jij ook al weer? Zo klein ben ik niet? Zegt Bo een beetje spottend. We lachen allebei en gaan dan naar Noah's kamer waar we nog een film kijken. Ik moet dan ergens in slaap zijn gevallen want ik herinner me een deel niet meer.