Kutuya uzandım. Telefon hâlâ elimdeydi. Ekranını açıp yere bıraktım. Böylelikle kutunun siyahlığını daha da belirgin bir şekilde görebildim. Ardından kutuya parmağımla dokundum. Geriye sadece tutup çıkarmak kalmıştı.
Ancak.
Beklediğim sonuca ulaşamadım.
Çünkü...
Kutuyu daha hareket ettiremeden arkamdaki kapının açılma sesini duydum.
------------------------------------------------------------
Arkamı dönerken aynı zamanda Hyunjin'e nasıl bir açıklama yapmam gerektiğini düşünüyordum. Ve stresten hafif gözlerim dolmuştu. Ancak arkamı döndüğümde kimse yoktu. Kapı açılmıştı ama Hyunjin yoktu.
Yerden kalkıp geri yatağa geçtim. Bilerek mi yapmıştı? Belki alması gereken bir şey vardı ama beni öyle görünce mahçup olmayayım diye gitti. Veya bu bana bir uyarı mıydı? Hangisi bilmiyorum ama belki yarınki tavırlarından anlayabilirim diye düşünüyorum.
♤
Sabah kurduğum alarmla gözlerimi açtım. Kapatıp yavaşça yerimden doğruldum. Bir açıklama yapmam gerekiyordu sanırım... Of neden bu kadar meraklıyım ?
Neyse olmuşla ölmüşe çare yok. Bilekliğimi düşürdüm ve onu aramak için eğildim olay bu.
Yavaşça odadan çıktım. Etrafta harika yemek kokuları yayılıyordu. Mutfağa gittiğimde Hyunjin'in kahvaltı hazırladığını gördüm. Tanrım hayatımda gördüğüm en muhteşem manzaralardan biri resmen. Ona dalmışken beni farketti. Gülümseyerek:
-Günaydın rahat uyudun mu ?
-Ah, evet. Baya şey hazırlamışsın.
-Belki beğenirsen her zaman yanımda kalırsın diye yaptım.
Yine flörtöz tavırlarına başlamıştı. Ancak bu beni rahatlatmıştı.
- Önce tadlarına bakmam lazım
-Tabi buyrun efendim
Beraber kahvaltıya geçtik. Doğrusu uzun zamandır düzgün yemek yemiyordum. Ayrıca Hyunjin'le vakit geçirmek gerçekten eğlenceli.
Kahvaltımızı edip etrafı topladıktan sonra saati farkettim. Ne yazıkki gitme vaktim gelmişti.
-Benim eve gitmem lazım.
-Neden ? Beraber gideriz okula
-Kitaplarım evde. Aniden gelince...
-Anladım. Bir dahaki buluşmamızda hazır gelirsin artık.
Gülümsedim.
-Yine mi sende buluşacağız? Bir sonrakine sen ban-
Duraksadım. Bana her sabah ve akşam gelen yemekleri hatırladım. Hyunjin'e durduğunu söylemiştim. Ve az önce pot kırdım. Tam toplamaya çalışacağım an
-Devam mı ediyor ?
Tanrı bu çocuğu neden aşırı zeki yaratmış ?
-E.tmiyor sadece ederse diye...
Yutmadığı belliydi
- Hadi gel seni evine bırakayım.
Ama beni zorlamamıştı.
♤
Evimin kapısına geldiğimde derin bir nefes almıştım. Kapının önü boştu. Akşam yemeği getirmemiş miydi ? Vaz mı geçti ?
Yoksa benim evde olmadığımı biliyor muydu ?
Kapımı açtığımda her şey düzgün gözüküyordu. Yavaşça rahatlamış bir şekilde içeri geçtim. Ancak yanılıyordum. Her şey aynı değildi.
Kalbimin sesini duyabilmeye başladım. Evim tertemizdi. Temizlenmişti.
Koltuklarımın ve masamın yeri değişmişti.Masamına yanında sadece bir sandalye duruyordu. Diğerleri mutfağa konulmuştu. Ve yine masamın üzerinde bir not vardı.
" Seninle bir oyun oynayalım Jeongin. Eğer dediklerimi yaparsan
sana hakkımda ipucular vereceğim. Hepsini bitirirsen ise karşına çıkacağım.
Kabul ediyorsan sandalyeye otur."
--------------------------------------------------------------
Herkese selamlar! Yıllardır yoktum sanırım... Bunun nedeni de belli aslında. Üniversite sınavından dolayı vakit ayıramadım. Ancak şimdi rahatladım ve serinin devamını getirmeye karar verdim. Umarım hâlâ Stalker'ı seviyor ve takip ediyorsunuzdur 🤧
Hikayeyi hızlandırmaya başlayacağımı söylemiştim ve işte tam bu andan itibaren başladı.
Yorumlarınızı bekliyotum benim için çok değerliler.
İyi ve sağlıklı günler dilerim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STALKER ♤ Hyunin ♤ ✔
Misterio / Suspenso[TAMAMLANDI] Yang Jeongin bir gün evine kadar takip edildiğini fark etti. Sıradan bir sapık olduğunu düşündü ve olayın üstünde durmadı. Ancak zaman geçtikçe o kişinin "sıradan" bir sapık olmadığını anlayacaktı.
