Deli sessiz gözlerin ve kulak parçalayan çığlıkların. Sendin işte o tanıdım gamzenden.
Gülüşüne hasret bir asır gelir ve burkuk dudakların kanayan bir gizli köşe.
Sonra kelimelerin çınlar hatıralarımda, o eşi benzeri olmayan tonlamada ses tellerinden süzülen gamzenle harmanlanıp, beni yüreğine çektiğin kelimelerin.
Bir ay ışığı bu kadar mı güzel olur , bu kadar mı eşsiz? Damlayan incilerinde can bulan o ay ışığı. Can evimi aydınlatan o eşsiz ışık.
İki tomurcuk gül, ama en güzel hediye gamzende açanlardır. Kıskanmasınlar tomurcuklar, onlarda şanslı aslında; senden geldi çünkü bana.
Işıldayan bir çift göz ise gördüğün senden bana kalandır, en deli yanım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kavanozdaki Şiirim
PoetryYazmaya yeniden başladığım zamanlarda bir kaç yazıp çizdiğim ufak tefek bir şeyler
