Campus 12

de waarheid graag!

Pov Emilie

Opeens gaat het raam openen en komt Louise binnen. Ze kijkt ons geschrokken aan. Ik denk dat Jamie niet wist wat te doen en daarom maar zei: We hebben ontbijt. Wat doen jullie hier? Vraagt Louise. Ik denk niet dat dit mag van mama. Gaat ze verder. Ik denk niet dat je mama het leuk vindt dat jij naar buiten sluipt. Kaats ik terug. Wat was je gaan doen? Vraag ik verder. Jezus, Em ik ben gewoon gaan wandelen ik wordt hier zot. En ik zit hier nog geen dag. Zegt ze. En nu de waarheid? Vraagt Jamie. We zitten hier al 3 uur en jij vindt wandelen saai laat staan dat je dat 3 uur zou doen. Vul ik aan. Louise kijkt betrapt naar beneden. Jij ben verliefd! Roep ik. Sssst! Em straks hoort mama het, en het klopt niet eens. Zegt Louise. Waarom mogen wij het dan niet weten lou? We zijn toch vriendinnen?vraag ik haar. Je gaat ons nu vertellen of we zeggen dat je weg bent geweest. Zei Jamie. Ik kijk haar aan en geef haar een meen-je-dat?blik ze glimlacht alleen maar terug. Nee,niet tegen mama zeggen, ik vertel het wel. Zegt Louise snel.

Pov louise

Ik had geen keuze ik moest wel. Ik vertelde alles wat er gebeurdt was en hoe ik over de De Smidts dacht. Je bent gewoon gebrainwasht, lou. Zegt Jamie. Hoe bedoel je? Vraag ik haar. Die Noah en die Bo winden je gewoon om hun vingers om dan een mes in je rug te steken, het zijn wel De Smidts hé. Zegt ze. Begin jij nu ook al niet. Anwoordt ik haar. Nu weten jullie het verhaal dan kunnen jullie gaan voordat mama jullie ziet. Daag . Zeg ik en ik duw ze zowat mijn kamer uit. Ik ga op mijn bed liggen kijk gewoon naar het plafond. Emilie en Jamie zijn geweldige vriendinnen maar ook echte control freaks. Ik kijk naar het ontbijt dat ze mij hadden gebracht. Zo lief! Dat ze zoveel moeite deden om mij te zien. Misschien had ik iets minder bot moeten zijn. Dan opeens komt mama binnen ze klopt niet eens. Wat? Vraag ik. Ik heb lunch meegebracht. Waarom heb je je ontbijt niet opgegeten? Je mag dan nog zo boos zijn je moet wel eten! Zegt ze. Op een dag ga je inzien dat dit voor je eigen goed is. Gaat ze door. Ik had zoveel zin om tegen haar in te gaan maar ik deed het niet. Ik negeerde haar gewoon volledig. Ik ga niet weg voordat je gegeten hebt. Zegt ze en ze komt op mijn bed zitten. Ik sta op en ga aan mijn bureau zitten. En begin te eten hoe eerder mama hier weg is hoe beter. Opeens zegt mama: ik vindt het echt erg dat die De Smidts ons zo ver uit elkaar drijven. Neen mama, dat ben jijzelf die dat doet. Antwoord ik haar en ik eet verder. Hoe bedoel je? Vraagt ze. Als jij niet zo overdreven gereageert zou hebben zou er nu ook geen probleem zijn. Zeg ik haar. Maar ik bescherm je gewoon je kunt nooit een De Smidt vertrouwen, begrijp dat nu toch. Antwoord zij mij. Je beoordeeld Noah en Bo al meteen omdat ze de verkeerde achternaam hebben en niet om wie ze zijn. Ik heb gedaan met eten dus je kan weer gaan. Zeg ik zo snel mogelijk. Mama staat gewoon op en voor ze mijn kamer uitloopt blijft ze staan. Is er iets? Vraag ik. Als je me nodig hebt ben ik op mijn kantoor. Zegt ze. Dat weet. Antwoord ik.
Ze loopt buiten maar laat de deur opstaan. Ik zucht en sta op om de deur te sluiten. Als ik hem juist gesloten heb hoor ik een steen tegen het raam.